21 Απριλίου 1967. Τοποθεσία: Λούιβιλ. Ο Πόλεμος του Βιετνάμ μαίνεται, «ο Θείος Σαμ σε χρειάζεται», αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο σωματικό, ψυχολογικό ή διανοητικό πρόβλημα, είναι υποχρεωμένοι να φορέσουν τη στολή παραλλαγής και να πάνε στην άλλη άκρη του κόσμου για να σκοτώσουν Βιετκόνγκ. Ο Μοχάμεντ Άλι λέει στους δημοσιογράφους ότι δεν πρόκειται να πολεμήσει σε έναν πόλεμο που δεν τον αφορά. «Γιατί πρέπει να μου ζητήσουν να βάλω μία στολή και να ταξιδέψω 10.000 μίλια από το σπίτι, όταν στους αποκαλούμενους νέγρους στο Λούιβιλ συμπεριφέρονται σαν σκυλιά και τους αρνούνται απλά ανθρώπινα δικαιώματα;», είπε.
Έπαιζε και λίγο εκ του ασφαλούς εκείνη τη μέρα ο Άλι. Μερικά χρόνια νωρίτερα, το 1964, στο τεστ ευφυΐας του αμερικανικού στρατού βαθμολογήθηκε κάτω από τη βάση. Επίτηδες; Πιθανότατα, καθώς σε όλη του την καριέρα έδειχνε ένας άνθρωπος ευφυής. Λοιδορήθηκε τότε ο Άλι για την πενιχρή του επίδοση στο τεστ IQ, βαθμολογία που δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις στράτευσης αλλά εκείνος καθόλου δεν πτοήθηκε: «Πάντοτε έλεγα ότι είμαι ο καλύτερος. Όχι ο εξυπνότερος». Για κακή του τύχη όμως, τα πράγματα άλλαξαν τα επόμενα χρόνια. Ο Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον έκανε έκκληση για τη μαζική κατάταξη των νέων στα στρατεύματα και πλέον η εξυπνάδα δεν ήταν το βασικό κριτήριο: κορμιά ήθελαν για να τα στείλουν στη μηχανή του κιμά, όχι «διάνοιες». Η μέτρηση στο τεστ ευφυΐας έπεσε στο μισό, γεγονός που επέτρεπε στον Άλι να καταταγεί.
Διαβάστε τη συνέχεια στο intronews
