Η είδηση έγινε γνωστή πριν από λίγες μέρες, μας χτύπησε με την ισχύ του σοκ. Ο θάνατος του Μάθιου Πέρι δεν ήταν ατύχημα. Οι αμερικανικές αρχές απήγγειλαν κατηγορίες σε 5 άτομα για το θάνατο του ηθοποιού. Με την κατηγορία πως εσκεμμένα τον «τάιζαν» με τεράστιες ποσότητες κεταμίνης, πλουτίζοντας μέσα από τον εθισμό του και αδιαφορώντας για τις πιθανές συνέπειες των πράξεων τους,

Για να καταλάβουμε το τι πραγματικά συνέβη στον Μάθιου Πέρι θα πρέπει να μιλήσουμε για την κεταμίνη και την κατάθλιψη. Από ιατρικής πλευράς, αυτή η ουσία κάνει θαύματα. Θεραπεύει τον πόνο, αποτρέπει αλκοολικούς και τοξικομανείς από το να «κυλήσουν», εμποδίζει επιληπτικές κρίσεις και κρίσεις άσθματος. Είναι επίσης ένα εξαιρετικό αναισθητικό.

Ο τηλεοπτικός «Τσάντλερ» από τα «Φιλαράκια» ωστόσο, την χρησιμοποιούσε για άλλο λόγο. Για τις αντικαταθλιπτικές της ιδιότητες. Μόνο όταν έπαιρνε κεταμίνη ένιωθε καλά, ικανός να βγάλει τη μέρα χωρίς να έχει ένα μόνιμο βάρος στο στήθος, ένα σκοτάδι να του πυκνώνει κάθε του σκέψη.

Πώς ξέφυγαν τα πράγματα για τον Μάθιου Πέρι

Όλα όμως έχουν να κάνουν με τη σωστή δοσολογία. Με τη χρυσή ισορροπία. Με το έχει ο ασθενής έναν γιατρό που να ξέρει ακριβώς πόσο να συνταγογραφήσει, πότε το πράγμα γίνεται επικίνδυνο. Η κατάχρηση κεταμίνης οδηγεί σε συμπτώματα που προσομοιάζουν με αυτά της σχιζοφρένειας. Οι ασθενείς παραληρούν και χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα με συνέπεια να γίνονται δυνητικά επικίνδυνοι για να κάνουν κακό στον εαυτό τους αλλά και σε άλλους.

Ένα άλλο απότοκο της χρόνιας χρήσης κεταμίνης είναι πως το φάρμακο αρχίζει να μην «πολυπιάνει» τον ασθενή. Οπότε ζητάει συνεχώς κι άλλο, όλο και περισσότερο. Αυτό ακριβώς συνέβη στον Μάθιου Πέρι. Εθίστηκε τόσο που πολύ απλά η κεταμίνη που έπαιρνε δεν του ήταν αρκετή για να νιώθει όπως είχε συνηθίσει μετά την κατανάλωση του φαρμάκου. Ο γιατρός που τον κούραρε επί σειρά ετών αρνήθηκε να συναινέσει στο να του αυξήσει τη δόση.

Οπότε τι έκανε ο ηθοποιός; Βρήκε ανθρώπους που ήταν πρόθυμοι να του την παράσχουν. Οι γιατροί Σαλβαδόρ Πλασένσια και Μαρκ Τσάβεζ έπαιξαν αυτό το ρόλο. Δίχως ίχνος ηθικής αναστολής, ενώ γνώριζαν πως αυτό που (θα) έκαναν θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. «Αναρωτιέμαι πόσα θα πληρώσει αυτός ο ηλίθιος (σ.σ.: Μάθιου Πέρι)», έγραφε ο ένας σε μήνυμα που έστειλε στον άλλον και ήρθε στο φως. «Ας μάθουμε», ήταν η κυνική απάντηση.  

Το κακό ερχόταν, αλλά αυτοί που μπορούσαν δεν έκαναν κάτι για να το σταματήσουν

Καμία αμέλεια δεν υπήρξε, κανένα ιατρικό λάθος. Ήταν μια συνειδητή επιλογή από μεριάς τους προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον εθισμό του πλούσιου πελάτη τους προς όφελος της δικής τους τσέπης. Δεν λέμε πως ήθελαν να σκοτώσουν τον Μάθιου Πέρι. Αλλά ο θάνατός του ήταν κάτι που θα μπορούσαν εύκολα να είχαν δει πως έρχεται αν η απληστία, το κυνήγι του χρήματος, δεν τύφλωνε τις ενέργειές τους.

Ο θάνατος του «Τσάντλερ» δεν ήταν λόγω κεταμίνης. Αν δεν βρισκόταν εκείνη την ώρα μέσα στο τζακούζι, το πιθανότερο είναι πως θα είχε σωθεί. Η κεταμίνη δεν είναι σαν τα οπιοειδή, η κατάχρησή της δεν οδηγεί σε έλλειψη οξυγόνου. Εδώ επιλέγεται στα χειρουργεία για αναισθησία. Και ίσως αυτό να είχε κάνει αμελείς τους Πλασένσια και Τσάβεζ. Ήξεραν πως η κεταμίνη από μόνη της δεν σκοτώνει. Αυτό όμως που δεν υπολόγισαν ήταν οι παράπλευρες συνέπειες της. Και ότι πρέπει να χορηγείται πάντα υπό ιατρική επίβλεψη.

Εν προκειμένω, ο προσωπικός βοηθός του Μάθιου Πέρι του έκανε σωρεία ενέσεων και μετά τον άφησε μόνο του. Πήγε μετά αυτός στο τζακούζι, έχασε τις αισθήσεις του και πνίγηκε, ανήμπορος να συνέλθει. Δεν ήταν κάποιο άτομο που τον κράτησε κάτω από το νερό, δεν υπήρξε φυσικός αυτουργός δηλαδή. Αλλά ήταν οι ενέργειες άλλων ανθρώπων που τον έπνιξαν, ήταν μια άλλου τύπου δολοφονία.

Με πληροφορίες από slate.com