Η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει κοντά την ανθρωπότητα, τουλάχιστον σε μερικούς τομείς της ζωής. Οι αγωνιώδεις διασώσεις ανθρώπων σε κίνδυνο πλέον παίρνουν γιγαντιαία κάλυψη από τα παγκόσμια media, με τους ανθρώπους να παρακολουθούν τις επιχειρήσεις διάσωσης με κομμένη την ανάσα, σε όποια ήπειρο και αν κατοικούν.
Το υποβρύχιο Τιτανικός είναι το τελευταίο από μια σειρά περιστατικών που έκαναν την ανθρωπότητα να παρακολουθεί σχεδόν σε live μετάδοση πολύπλοκες προσπάθειες διάσωσης. Ας θυμηθούμε τι έχουμε ζήσει μέχρι τώρα.
Η τραγωδία του «Kursk»
Ήταν 12 Αυγούστου 2000, στον Αρκτικό Ωκεανό. Νορβηγικοί σεισμογράφοι εντόπισαν μία μεγάλη έκρηξη, στη θάλασσα του Μπάρεντς, στον Αρκτικό ωκεανό. Λίγα λεπτά αργότερα, ακολούθησε άλλη μία έκρηξη στο ίδιο σημείο, 40 φορές ισχυρότερη από την πρώτη. Ήταν από το ρωσικό υποβρύχιο «Kursk», επανδρωμένο με 118 ναύτες, το οποίο βρισκόταν σε ασκήσεις για δυο μέρες. Η επιχείρηση διάσωσης, όμως, δεν ήταν προτεραιότητα.
Μπορεί ο Ψυχρός Πόλεμος να είχε τελειώσει μερικά χρόνια πριν την κατασκευή του πυρηνοκίνητου υποβρυχίου «Kursk», το 1994, αλλά στην πραγματικότητα δεν τέλειωσε ποτέ. Και το «power game» ήθελε την Αμερική και τη Ρωσία να διαγωνίζονται σε ένα ασταμάτητο μπα-ντε-φερ, για το ποιος είναι πιο ισχυρός, πιο «επικίνδυνος» και πιο τεχνολογικά προηγμένος, έτοιμος και ικανός να πλήξει τον αντίπαλο άμεσα και αποτελεσματικά.
Το «Kursk» ήταν ένα μεγάλο πρότζεκτ για τους Ρώσους, ώστε να διαφημίσουν την υπεροχή τους στους ωκεανούς: ήταν επανδρωμένο με το καλύτερο πλήρωμα και εξοπλισμένο με εξαιρετικά ισχυρές τορπίλες, τις λεγόμενες «Χοντρούλες». Ήταν ταυτόχρονα ισχυρές αλλά και επικίνδυνες, ακόμα και για τους κατόχους τους: ήταν κατασκευασμένες με υπεροξείδιο του υδρογόνου, μία ουσία που έπαψε να χρησιμοποιείται τη δεκαετία του ’60, γιατί θεωρούνταν υπερβολικά επικίνδυνη και χρειαζόταν συνεχή επιτήρηση.
Διάβασε τη συνέχεια στο intronews.gr
