Ήταν ένα ζεστό βράδυ Κυριακής όταν πέθανε η Βουλίτσα, η γυναίκα του Μηνά στη Μουρμούρα που, όλα τα είχε, τώρα έχει και ένα φάντασμα να περιφέρεται στο σπίτι. Στην Αμερική θα το είχαν ήδη τσακώσει οι YouTubers ενώ πρώτα θα σου είχαν ζητήσει να κάνεις subscribe, εδώ κοιμόμαστε.

Στο θέμα μας.

Ο θάνατος ενός τηλεοπτικού χαρακτήρα, της Βουλίτσας (Ελένη Κοκκίδου) στην συγκεκριμένη περίπτωση, είτε μέσω του θανάτου του ίδιου του φανταστικού χαρακτήρα είτε μέσω του θανάτου του ηθοποιού ή της ηθοποιού που τον υποδύθηκε, μπορεί να είναι μια έντονη συναισθηματική εμπειρία για ένα άτομο που έχει περάσει ώρες ατελείωτες μπροστά από μία οθόνη. Τι είναι όμως αυτό αυτό που μας δένει με τους αγαπημένους μας τηλεοπτικούς χαρακτήρες και γιατί νοιαζόμαστε τόσο πολύ για το τι τους συμβαίνει;

Τα τηλεοπτικά προγράμματα αποτελούν βασικό στοιχείο της καθημερινότητάς μας αφού είναι μια πηγή ψυχαγωγίας, μας βοηθούν να χαλαρώσουμε και να ξεφύγουμε, ας πούμε, από στρεσογόνες καταστάσεις και να μεταφερθούμε σε ένα πιο οικείο περιβάλλον που μας παρέχει ασφάλεια ακόμα και αν ξέρουμε πολύ καλά πως όλο αυτό βασίζεται σε μία ψευδαίσθηση και έχει ημερομηνία λήξης. Επίσης, τα όσα ζει ένας τηλεοπτικός χαρακτήρας μπορεί να γίνουν τροφή για συζήτηση, άρα και κοινωνικοποίηση με ανθρώπους που βλέπουν το ίδιο προϊόν με εμάς.

Η τηλεόραση αποτυπώνει γεγονότα και ιστορίες που μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή. Είτε πρόκειται για τις τρυφερές αναμνήσεις από τα προγράμματα και τους χαρακτήρες που παρακολουθούσαμε ως παιδιά (Λουσέρο, κλάψαμε), είτε για τους χαρακτήρες που παρακολουθούσαμε ως έφηβοι, είτε για τις συγκλονιστικές στιγμές που βλέπουμε ως ενήλικες. Οι αγαπημένες μας σειρές και οι χαρακτήρες μας ακολουθούν και μας επηρεάζουν.

Η αποχώρηση ενός χαρακτήρα από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα και ιδίως ο θάνατός του, αποτελεί σημαντικό σημείο συζήτησης για τους φανς και μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να γίνει ασήκωτη. Σειρές όπως το Breaking Bad, το The Walking Dead και το Game of Thrones έχουν γίνει εμβληματικές για τους θανάτους των χαρακτήρων τους. Ε, το ίδιο έγινε και με τη Βουλίτσα στη Μουρμούρα. Μη γελάτε, δέκα ολόκληρα χρόνια είναι αυτά και μιλάμε για μια σειρά με σταθερό κοινό παρά τις αποχωρήσεις σημαντικών ηθοποιών.

Η βαθιά μας σύνδεση με τους χαρακτήρες

Η οικειότητα που συνεπάγεται η παρακολούθηση των αγαπημένων μας φανταστικών χαρακτήρων μπορεί να μας προσφέρει ένα είδος παρηγοριάς. Νιώθουμε ασφάλεια, όπως αναφέραμε ήδη παραπάνω, όταν παρακολουθούμε κάτι οικείο αφού η τηλεόραση μπορεί να μας προσφέρει μια αίσθηση διαφυγής. Οι πολλές σκέψεις και οι ανησυχίες για την πραγματική μας ζωή μπορούν να ανασταλούν και να ζήσουμε για λίγο έναν διαφορετικό κόσμο. Το να βλέπουμε τους αγαπημένους μας τηλεοπτικούς χαρακτήρες να αντιμετωπίζουν προκλήσεις μπορεί επίσης να μας κάνει να νιώθουμε λίγο καλύτερα για τους δικούς μας αγώνες.

Η επένδυσή μας στη ζωή τους

Όταν παρακολουθούμε φανατικά μία σειρά, ουσιαστικά επενδύουμε στους ανθρώπους και τα γεγονότα που παρουσιάζονται σε αυτή. Έχουμε πρόσβαση σε κάθε πτυχή της ζωής τους, με τρόπο που δεν μπορούμε να έχουμε στις πραγματικές μας σχέσεις. Οι αγαπημένοι μας χαρακτήρες, άλλωστε, μοιράζονται τα πάντα μαζί μας. Μοιράζονται τις σκέψεις και τα όνειρά τους, καθώς και τα πιο οικεία συναισθήματα και τις σχέσεις τους.

Επίσης, μάς δείχνουν τον καλύτερο εαυτό τους καθώς και τα ελαττώματα και τις ατέλειές τους. Μαθαίνουμε τα πάντα γι’ αυτούς, και μέσω αυτής της γνώσης κάθε πτυχής της ύπαρξής τους, δενόμαστε με αυτούς. Έτσι, όταν πρέπει να αποχαιρετήσουμε τον αγαπημένο μας χαρακτήρα, μπορεί να νιώθουμε σαν να αποχαιρετούμε κάποιον που γνωρίζουμε καλά. Η Βουλίτσα ανήκει χωρίς καμία αμφιβολία σε αυτή την κατηγορία.