Στις καλές του μέρες και εκφάνσεις, το Instagram σταματάει να είναι ένα μικροσύμπαν ματαιοδοξίας και delusion και εκπληρώνει τον στόχο-βιτρίνα του ως δια μαγείας: σου δίνει τη δυνατότητα να έρθεις σε επαφή με τη δουλειά και το όραμα ανθρώπων που δεν θα διασταυρωνόσουν ποτέ υπό άλλες συνθήκες. Κάπως έτσι ανακάλυψα τον Διονύσιο (και τον λογαριασμό του @bydionysios), έναν καλλιτέχνη που παντρεύει πολλά διαφορετικά μέσα, ξεκινώντας κάθε του project πρώτα ως ιδέα και έπειτα βρίσκει το μέσο το οποίο θα την εξυπηρετήσει καλύτερα.
Τα projects του με έναν τρόπο μεταμορφώνουν την «πολυτέλεια» σε ένα μέσο ανύψωσης, σε έναν τρόπο να έρθουμε πιο κοντά στην πραγματοποίηση της υπέρβασης. Το σεξ ως εμπειρία που μας φέρνει πιο κοντά στην πνευματικότητα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι πάντα παρόν στη δουλειά του, αλλά αυτή τη φορά παίρνει κανονικές διαστάσεις, σμιλεύεται από ανακυκλωμένα υλικά, γίνεται συνεργασία με το παριζιάνικο concept store, La Collection Particuliere, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τον πιο αληθινό τρόπο από οποιοδήποτε θέλει είτε να πειραματιστεί αλλά είτε να επενδύσει λίγο παραπάνω στο BDSM. Ως έκφραση της σεξουαλικής απόλαυσης, ως πεδίο πειραματισμού και ανταλλαγής ενέργειας με άλλα ερωτικά και πνευματικά πλάσματα.
Με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής από pleasure toys που δημιούργησε, με έμπνευση από τη μυθολογία, κάναμε μια συζήτηση με τον καλλιτέχνη που μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα σε Παρίσι και Αθήνα, τόσο για αυτή όσο και για παλιότερα projects του, με περισσότερο κοινωνικό ενδιαφέρον, όπως το Homeless.
Πώς είσαι αυτή την περίοδο; Εν τω μεταξύ, συστήσου μας, χωρίς άγχος και τέτοια. Πες μας λίγα λόγια για εσένα.
Αυτή την περίοδο είμαι πολύ ζεν. Κατά κάποιο τρόπο, μετά από μια εξαιρετικά χαοτική συναισθηματικά περίοδο, αισθάνομαι πολύ aligned και καλά με τον εαυτό μου. Το όνομά μου είναι Διονύσιος, αλλά οι φίλοι μου με φωνάζουν Dio. Είμαι 29 και είμαι multridisciplinary καλλιτέχνης με έδρα το Παρίσι και την Ελλάδα. Μισώ τη λέξη multridisciplinary (διεπιστημονικός) καλλιτέχνης, αλλά είναι ο μόνος τρόπος που έχω διαβάσει που να προσδιορίζει καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω την καλλιτεχνική μου πρακτική, αφού δεν εστιάζω σε ένα μέσο, όπως η ζωγραφική ή η γλυπτική, αλλά ουσιαστικά ξεκινάω από μια ιδέα και μετά βρίσκω το κατάλληλο μέσο.
Μοιράζεις τον χρόνο σου μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Πώς προέκυψε αυτό; Όταν αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με την Τέχνη;
Μεγάλωσα σε ένα γαλλόφωνο σπίτι, με πολλούς ανθρώπους από διάφορες χώρες γύρω μου, γεγονός που μου έδωσε μια ταυτότητα λίγο “patchwork” όσον αφορά την κουλτούρα. Μετακόμισα στο Παρίσι για να σπουδάσω πριν από 12 χρόνια περίπου και κατέληξα να μένω μόνιμα. Τα τελευταία δύο χρόνια μετέφερα κατά κάποιον τρόπο σταδιακά την καλλιτεχνική μου πρακτική στην Ελλάδα, γιατί εδώ το να παράγεις και να δημιουργείς είναι πολύ πιο ευχάριστο. Πλέον πηγαίνω στο Παρίσι για το πιο κοινωνικό κομμάτι της δουλειάς μου.
Πώς επηρέασαν οι σπουδές σου στην Ψυχολογία τη δουλειά σου ως καλλιτέχνη;
Νομίζω ότι καθόρισαν το ποιος ήθελα να είμαι ως καλλιτέχνης από την αρχή. Ήμουν πάντα περίεργος, καθώς και με έναν τρόπο «φύσει» ικανός να διακρίνω τους ανθρώπους και τους τρόπους με τους οποίους λειτουργούν. Οι σπουδές ψυχολογίας μου έδωσαν τα εργαλεία και τις γνώσεις ώστε να εμβαθύνω σε αυτό, επιτρέποντάς μου να αναπτύξω τη δική μου οπτική για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Αυτή την περίοδο είσαι στην Ολυμπία. Έχεις ένα στούντιο εκεί. Γιατί επέλεξες αυτό το μέρος;
Έχω μια βαθιά αγάπη για την αρχαιότητα και την ιστορία και πιστεύω ότι το να βρίσκομαι κοντά σε αρχαία μνημεία ανεβάζει τις δονήσεις μου. Η Ολυμπία έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια που δεν έχω βρει σε πολλά μέρη, γεγονός που με έκανε να θέλω να έρθω και να παράγω εδώ. Έχω καταγωγή από την Ολυμπία και έτσι ήμουν πάντα εξοικειωμένος με το μέρος, ερχόμενος εδώ τους καλοκαιρινούς μήνες. Πάντα γινόμουν σούπερ δημιουργικός όταν ήμουν εδώ, το 2022, αφού πέρασα άλλη μια υπαρξιακή κρίση, αποφάσισα να δημιουργήσω το στούντιό μου εδώ. Ένας φίλος μου γλύπτης είχε μετατρέψει ένα παλιό εργοστάσιο ελαιόλαδου σε καλλιτεχνικό εργαστήριο, με απίστευτη αισθητική, οπότε του τηλεφώνησα, ζήτησα ένα μέρος του χώρου και απλά άρχισα να δουλεύω από εδώ.
Στη δουλειά σου με έναν τρόπο η φύση στην πιο απλή της μορφή συναντιέται με μια υπόνοια πολυτέλειας και με τα υλικά αγαθά. Είναι θέμα ισορροπίας λοιπόν; Προσαρμοστικότητας; Ή κάτι χάνω;
Ξέρεις, είναι αστείο γιατί πολλοί άνθρωποι μου έχουν αναφέρει αυτή την αντιπαράθεση της φύσης με την πολυτέλεια, και παρόλο που είναι όντως προφανής, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτόν τον τρόπο! Νομίζω ότι αυτό που προσπαθώ πάντα να μεταφέρω είναι μια αίσθηση ανύψωσης. Ίσως οι αναφορές μου να είναι αρκετά απλοϊκές, συνδέοντας την ανύψωση με την πολυτέλεια, αλλά ο πυρήνας όλων αυτών είναι να προσπαθήσω να καταλάβω πώς εμείς, ως ανθρώπινα όντα, σχετιζόμαστε με τον κόσμο μέσα από τις δικές μας εμπειρίες. Μπορεί μερικές φορές να είναι κοινωνικό σχόλιο για το πώς τα πάντα είναι ένα εμπόρευμα ή απλά ένας τρόπος να ενισχύσουμε ορισμένα πράγματα που μας περιβάλλουν με τρόπο που να μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση. Στο τέλος, όλα έχουν να κάνουν με την εύρεση ισορροπίας.
Στο “Homeless” μας φέρνεις αντιμέτωπους με μια πολύ σκληρή αλήθεια: γινόμαστε τυφλοί σε ό,τι δεν είναι «ωραία εικόνα» και «ινσταγκραμικό». Πώς ήρθε η ιδέα για αυτό; Ήταν δύσκολη η υλοποίηση;
Δημιούργησα αυτό το έργο στην επιτομή της παριζιάνικης ζωής, με ό,τι αυτή μπορεί να συνεπάγεται. Ήμουν περιτριγυρισμένος από την πολυτέλεια, τη μόδα, την απίστευτη κοινωνική ζωή και τους πιο εκκεντρικούς ανθρώπους. Ήταν επίσης το αποκορύφωμα της κουλτούρας των influencers, οπότε τα πάντα έμοιαζαν με τοποθέτηση προϊόντος, κάπως επιφανειακά αλλά απίστευτα λαμπερά. Αλλά η πραγματικότητα στο Παρίσι είναι αρκετά σκληρή. Ακόμα και στις πιο ακριβές γειτονιές θα συναντήσεις άστεγους, και δημιουργείται κάτι σαν «ανοσία» σε αυτούς, κάνοντάς τους σχεδόν μέρος του αισθητικού τοπίου. Πολύ κυνικό.
Η ιδέα μου προήλθε από το ερώτημα αν ένα προϊόν θα ήταν επιθυμητό αν το κρατούσαν άστεγοι αντί για έναν influencer. Είμαστε αλήθεια τόσο χάλια ως κοινωνία, που ο καθένας μπορεί να γίνει ένα διαφημιστικό prop;
Τι χρειάζεται να ξέρουμε για το “Divine/Self”;
Το Divine/Self είναι μια σειρά sex toys που δημιούργησα πρόσφατα για το παρισινό concept store “La Collection Particuliere”. Είναι η συνέχεια ενός έργου που έκανα το 2020 με τίτλο Sex//Meditations που παρουσιάστηκε στο Pornhub, όπου προσπάθησα να κατανοήσω τη σύνδεση μεταξύ του φυσικού και του πνευματικού μέσω της οικειότητας. Το DIVINE/SELF είναι μια πιο άμεση εκδήλωση αυτής της διερώτησης. Η σειρά περιλαμβάνει έξι περίτεχνα pleasure toys φτιαγμένα από vintage, ανακυκλωμένα υλικά. Αυτά τα αντικείμενα χρησιμεύουν ως «δοχεία» για την ανύψωση των αισθησιακών πρακτικών, θέτοντας τον ασκούμενο σε μια κατάσταση θεϊκότητας, συγχωνεύοντας τη δημιουργική και τη σεξουαλική ενέργεια. Κάθε κομμάτι χρησιμεύει για να συνδέσει την πνευματική κατάσταση του ασκούμενου με τη φυσική του υπόσταση- ανυψώνοντας τη γνώση της απόλαυσης μέσω υπερβατικών αισθησιακών εμπειριών.
Πιστεύεις ότι δεν μαθαίνουμε ποτέ ή απλώς ξεχνάμε πως η απόλαυση είναι και μια πνευματική διαδικασία εκτός από σωματική;
Το σεξ είναι η πιο πολυπόθητη εμπειρία στον σύγχρονο πολιτισμό, επειδή αναζητούμε αυτή τη σύνδεση με το θείο. Επειδή μας επιτρέπει να υπερβούμε τον εαυτό μας με έναν τρόπο που δεν συμβαίνει με καμία άλλη εμπειρία ή πρακτική. Γνωρίζουμε ότι το σεξ έχει τη δυνατότητα να μας μεταμορφώσει και να μας αλλάξει τη ζωή.
Έχοντας μεγαλώσει σε μια χώρα με έντονο θρησκευτικό στοιχείο, διδάχτηκα ότι η σεξουαλικότητα και η πνευματικότητα είναι αντίθετες δυνάμεις, ότι το να είσαι σε αρμονία με το σώμα σου δεν είναι ενάρετο, αλλά αμαρτωλό. Πριν από τις δογματικές ιδεολογίες, η σεξουαλικότητα ήταν σεβαστή για χιλιάδες χρόνια ως ιερή έκφραση της ζωτικής δύναμης της φύσης και του μυστηρίου της δημιουργίας. Περιλαμβάνει τις πέντε αισθήσεις και είναι ένας χώρος για μια βαθιά μυστικιστική εμπειρία. Νομίζω ότι έχουμε μετατρέψει το σεξ σε εμπόρευμα, σε ανταλλάξιμο αγαθό. Προσθέστε μια μεγάλη δόση ναρκισσισμού, σύμφωνα με τις προσταγές της εποχής, και θα πάρετε μια ανούσια σωματική απόλαυση. Είναι μια συνειδητή απόφαση να βιώσουμε το σεξ ως πνευματική πρακτική, προκειμένου να ανταλλάξουμε ενέργεια με το άλλο άτομο.
Η συλλογή είναι εμπνευσμένη (και) από τη μυθολογία. Εξήγησέ μας το λίγο αυτό.
Ναι. Μου αρέσει πάντα να δημιουργώ αντικείμενα που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε εναλλακτικά σύμπαντα και να γίνουν μέρος γνωστών ιστοριών. Με αυτό το έργο, ήθελα να εμπνευστώ από αρχαίους μύθους και να δημιουργήσω νέες μυθολογίες γύρω από αυτούς, σαν να ήταν τα όπλα ή τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στις εν λόγω ιστορίες.
Τα sex toys έχουν μπει στη ζωή μας για τα καλά ή ακόμα είναι ταμπού να ομολογούμε πως έχουμε όλοι από ένα (ή παραπάνω);
Νομίζω ότι θα ήταν πολύ υποκριτικό να πούμε ότι όλοι μας δεν έχουμε τουλάχιστον σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε κάποιο είδος παιχνιδιού στο σεξ. Αισθάνομαι ότι μπαίνουμε σε μια εποχή όπου η αυτοέκφραση γίνεται μέρος όλων των ανθρώπινων πτυχών μας, και το σεξ είναι ένα μεγάλο μέρος. Τίποτα δεν πρέπει να είναι ταμπού, πιστεύω ακράδαντα πως ό,τι σου αρέσει, κάνεις, νιώθεις, πιστεύεις πρέπει να σου επιτρέπεται να το υποστηρίζεις χωρίς ντροπή. Με αυτό το σύνολο έργων, όπως και με τα περισσότερα από τα έργα μου, προσπαθώ να δώσω στον θεατή, τον ασκούμενο, τον καταναλωτή τον απαραίτητο χώρο για να εξερευνήσει τον εαυτό του σε οποιοδήποτε ζήτημα.
Το σεξ και η απόλαυση τι ρόλο παίζουν στη δουλειά σου;
Είναι επαναλαμβανόμενα θέματα στην πρακτική μου από την αρχή. Έχω μια βαθιά περιέργεια για την ηδονή και τον αισθησιασμό τόσο προσωπικά όσο και καλλιτεχνικά. Νομίζω ότι η επιθυμία βρίσκεται στον πυρήνα της σύγχρονου πολιτισμού μας και έτσι, μέσα από αυτόν τον φακό, είναι ευκολότερο να φιλτράρουμε και να κατανοήσουμε τη ζωή. Ως άτομο, με βοηθάει να κατανοήσω καλύτερα τον εαυτό μου και τους άλλους, επιτρέποντάς μου να ανταλλάξω ενέργεια με έναν πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο.
Τι επόμενα projects ετοιμάζεις; Δώσε κάποιο σπόιλερ.
Αυτή τη στιγμή επικεντρώνομαι σε μια σειρά από καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις και collectible design pieces γύρω από την έννοια της ισορροπίας. Τι σημαίνει να την έχεις, να την χάνεις, η διαδικασία εύρεσής της και όλα όσα συνοδεύουν αυτή την ιδέα. Με ενδιαφέρει πολύ η λειτουργικότητα ενός αντικειμένου και το πώς αλληλεπιδρά με την καθημερινότητά μας. Αυτοί οι δύο κλάδοι ( εγκατάσταση και design) είναι κατά κάποιο τρόπο συμβιωτικοί, με την έννοια ότι οι εγκαταστάσεις χρησιμεύουν ως το επίκεντρο αυτής της αμφισβήτησης και τα design pieces ως ένας τρόπος να φέρεις αυτή τη δημόσια εμπειρία στο σπίτι σου. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να παρουσιάσω το επόμενο έργο μου στην Αθήνα, κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ, οπότε είμαι πολύ ενθουσιασμένος γι’ αυτό.
