Από τις πρώτες αντιδράσεις μετά την είδηση του θανάτου του, καταλάβαμε ότι ο Μίλαν Κούντερα ήταν κάτι σαν τους Madrugada της λογοτεχνίας για τους Έλληνες. Με λίγα λόγια, οι αναγνώστες τον λάτρευαν και τον λατρεύουν αφού, ευτυχώς, τα βιβλία του θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την απόδρασή του από αυτό που αποκαλούμε ζωή.
O Κούντερα, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών, έγινε γνωστό από τη δημόσια τηλεόραση στην Τσεχία, ότι άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 94 ετών.
Γεννήθηκε στο Μπρνο της πρώην Τσεχοσλοβακίας και από το 1975 κι έπειτα ζούσε στη Γαλλία. Έγινε γνωστός με τα έργα «Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι», «Το Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης» και «Το Αστείο» όπως και για τις πολλές συνεντεύξεις που έδινε συχνά σε ελληνικές εφημερίδες. Ή και όχι.
Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Αστείο», εξέθεσε σατιρικά τη φύση του ολοκληρωτισμού της κομμουνιστικής περιόδου. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε στη «μαύρη λίστα» της Τσεχοσλοβακίας όπως και στην απαγόρευση του λογοτεχνικού του έργου.
Στη συνέχεια, ακολούθησε «Το Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης». Στο έργο του αυτό παροτρύνει του Τσεχοσλοβάκους πολίτες να αντισταθούν στο κομμουνιστικό καθεστώς παραθέτοντας ποικίλους τρόπους. Λογοτεχνικά, πρόκειται για μια ασυνήθιστη μίξη μυθιστορήματος, συλλογής μικρών ιστοριών και προσωπικών ονειροπολήσεων του ίδιου και φέρεται ως χαρακτηριστικό του συγγραφικού του ύφος κατά τη διάρκεια της εξορίας του.
Το 1984 εκδίδει το γνωστότερο δημιούργημα του «Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» στο οποίο γράφει για την εύθραυστη φύση της μοίρας του ατόμου ως μονάδας, ισχυριζόμενος πως η μοναδική ανθρώπινη ζωή είναι ασήμαντη υπό το Νιτσεϊκό πρίσμα της αυτούσιας αιώνιας επανάληψής της μέσα σ’ ένα άπειρο σύμπαν.
Και κάπου εκεί, εμφανίζονται οι Έλληνες δημοσιογράφοι που δεν τον αφήνουν σε ησυχία ζητώντας του να μιλήσει και να σχολιάσει την ελληνική πραγματικότητα και τον ελληνικό λαό. Το έκανε, φυσικά και το έκανε.
Αυτά είναι τα προφητικά λόγια του Μίλαν Κούντερα από παλαιότερες συνεντεύξεις του. Θα λείψει.
