Ένα παιδί της γαλλικής ελίτ, με πολύ-πολιτισμικό υπόβαθρο, ανοικτά γκέι, στα 34 του, είναι ο εκλεκτός του Εμανουέλ Μακρόν για την πρωθυπουργία της Γαλλίας. Για τους διαδρομιστές των Ηλυσίων Πεδίων, η επιλογή του Γκαμπριέλ Αττάλ δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Αττάλ δεν υπήρξε απλά ένας έμπιστος συνεργάτης του Μακρόν, ο οποίος εντάχθηκε με «μεταγραφή» από τη σοσιαλιστική πτέρυγα που υποστήριζε τον Ντομινίκ Στρος – Καν, αλλά και ένα ελκυστικό πρόσωπο με έντονη παρουσία και λόγο στη δημόσια ζωή της χώρας.
Ο Γάλλος πρόεδρος περιμένει από εκείνον να φέρει νέα ενέργεια στην κυβέρνηση, η οποία είναι εμφανώς αποδυναμωμένη, αποτέλεσμα των πολύμηνων κινητοποιήσεων εναντίον της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, την έλλειψη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και τα χαμηλά ποσοστά αποδοχής.
Ελίτ και bullying
Ο γιος του Ιβ Αττάλ, δικηγόρου και παραγωγού κινηματογράφου εβραϊκής καταγωγής της Τυνησίας που πέθανε το 2015, και της Μαρί ντε Κουρίς, η οποία κατάγεται από Ορθόδοξους Χριστιανούς της Οδησσού, γεννήθηκε στο Παρισινό προάστειο του Κλαμάρ και μεγάλωσε στις προοδευτικές γειτονιές του 13ου και 14ου Διαμερίσματος μαζί με τις τρεις μικρότερες αδερφές του.
Τα σχολεία στα οποία φοίτησε ήταν όλα ιδιωτικά, στα οποία φοιτά η Γαλλική ελίτ. Ωστόσο, όσο προνομιακά και αν φαίνονται τα παιδικά και σχολικά του χρόνια, εκείνος έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις του για τη μελαγχολία που του προκάλεσε το διαζύγιο των γονιών του. Ήταν όμως ένα άλλο περιστατικό που αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο TF1 και έκανε τη Γαλλική κοινωνία να στρέψει το βλέμμα της σε εκείνον.
Ο Αττάλ εξιστόρησε το μαρτύριο στο οποίο υποβλήθηκε για μήνες, το οποίο τον αποξένωσε και τον έκανε να αισθάνεται ανίκανο να αντιδράσει. Ο εκφοβισμός από έναν νταή ξεκίνησε με την απειλή να τον «καταστρέψει» έπειτα από μια αθώα έξοδο στον κινηματογράφο με μια συμμαθήτρια του.
Η παρενόχληση κλιμακώθηκε, με υποτιμητικές συκοφαντίες, στοχεύοντας στον υποτιθέμενο σεξουαλικό προσανατολισμό του Αττάλ να δημοσιεύονται σε έναν ιστότοπο που δημιουργήθηκε από τον νταή. Παράλληλα, ο ίδιος νταής προχώρησε σε πλαστοπροσωπία στο διαδίκτυο, απομονώνοντας ακόμη περισσότερο τον Αττάλ από συμμαθητές και φίλους του.
Ο βασανιστής του Αττάλ μπορεί να έφυγε από το σχολείο αμέσως μετά, αλλά οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν ξανά κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών τους σπουδών στο Sciences-Po Paris. Ο εκφοβισμός πήρε νέα μορφή καθώς ο φερόμενος ως παρενοχλητής του Αττάλ έγραψε ένα βιβλίο, σκιαγραφώντας τον Ατάλ ως έναν «ιντριγκαδόρο αλαζόνα μιας επιθετικής μπουρζουαζίας.» Με την είσοδο του Άτταλ στην πολιτική ξεκίνησε η στόχευση του νεαρού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τον βασανιστή του να κάνει αναφορές στην ομοφυλοφιλία του.
Η υπόνοια πως πίσω από το bullying του Αττάλ κρύβεται ο άλλοτε συμμαθητής του και γνωστός δικηγόρος, Χουάν Μπράνκο, έκανε τον δεύτερο να απαντήσει στους ισχυρισμούς του πολιτικού. Ο δικηγόρος του Ζουλιάν Ασάνζ κατηγόρησε τον Αττάλ στο X (πρώην Twitter) πως ενορχηστρώνει μια «επιχείρηση θυματοποίησης». Στη συνέχεια ισχυρίστηκε πως ο Αττάλ ήταν ο πραγματικός βασανιστής, με τα υποτιμητικά αστεία που έκανε για τους άστεγους, τους φτωχούς και τα δημόσια σχολεία. Ο Μπράνκο αμφισβήτησε επίσης τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων.
Το σύμφωνο συμβίωσης και ο χωρισμός (;)
Ο Αττάλ έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης με τον Στεφάν Σεζουρνέ, τον 38χρονο ευρωβουλευτή και γενικό γραμματέα του κυβερνώντος κόμματος «Αναγέννηση». Λέγεται πως θα είναι ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του κόμματος του Μακρόν στις επικείμενες ευρωεκλογές. Ωστόσο, σε ρεπορτάζ του το Politico ισχυρίζεται πως έχουν χωρίσει.
Το φαινόμενο Αττάλ και η πιο αμφιλεγόμενη κίνησή του
Πολύ πριν εμφανιστεί στα δημόσια φώτα, το άστρο του Αττάλ έλαμπε σε οποιοδήποτε πόστο αναλάμβανε. Μετά τις σπουδές του στη Νομική και το μεταπτυχιακό του στη Δημόσια Πολιτική και Διοίκηση, επηρεασμένος από τις διαδηλώσεις των νέων στη Γαλλία το 2006, στις οποίες συμμετείχε.
Η σταδιοδρομία του ξεκίνησε δίπλα στην Μαρισόλ Τουρέν, στο γραφείο της οποίας έκανε την πρακτική του, ενώ όταν εκείνη διορίστηκε υπουργός Υγείας έφτασε να είναι το δεξί της χέρι. Εξελέγη δημοτικός σύμβουλος το 2014 με τους Σοσιαλιστές και το 2017 βουλευτής με το κόμμα του Μακρόν. Σύντομα έγινε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, ενώ μερικούς μήνες αργότερα διορίστηκε υφυπουργός Παιδείας. Ήταν μόλις 29 ετών, ο νεότερος υπουργός της Πέμπτης Δημοκρατίας της Γαλλίας.
Ο επόμενος σταθμός της ανηφορικής του πορείας ήταν η θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, η οποία του χάρισε ευρεία αναγνωρισιμότητα και από την οποία έφυγε δύο χρόνια αργότερα, για να αναλάβει υπουργός Παιδείας. Δύο μήνες μόλις μετά τον διορισμό του, ο Αττάλ απαγορεύει τη μουσουλμανική φορεσιά στα σχολεία, απόφαση που χαιρετίστηκε ακόμη και από την άκρα δεξιά.
Η λίστα των ένθερμων θαυμαστών του Αττάλ περιλαμβάνει ονόματα όπως η Μπριζίτ Μακρόν και ο Νικολά Σαρκοζί. Αποτελεί εγγύηση αυτό πως θα φέρει την πρόοδο στη χώρα του και ένα συναίσθημα ευφορίας στον γαλλικό λαό; Όχι, βέβαια. Ακόμη και αν τα ποσοστά αποδοχής του χαρακτηρίζονται ικανοποιητικά.
