;Eχει περάσει η εποχή που το καλοκαίρι ήταν ταυτισμένο με την «παύση», το διάλειμμα. Πλέον, αρκεί μια σπίθα στα social κι οι «ειδήσεις» γεννούν παροξυσμούς των 48 ωρών στη διάρκεια των οποίων καταναλώνουμε αποσπασματικά σκρολάροντας τις ίδιες και τις ίδιες πληροφορίες για ζητήματα για τα οποία δεν έχουμε από πουθενά την πλήρη εικόνα.
Πέρα όμως από τους παροξυσμούς, υπάρχει πλέον εδραιωμένη και μια μόνιμη κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» (πολιτικής, οικονομικής, κλιματικής) που έρχεται να αναιρέσει το χιλιοειπωμένο πια «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις».
Και τέλος, μετά τα σοβαρά, υπάρχει και μια διάχυτη επαναληπτικότητα στο καλοκαίρι. Ταξιδεύουμε για λίγες ή περισσότερες μέρες σε μέρη που επισκέφθηκαν ή θα επισκεφθούν κι άλλοι πριν ή μετά από εμάς, και θα κάνουν τα ίδια περίπου πράγματα με όσα κάναμε και εμείς ή πρόκειται να κάνουμε. Αν είσαι εξωτερικός παρατηρητής διαπιστώνεις ότι οι καλοκαιρινές εμπειρίες είναι μάλλον μια γραμμική διαδρομή χωρίς πολλές αποκλίσεις: για να το πούμε απλά, όλοι τον Αφούση χορέψατε.
1. Στο πανηγύρι. Γιατί στο μπαρ, έπαιζε την «Ανισόπεδη Ντίσκο». Φήμες λένε ότι το πιο εύκολο drinking game ήταν να πιεις ένα σφηνάκι κάθε φορά που ο Pan Pan ρωτάει «πού»;
2. Ήπιαμε κηροζίνη αντί για αλκοόλ, βουτήξαμε σε βαλβολίνη αντί για ελαιόλαδο και τα πληρώσαμε χρυσά. Σε όλους έχει συμβεί.
3. Τα πανηγύρια πλέον γίνονται για ένα ανεβαίνουν posts για 10 ζωές στις «Ρίζες μας».
4. Αυτοί που πήγαν Κυκλάδες με δικό τους αυτοκίνητο. Πού τα κρύβετε τα λεφτά; Κάτω από το στρώμα;
5. Barbienheimer: Δεν το ζήσαμε αφού στην Ελλάδα είχαν διαφορετική διανομή οι ταινίες, αλλά ήταν απολαυστικό να συζητάμε ξανά για σινεμά.
6. Το ναυάγιο της Πύλου, για το οποίο δεν θα μάθουμε ούτε τον ακριβή αριθμό θυμάτων ούτε τα ονόματά τους, ήταν ένα πρώτης τάξης reality check προκειμένου να επιβεβαιώσουμε ότι οι ρίζες του ρατσισμού είναι βαθιές σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης.
7. Το φαινόμενο Barbienheimer αλά ελληνικά: χρειάζεται η κβαντομηχανική για να διασταλεί η Ιταλίδα στα Κουφονήσια και το Kenergy του Στέφανου Κασσελάκη έρχεται στο σβήσιμο του Καλοκαιριού.
8. Έπρεπε να διαλέξουμε συναυλίες ή διακοπές. Γιατί μάς τα κάνετε αυτά;
9. H Rosalia ήρθε, είδε, σάρωσε. Μην τα ξαναλέμε. Και μια νέα γενιά κοινού απολαμβάνει τις συναυλίες με διαφορετικούς όρους.
10. Φαντάσου να καιγόταν για τουλάχιστον 12 μέρες (and counting) ένα από τα ομορφότερα δάση της χώρας στην μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί στην ΕΕ και θα κάνουμε σαν μην συμβαίνει τίποτα. Μην το φανταστείς, συμβαίνει.
11. 13 πρόσφυγες απήχθησαν και στοιβάχθηκαν σε μια καρότσα αγροτικού από αυτόκλητο «σερίφη» επειδή, όπως δήλωσε στις Αρχές, τους θεώρησε υπεύθυνους για εμπρησμούς στην περιοχή της Δαδιάς. Οι φασίστες προφανώς και δεν παίρνουν άδεια.
12. Τρώνε γκολ στο ‘90 όμως και ο Γαλανόπουλος υψώνει το μαύρο περιβραχιόνιο μπροστά τους.
13. 27 (άνθρωποι νεκροί). 1,5 εκατομμύρια (στρέμματα καμένα). 10 φορές (μεγαλύτερη καταστροφή από τον μέσο όρο όλης της Ευρώπης). Σκέψου να μην είχε ειπωθεί από τον πρωθυπουργό στις 7/7: «Έχουμε προχωρήσει και έχουμε υλοποιήσει έναν πολύ μεθοδικό σχεδιασμό για την αντιπυρική περίοδο».
14. Πάντως ο ίδιος ο Αριστοφάνης ούτε τόσο ηθικό πανικό θα σήκωνε ούτε τόσα “ντροπή” θα έλεγε για τις ΣΦΗΚΕΣ της Κιτσοπούλου.
15. «Συγγνώμη δεν μπορώ να μιλήσω. Οφείλω μία συγγνώμη στα παιδιά, έκανα το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή μου σε μία φάση η οποία θα έκρινε τον τελικό, που πήρα τάιμ άουτ στο τέλος και ήμασταν δύο-ένας μπροστά για να βάλουμε γκολ. Νομίζω ότι ήταν η χειρότερη φάση της ζωής μου στην πιο σπουδαία στιγμή της Εθνικής ομάδας. Συγγνώμη από τα παιδιά και όλο τον κόσμο». Ο Θοδωρής Βλάχος έδειξε τι σημαίνει να κουβαλάς το βάρος μιας συγγνώμης.
16. Ο Μίλτος Τεντόγλου και οι αθλητές στίβου. Πάντα με δηλώσεις που δίνουν το μέτρο των πραγμάτων. Υπέροχοι.
17. Η Αθήνα είναι τόσο αβίωτη πλέον που κανονικά θα έπρεπε να έκλεινε για όλο τον Αύγουστο με φωτεινή επιγραφή στο μετρό Σύνταγμα «Ραντεβού το Σεπτέμβριο».
18. Το καλοκαίρι τελειώνει με τις φθινοπωρινές συναυλίες του Μάλαμα και του Παπακωνσταντίνου. Όλοι το ξέρουν αυτό.
