Τα τηλεοπτικά ρεβεγιόν κάποτε θεωρούνταν ανάλογα των εκλογικών βραδιών: Το κανάλι που κέρδιζε ισχυροποιούσε το πρεστίζ και το brand name του ως εκείνο που επιλέγουν οι τηλεθεατές στα μεγάλα ραντεβού. Τα ρεβεγιόν για την έλευση του 2025, ωστόσο, φθίνουν με τα χρόνια. Και ενώ από τα ιδιωτικά κανάλια δεν περιμένουμε και πάρα πολλά, εν τούτοις, η ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια μας είχε καλομάθει… Μέχρι προχθές, δηλαδή, όταν και προσπαθήσαμε να παρακολουθήσουμε το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν που είχε ετοιμάσει, με καλεσμένη τη Γλυκερία.
Με τον παρουσιαστή αμήχανο, φοβισμένο ίσως, μην κάνει κάποια κίνηση που αρμόζει πιο πολύ σε παρουσιαστή ψυχαγωγικού προγράμματος και όχι σε anchorman. Για τον Γιώργο Κουβαρά φαίνεται πως προέχει το ατσαλάκωτο κοστούμι του παρουσιαστή ειδήσεων και η διατήρηση του αυστηρά ενημερωτικού προφίλ που χτίζει. Αυτό δεν είναι κατακριτέο, φυσικά. Από την άλλη, όμως, έχασε την ευκαιρία να δείξει και άλλες πτυχές της προσωπικότητας του, που θα έκαναν τον τηλεθεατή να τον συμπαθήσει περισσότερο.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν ήταν μόνο στην παρουσίαση του πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν. Μακάρι να περιοριζόταν εκεί… Είναι η απόφαση της ΕΡΤ να βγάλει στον αέρα κάτι τόσο κοινότυπο και πρόχειρο που προβληματίζει. Αν αντί για 2025 έγραφε 1990 ή 2000 και πάλι θα έμοιαζε φυσιολογικό στους τηλεθεατές. Το πρωτοχρονιάτικο σόου της δημόσιας τηλεόρασης πιο πολύ έμοιαζε βγαλμένο από το αρχείο του καναλιού, παρά κάτι σύγχρονο. Κάποτε η ΕΡΤ1 και η ΕΡΤ2 προετοίμαζαν τα ρεβεγιόν τους από τον Σεπτέμβριο και από τις συχνότητες τους περνούσαν τα μεγαλύτερα αστέρια της χώρας. Κάποτε οι εκτελέσεις των τραγουδιών ήταν πρωτότυπες, υπήρχαν και ειδικά σκετς. Στο εορταστικό πρόγραμμα της παραμονής Πρωτοχρονιάς του 2025, είδαμε μια κακή version των εκπομπών του Σπύρου Παπαδόπουλου. Που ήταν μια κακή version των εκπομπών της Σεμίνας Διγενή. Μύλος…
Φυσικά και η Γλυκερία ήταν εξαιρετική. Αλλά μια τέτοια βραδιά θα έπρεπε να είναι λαμπερή, πρωτότυπη, ανατρεπτική. Μιλάμε για τηλεοπτική παραγωγή, όχι για ένα απλό συναπάντημα.
ΕΡΤ: Απόντες από το πάρτι στο Σύνταγμα
Το χειρότερο από αυτό το μαγνητοσκοπημένο εγχείρημα ήταν πως την ίδια στιγμή, στο Σύνταγμα, μια ταλαντούχα ομάδα καλλιτεχνών είχε στήσει ένα σόου σύγχρονο και αντάξιο του καλλιτεχνικού διαμετρήματος τους, υπό την ευθύνη του Δήμου Αθηναίων.
Η ΕΡΤ, ωστόσο, επέλεξε για έναν αδιευκρίνιστο λόγο να συνδεθεί με την πλατεία Συντάγματος μόνο για την αντίστροφη μέτρηση. Κάποιοι θα υποστήριζαν πως οι φοβήθηκαν υπερβολικά το «μενού» που θα σερβίριζαν οι Νατάσα Μποφίλιου, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Θανάσης Αλευράς, η Μάρθα Φριτζήλα…
Θα πει κανείς, μα ο Φοίβος -που παρουσίασε μια υπέροχη «Ταράτσα» στο Σύνταγμα, συνεργάστηκε με την ΕΡΤ. Τόσο φοβήθηκε η ΕΡΤ το περιεχόμενο του σόου του; Ή μήπως ο δήμος Αθηναίων και ο Χάρης Δούκας ως δήμαρχος, δεν είναι τόσο αρεστός; Όπως και να έχει, η ακατανόητη απόφαση γύρισε μπούμερανγκ στους ιθύνοντες του ΕΡΤ. Και αυτό γιατί δεν φρόντισαν να στήσουν μια εναλλακτική πρόταση ανάλογη του σόου που στήθηκε στο Σύνταγμα.
Και κάτι τελευταίο…
Οι καλλιτέχνες «σώζουν τους λαούς», ακόμη και όταν εκείνοι δεν το γνωρίζουν. Γιατί οι πραγματικοί καλλιτέχνες βλέπουν το μέλλον, το διαβάζουν. Έτσι και η Νατάσα Μποφίλιου το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, τυλιγμένη με την Παλαιστινιακή Κεφιγια, τραγουδώντας Τίποτε δεν πάει χαμένο, έσωσε την αξιοπρέπεια του Ελληνικού λαού, δείχνοντας πως αντιλαμβάνεται το διακύβευμα όσων συντελούνται στην Παλαιστίνη.
Έτσι, όταν έπειτα από χρόνια οι ιστορικοί θα μιλούν για τις ειδεχθείς πράξεις της κυβέρνησης Νετανιάχου στην Παλαιστίνη, θα υπάρχει το υλικό που θα αποδεικνύει πως και στην Ελλάδα δεν σιωπήσαμε.
Ας είναι ειρηνικό το 2025.
