Πρώτος καφές της ημέρας. Για πολλούς, αυτές οι 4 λέξεις σηματοδοτούν την αρχή κάθε μέρας. Πιστεύουν ότι αν δεν πιουν την πρώτη γουλια καφέ, οι δείκτες του ρολογιού δεν κινούνται μπροστά  -δεν μπορεί να τους αδικήσει κανείς. Για κάποιους, είναι μια διαδικασία κάπως βιαστική: τρεις γουλιές, δύο μπουκιές, κινητό, κλειδιά, πορτοφόλι και έξω από την πόρτα, ενώ για άλλους έχει τα χαρακτηριστικά μιας μικρής ιεροτελεστίας: τα πάντα οφείλουν να γίνονται με ορισμένη σειρά και σε ορισμένο χρόνο δίχως να τους αποσπά τίποτα άλλο. Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που τον απολαμβάνουν διαφορετικά τις καθημερινές και διαφορετικά τα Σαββατοκύριακα, αλλά και οι άλλοι που δεν μεταβάλλουν τη γευστική ρουτίνα τους με βάση τη μέρα, την ώρα ή την εποχή.

Η αλήθεια είναι ότι πολλά σου έρχονται στο μυαλό όταν ακούς αυτές τις 4 λέξεις. Σε μια προσπάθεια να βρούμε τι είναι αυτό που κάνει τόσο επική αυτή τη μικρή και γευστική λεπτομέρεια της καθημερινότητας μας, σκεφτήκαμε να θέσουμε στην κοινότητα των αναγνωστών του Provocateur στο Instagram το πολύ απλό ερώτημα: «ακούς ‘‘πρώτος καφές της ημέρας’’, τι σου έρχεται στο μυαλό».

Ναι, εντάξει, πολλοί απάντησαν το προφανές, ωστόσο ας πάμε τη σκέψη μας και το μυαλό μας πέρα από τα προφανή. Άλλωστε αν επισκέπτεσαι τα Coffee Island, τότε μάλλον έχεις καταλάβει ότι μια γουλιά καφέ είναι πολλά περισσότερα από απλός καφές.

Ο πρώτος καφές της ημέρας…

…είναι κάτι σαν μονάδα μέτηρησης χρόνου

...έχει φιλοσοφικες προεκτάσεις

 

…είναι απλώς απαραίτητος

Υπάρχουν όμως και μερικά ακόμα που μπορούν να σου έρθουν στο μυαλό -είναι εκείνα για τα οποία φροντίζουν τα Coffee Ιsland.

Ο πρώτος (και όχι μόνο) καφές της ημερας…

…Σε ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά

Πόσο μακρία; Μέχρι την άλλη άκρη της υφηλίου, μέσα από τους καλύτερους Single Estate καφέδες του κόσμου. Και κάπως έτσι στο φλιτζάνι ή/και το ποτήρι σου, ανάλογα με το πώς προτιμάς να απολαμβάνεις τον πρώτο (αλλά και τον δεύτερο ή τον τρίτο ή όποιον) καφέ της ημέρας, φτάνουν ιστορίες βγαλμένες από τα υψίπεδα των Άνδεων, αλλά και τα παρθένα δάση της Κολομβίας ή τις αχανείς ζούγκλες της Αιθιοπίας. Ιστορίες βγαλμένες από τόπους μυθικούς σαν τη Σουμάτρα ή εξωτικούς, όπως εκεί που βρίσκονται τα ατελείωτα καφεόδεντρα της Βραζιλίας. Ιστορίες βγαλμένες από το παράδειγμα των πιο δυναμικών και ατρόμητων γυναικών στη Ρουάντα.

…Κουβαλάει τα χαρακτηριστικά κάθε τόπου…

Κυρίως όμως αυτό που φτάνει στο φλυτζάνι ή/και το ποτήρι σου είναι όλα τα μικρά και μεγάλα στοιχεία που καθιστούν κάθε καλλιέργεια καφέ μοναδική: το  κλίμα, ο γεωγραφικός προσδιορισμός, η τοπολογία (έδαφος, υψόμετρο, κλίση), ο ανθρώπινος παράγοντας και οι γεωργικές πρακτικές που εφαρμόζονται στη φάρμα κατά την παραγωγή και επεξεργασία του καφέ. Μοιάζει με ένα μικρό θαύμα, έτσι δεν είναι;

…και τη γέυση που του δίνουν οι άνθρωποι που ζουν εκει

Ο Single Estate καφές ξεχωρίζει και διαφέρει από τον Single Origin επειδή προέρχεται από μία συγκεκριμένη φάρμα, έναν μεμονωμένο παραγωγό. Κάθε φορά που τον δοκιμάζεις θα έχει την ίδια γεύση και θα ξέρεις ότι τον συνέλλεξαν και τον επεξεργάστηκαν τα ίδια χέρια κι ας βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Και κάπως έτσι, καθώς ανοίγω στο σπίτι μου στον Κορυδαλλό τη συσκευασία με τον Dulima ο χώρος γεμίζει με τα φρουτένια αρώματα τα οποία έρχονται κατευθείαν από τις αγέρωχες κορυφές της Κολομβίας, από τα τροπικά δάση και τα ηφαίστεια. Τα Σαββατοκύριακα που προτιμώ κάτι πιο ξηροκαρπάτο και σοκολατένιο, σχηματίζω μικρά «βουναλάκια» με τον Santa Teresa -τι πιο ταιριαστό για έναν Single Origin με καταγωγή από τις βουνοκορφές του Περού και το αυτοκρατορικό Κούσκο;

Αν, από την άλλη, πιώ τον πρώτο καφές της ημέρας στο δρόμο ή το γραφείο, τότε δύο είναι οι επικρατέστερες επιλογές από το espresso bar των Coffee Island (μάλιστα, χωρίς έξτρα χρέωση, όπως ισχύει για κάθε Single Estate καφέ του καταλόγου): ο σοκολατένιος Alta Mogiana, από κόκκους σπάνιους της Βραζιλίας ή, ειδικά τώρα την άνοιξη, ο λουλουδένιος και καραμελένιος Guji που έρχεται κατευθείαν από μικρές φάρμες σε υψόμετρο 2000 μέτρων.

…σημαίνει μοίρασμα…

Πρώτος καφές σημαίνει και μοίρασμα: ένα περιποιημένο πρωινό στο σπίτι το απολαμβάνεις καλύτερα με τον εξωτικό Gisanga -όχι δεν το λέει κάποια άγνωστη κινεζική παροιμία, αλλά οι γυναίκες παραγωγοί που τον συλλέγουν και τον επεξεργάζονται ανάμεσα από στις πελώριες μπανανιές στα δάση της Ρουάντα. Κατάφεραν, μάλιστα, να κλείσουν όλο τον αγώνα και το παράδειγμά τους σε ένα «ταπεινό» freddo espresso που είναι από τις πιο κατάλληλες προτάσεις για να απολαύσεις τον συγκεκριμένο Single Estate.

...αλλά και «χώσιμο»

Κατά μία έννοια, μοίρασμα είναι και το  να φέρεις εσύ από το Coffee Island τους καφέδες των συναδέλφων που έφτασαν πριν από εσένα στο γραφείο. Είμαι τυχερός διότι ο δικοί μου συνάδελφοι είναι σταθεροί στις επιλογές τους: espresso με τον πρώτο organic coffee της οικογένιεας των Single Estate, τον Colombia Organic που έρχεται κατευθείαν από τα παρθένα δάση της Κολομβίας, εκεί  όπου τα τουκάν δίνουν ήχο και χρώμα, και παραδεισένιος και γλυκοριζένιος flat white με Sumatra γιατί τώρα το καλοκαίρι μια Ινδονησία τραβιέται.

Ο πρώτος καφές της ημέρας δεν είναι ποτέ ένας απλός καφές. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που σε καλεί να τον ανακαλύψεις.