Όχι. Δεν φταίει η ίδια η πόλη. Η ίδια η πόλη είναι μια χαρά φιλόξενη και έγινε αντιληπτό το Πάσχα που άδειασε και πηγαίναμε στις δουλειές μας μέσα σε 20 λεπτά. Ούτε οι τουρίστες φταίνε που βρέθηκε τρόπος να βγάλεις χρήματα από το δυάρι της γιαγιάς σου στα Ιλύσια που το νοικιάζεις για Airbnb. Κυρίως, φταίμε εμείς.  Έξι καθημερινές, απλές συνήθειες κάθε Αθηναίου ικανές να τον στείλουν σε ψυχολόγο στο τέλος της εβδομάδας. Ή τον μετατρέπουν από νορμάλ άνθρωπο σε προβληματική ύπαρξη.

Μετακίνηση

Για την κίνηση τι ακριβώς θέλεις να πούμε; Είναι αυταπόδεικτο ότι θα σε γεμίσει με θυμό ακόμη και στωικός φιλόσοφος να είσαι. Αφού, πηγαίνεις με το αμάξι στο γυμναστήριο που είναι ένα τέταρτο από το σπίτι σου. Πηγαίνεις με το αμάξι σου α) στη δουλειά, β) για τα ψώνια, γ) στο σινεμά, θέατρο, συναυλίες, για φαγητό, για καφέ, για ποτό, στο γήπεδο (γενικά όπου κοινωνικοποιείσαι ή πηγαίνεις για να φλεξάρεις stories), δ) στα χόμπι σου (από γυμναστήριο μέχρι μαθήματα κεραμικής ας πούμε). Γιατί παραπονιέσαι ότι δεν βρίσκεις πάρκινγκ και πρέπει να κάνεις δέκα γύρους γύρω από την πλατεία σε Παγκράτι και Κυψέλη;  Γιατί; Έχεις σίγουρα ανεβάσει παλμούς μπιφάροντας για μια θέση πάρκινγκ. 

Αν μετακινείσαι με λεωφορείο, συγχαρητήρια. Δεν θα λυγίσεις ούτε σε βασανιστήρια Αλ Καίντα. Έχεις μάθει να ακούς random ηλικιωμένους να κάνουν ρατσιστικά ξεσπάσματα μόλις βλέπουν κάποιον μετανάστη, έχεις μάθει να αποφεύγεις τους τυπάδες που δεν ξέρουν να κάθονται και κάνουν manspreading σαν συγκαμένα με ταλκ στα μπουτάκια και ποτέ δεν κάθεσαι δίπλα σε κάποιον που μιλάει σε ανοιχτή ακρόαση για τα γκομενικά.

Αν μετακινείσαι με μετρό, σε έχουν κλέψει, σπρώξει, χουφτώσει. Αν μετακινείσαι με ποδήλατο ή πατίνι, κινδυνεύεις. Αν μετακινείσαι με προαστιακό, κουράγιο. Αν μετακινείσαι με τραμ, ίσως έχεις απαντήσεις σε μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα.

Αν μετακινείσαι με ταξί, καλό είναι να έχεις πάρει βαλεριάνα πριν το καλέσεις. Έχω ακούσει, με ύφος, παράπονα: επειδή δεν είχα ακριβώς το κόμιστρο (παράλογο που δεν σκέφτηκε κάποιος επαγγελματίας ότι είναι δική του υποχρέωση να έχει ρέστα από 20€), επειδή ο προορισμός μου ήταν μικρή απόσταση από την πιάτσα και θα έχανε τη θέση του, επειδή ήταν στενός ο δρόμος του σπιτιού μου και δεν μπορούσε να χωρέσει το ταξί του, επειδή το κατοικίδιο μου (μέσα σε τσάντα μεταφοράς) θα μπορούσε να κάνει εμετό (υποθετικά πάντα), επειδή ζήτησα απόδειξη, επειδή πρότεινα διαφορετική διαδρομή. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς βρέθηκα στο ρόλο του απολογούμενου κάθε φορά. Ως πελάτης. Αποδέχτηκα πάντως ότι μου παρέχουν δωρεάν νέα συνωμοσιολογική τροφή.

 Γενικά, η μετακίνηση στην Αθήνα είναι λόγος να πάθεις νευρικό κλονισμό. Φιλική συμβουλή: ξεκίνα μια ώρα πριν το ραντεβού σου. Πάντα. Κάποιος φιλανθρωπικός μαραθώνιος ή πορεία διαμαρτυρίας πάντα μπορεί να βρεθεί στο διάβα σου. Ή μπορεί απλά κάποιος πολιτικός να θέλει να μετακινηθεί και θα αργήσεις εσύ στο ραντεβού σου για να πάει εκείνος στη δουλειά του γρήγορα. Γιατί μπορεί.

Dating

Όλοι έχουν βαρεθεί τα app κι όλοι έχουν ένα situationship. Από τους singles. Που είναι πολλοί και δεν μπορούν να συναντηθούν. Κι αυτό τους γεμίζει (μάντεψε τι) απογοήτευση και θυμό. Κι απόγνωση. Τα περισσότερα ωστόσο νεύρα τα έχουν εκείνοι που είναι σε γάμο ή σχέση, δυστυχισμένοι μαζί. Αυτοί μπορεί να κάνουν καυγά μαζί σου σε σούπερ μάρκετ γιατί πήρες το τελευταίο καφάσι με τις φράουλες. Έχουν πλέον κανιβαλικές ροπές.

Αθηναϊκή πολυκατοικία

Έχεις νεύρα γιατί μαλώνει το ζευγάρι δίπλα σου, καθαρίζει με την ηλεκτρική σκούπα η κυρία που μένει στον πάνω όροφο και κάνουν πάρτι οι φοιτητές, την ώρα που θέλεις να κοιμηθείς. Επειδή η κυρία που ζητά τα κοινόχρηστα κατεβαίνει και χτυπά τα κουδούνια ό,τι ώρα θελήσει και επειδή το ασανσέρ έχει μονίμως πρόβλημα και δεν το φτιάχνουν. Κανονικοποίησαν αυτό τον παραλογισμό.

Αγένεια

Άγνωστοι άνθρωποι σου μιλούν στον ενικό είτε είσαι σε εστιατόριο και παραγγέλνεις ή σε ουρά δοκιμαστηρίων και περιμένεις τη σειρά σου. Ή σε δημόσιο νοσοκομείο. Ή σε δημόσια υπηρεσία. Εκεί, γενικά, δοκιμάζουν τις ψυχικές αντοχές σου. Είναι μια πίστα δύσκολη. Μιλάνε στο τηλέφωνο στο θέατρο ή το σινεμά. Δυνατά. Ναι, αυτοί είναι. Βγαίνετε μαζί τους και είναι όλη την ώρα στο κινητό. Είναι κι αυτοί που αφήνουν δήθεν αθώα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα.

Σκυλιά χωρίς λουρί

Πες μου εσύ ότι μπορείς να διαχειριστείς τα νεύρα σου, αν κάποιο σκυλί επιτεθεί στο δικό σου επειδή ήταν βόλτα στο πάρκο χωρίς λουρί. Η βόλτα με λουρί είναι υποχρεωτική βάσει νόμου (4039/2012) αλλά και βάσει απλής λογικής. Και φυσικά υπάρχει πρόστιμο αν δεν μαζεύεις τα περιττώματα του ζώου σου. Στη θεωρία.

Τιμές

Τα ενοίκια είναι ακριβά. Το ποτό είναι ακριβό. Το εισιτήριο για τις συναυλίες είναι ακριβό. Τα εστιατόρια που είναι γεμάτα με φασαίους nepo babies είναι ακριβά. Μέχρι και δυο αυγά με τομάτα σε συνοικιακό καφέ είναι ακριβά. Εννοείται νευριάζεις. Γιατί συμβιβάζεσαι με μια μέτρια ζωή για να βγει ο μήνας. Και παθαίνεις FOMΟ ( ταξικό μίσος παθαίνεις αλλά στο πουλάνε αλλιώς) όταν βλέπεις στα σόσιαλ κόσμο που (φαινομενικά) κάνει ζωάρα.