Υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες σταρ του πλανήτη. Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς μεσουρανούσε τη δεκαετία των ‘90s. Κάθε παιδί που σεβόταν τον εαυτό του είχε αφίσα της στο δωμάτιό του κρεμασμένη. Απασχολούσε τα διεθνή Μέσα τόσο για την καριέρα της, όσο και για την προσωπική της ζωή. Οι παπαράτσι την ακολουθούσαν παντού, όλοι ήθελαν ένα ντοκουμένο που θα πουλούσε τρελά. Εκείνη την εποχή μάλλον δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην ήταν σίγουρος πως η πριγκίπισσα της ποπ θα απογειωνόταν στο μέλλον. Αντ’αυτού η ιστορία της ζωής της γράφτηκε διαφορετικά, όμως για εκείνη όλα είναι μαθήματα. Τα οποία της τα «δίδαξαν» από την αρχή της καριέρας της.
Αυτές τις ημέρες η Μπρίτνεϊ Σπίαρς βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων, καθώς έχουν γίνει γνωστά διάφορα αποσπάσματα από αυτά που η τραγουδίστρια αναλύει εις βάθος στο βιβλίο της, με τα απομνημονεύματα της. Με τίτλο «The Woman In Me», το οποίο κυκλοφορεί σήμερα -αν και οι προπωλήσεις έσπασαν ρεκόρ-, η τραγουδίστρια περιγράφει όλα όσα βίωσε από την απαρχή της καριέρας της, τις σχέσεις της, τις πιο σκοτεινές περιόδους της, την κηδεμονία από τον πατέρα της, μέχρι τελικά να σπάσει τα δεσμά και να νιώσει πάλι ελεύθερη.
Σε όλη της ζωή η Μπρίτνεϊ Σπίαρς υπήρξε αντικείμενο χλευασμού. Ως έφηβη, τα ΜΜΕ της έκαναν συνεχώς ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλική της ζωή. Ως ενήλικη μπήκε σε μια φυλακή από τον πατέρα της, που της στέρησε ακόμα και τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Για 13 χρόνια δεν μπορούσε να δει τους γιους της, χωρίς να πάρει πρώτα έγκριση. Το δίπλωμα οδήγησης της, κατασχέθηκε. Δεν επέλεγε μέχρι και για το τι θα φάει και τι θα πιει. Όταν επίσης ήθελε να της αφαιρέσουν το σπιράλ, το αίτημα της απορρίφθηκε.
Η απόφαση του δικαστηρίου για την πλήρη κηδεμονία από τον πατέρα της, Τζέιμς, άρθηκε πριν δύο χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2021 συγκεκριμένα, όταν ένας δικαστής αποφάσισε πως η Μπρίτνεϊ Σπίαρς έπρεπε να γίνει ξανά αφεντικό του εαυτού της. Όμως το happy end δεν ήρθε. «Οι ημικρανίες είναι μόνο ένα μέρος της σωματικής και συναισθηματικής βλάβης που έχω τώρα που βγήκα από την εποπτεία. Δεν νομίζω ότι η οικογένειά μου καταλαβαίνει την πραγματική ζημιά που μου προκάλεσαν», εξομολογείται η κάποτε πριγκίπισσα της ποπ.
Από την άλλη, αν οι θαυμαστές της περιμένουν ένα δυναμικό comeback από την ίδια, τότε θα απογοητευτούν. Η Μπρίτνεϊ εξηγεί πως η ψυχή της έχει συντριβεί, επομένως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Δεν θα μπορούσε κιόλας, αφού το μουσικό στερέωμα δεν είναι όπως το άφησε.
Το άδοξο τέλος της καριέρας της
Το ντεμπούτο της ξεκίνησε το 1998. Εν μια νυκτί έγινε το μεγάλο μπαμ. Όσο περισσότερο ο Τύπος την αντιμετώπιζε ως προϊόν και πιόνι της μουσικής βιομηχανίας, τόσο πιο εύκολο ήταν να διαβρωθεί η αυτονομία της. Σε ένα απόσπασμα στο βιβλίο της, η Μπρίτνεϊ Σπίαρς θυμάται τον πατέρα της να της λέει πως είχε αναλάβει τον έλεγχο των προσωπικών και επαγγελματικών της υποθέσεων. Τα λόγια του ήταν: «Είμαι η Μπρίτνεϊ Σπίαρς τώρα».
Στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της, τονίζει πόσο πολύ την υποτίμησαν οι άνθρωποι γύρω της. Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς έγραψε για τη μουσική πως όταν της έδωσαν το διάσημο «Baby One More Time», έμεινε ξύπνια όλο το βράδυ μέχρι να βεβαιωθεί πως η φωνή της ακουγόταν ώριμη για το τραγούδι. Ήταν 16 ετών, άλλωστε. Όταν ήρθε η ώρα να γυριστεί το βίντεο κλιπ, η ιδέα της τότε ήταν να γυριστεί σε ένα σχολείο με χορό στους διαδρόμους. Η απόφαση αυτή ήταν κρίσιμη για την επιτυχία του κομματιού. Όμως παρόλα αυτά δεν ήταν κανείς διατεθειμένος να δεχθεί πως μια ξανθιά έφηβη από τη Λουιζιάνα θα μπορούσε να γίνει icon της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Τύπος επέμενε να την παρουσιάζει ως ένα κορίτσι θεοσεβούμενο, που στην πραγματικότητα ξεκίνησε να καπνίζει από τα 14 της. Όπως και το ότι στην ίδια ηλικία έχασε την παρθενιά της.
Στο προηγούμενο βιβλίο της, «Heart To Heart» που κυκλοφόρησε το 2000 (που έγραψε από κοινού με τη μητέρα της, Λιν), υποστήριξε τότε: «Δεν είμαι τόσο party animal όπως θέλει ο Τύπος να με παρουσιάζει». Οι νυχτερινές έξοδοι δεν ήταν ποτέ τόσο άγριες όσο τα δημοσιεύματα ήθελαν. Η ίδια δεν είχε επίσης κανένα ενδιαφέρον για τα σκληρά ναρκωτικά.
Τελικά, όμως, η αθώα εικόνα της Μπρίτνεϊ Σπίαρς την οδήγησε σε μια πτώση. Η αρχή του τέλους έγινε όταν κατά τη διάρκεια της σχέσης της με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ έμεινε έγκυος. Προχώρησε σε άμβλωση με χάπια που της συνταγογράφησαν, καθώς δεν ήθελαν να πάνε σε νοσοκομείο, προκειμένου να μη διαρρεύσει η είδηση. Για ώρες η ίδια έκλαιγε και ούρλιαζε στο πάτωμα του μπάνιου από τον πόνο, όπως γράφει στο νέο της βιβλίο.
«Παρ’ όλα αυτά, δεν με πήγαν στο νοσοκομείο» , λέει συμπληρώνοντας πως ο Τίμπερλέικ «σκέφτηκε ότι η μουσική θα βοηθούσε, οπότε πήρε την κιθάρα του και ξάπλωσε εκεί μαζί μου παίζοντας».
Παρά το τραύμα, η Μπρίτνεϊ Σπίαρς επέστρεψε στη δουλειά και συνέχισε, ακόμα και όταν ο Τίμπερλεϊκ την παράτησε με μήνυμα στα γυρίσματα ενός μουσικού βίντεο κλιπ. Μετά τον χωρισμό τους, διασύρθηκε στον Τύπο, με τον Τίμπερλεϊκ να υπαινίσσεται έντονα ότι τον είχε απατήσει ενώ η ίδια λέει ότι συνέβη το αντίθετο, με ένα από τα κορίτσια από το All Saints.
Ο χωρισμός του ζευγαριού απλά αύξησε την όρεξη για περισσότερα κουτσομπολιά σχετικά με την προσωπική ζωή της Σπίαρς. Τα ταμπλόιντ την κυνηγούσαν. Θυμάται ότι ένας φωτογράφος από το περιοδικό People της ζητούσε να αδειάσει την τσάντα της, ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν αν μετέφερε ναρκωτικά ή τσιγάρα. Τελικά, η πίεση ήταν υπερβολική. Το 2007, απογοητευμένη από τον θάνατο της θείας της, Σάντρα, και υποφέροντας από επιλόχειο κατάθλιψη, η Σπίαρς μπήκε σε ένα κομμωτήριο, πήρε ένα ψαλίδι και έκοψε τα μαλλιά της. «Το ξύρισμα του κεφαλιού μου ήταν ένας τρόπος να πω στον κόσμο: Σας βλαστημώ», εξομολογείται.
«Ήμουν το καλό κορίτσι για χρόνια. Χαμογελούσα ευγενικά ενώ οι παρουσιαστές τηλεοπτικών εκπομπών κοίταζαν το στήθος μου, ενώ οι Αμερικανοί γονείς έλεγαν ότι καταστρέφω τα παιδιά τους φορώντας ένα crop top. Και το είχα βαρεθεί όλο αυτό».
Όμως αντί αυτή η πράξη να θεωρηθεί ως μια κίνηση επαναστατική, τελικά χαρακτηρίστηκε ως ασταθής. Μέσα σε έναν χρόνο, τέθηκε υπό έλεγχο.
Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς στο βιβλίο της δεν είναι μια απλή συγγραφέας. Δεν πλέκει το εγκώμιό της. Το μόνο που κάνει είναι να περιγράφει την φρίκη εκείνων των χρόνων που καθόρισαν την μετέπειτα ζωή της. Μιλάει για τα φάρμακα που της έδιναν, χωρίς να τα θέλει. Οι φίλοι της ελέγχονταν και ενημερώνονταν για το σεξουαλικό της ιστορικό πριν βγουν ραντεβού.
Στην αρχή ήθελε να πηγαίνει με τα νερά τους. «Αν παίξω μαζί τους, θα δουν πόσο καλή είμαι και θα με αφήσουν να φύγω», σκεφτόταν η Σπίαρς. Όταν από την άλλη σκεφτόταν να επαναστατήσει, το γεγονός ότι την άφηναν να βλέπει τους γιους της, ήταν ένα χαρτί διαπραγμάτευσης. «Η ελευθερία μου με αντάλλαγμα τα παιδιά μου, ήταν μια ανταλλαγή που ήμουν πρόθυμη να κάνω», παραδέχεται τώρα.
Όμως ακόμα κι όταν ή ίδια ήταν ανίκανη να φροντίσει τον εαυτό της, πραγματοποιούσε κανονικά περιοδείες. Προσλήφθηκε μάλιστα ως κριτής στο X Factor και συμφώνησε για μια τετραετή παραμονή στο Λας Βέγκας. Η τραγουδίστρια, μάζευε αποδείξεις σε ένα γυάλινο μπολ προκειμένου να παρακολουθεί τους φόρους της, και να καταγράφει προσεκτικά τα εκατομμύρια που έβγαζαν όλοι οι άλλοι από αυτές τις δεσμεύσεις.
Εν πολλοίς, είναι αδύνατο να διαβάσει κανείς το βιβλίο της, όπως αναφέρει το BBC, χωρίς να νιώσει λύπη και αγανάκτηση για όσα έζησε η Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Η ίδια αφηγείται την ιστορία της, με τον ίδιο προσιτό τρόπο που έγινε και σταρ. Εκτός από την οικογένειά της, δεν υπάρχουν πραγματικοί κακοί ή σκάνδαλα για να αποκαλυφθούν. Αλλά ούτε υπάρχουν μεγάλες αποκαλύψεις για τη μουσική ή την εσωτερική ζωή της Σπίαρς.
Αυτό που μένει όμως είναι πως πρόκειται για μια προειδοποιητική ιστορία για τη φήμη και τη διαφθορά. Και, ίσως, μια αχτίδα ελπίδας για μια γυναίκα της οποίας η ενήλικη ζωή έχει υπαγορευτεί από άλλους.
