Ήταν 18.15 τοπική ώρα στο Μπάτλερ της Πενσιλβάνια. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ και υποψήφιος για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, Ντόναλντ Τραμπ, βρισκόταν στη σκηνή όταν ένας επαναλαμβανόμενος ήχος τον έκανε να γυρίσει προς τα δεξιά του. Αμέσως ο κόσμος τριγύρω του άρχισε να σκύβει ενώ οι άντρες της προσωπικής του ασφάλειας έπεσαν πάνω του για να τον προστατεύσουν από αυτό που θεώρησαν -σωστά- πως ήταν πυρά εναντίον του.
Ο Ντόναλντ Τραμπ οδηγήθηκε βιαστικά εκτός σκηνής, περικυκλωμένος από τους φρουρούς του, ματωμένος στο δεξί του αυτί. Πρόλαβε να υψώσει τη δεξιά του γροθιά και να φωνάξει «USA» τρεις φορές, πριν μεταφερθεί σε νοσοκομείο της περιοχής για τις απαραίτητες εξετάσεις.
Αργότερα, θα γινόταν γνωστό από τη Μυστική Υπηρεσία πως ένας παρευρισκόμενος σκοτώθηκε, ενώ δύο τραυματίστηκαν σοβαρά, στο περιστατικό που πρόκειται να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των ΗΠΑ τις επόμενες δεκαετίες.
«Κοιτάξτε, δεν υπάρχει χώρος στην Αμερική για αυτού του είδους τη βία», είπε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν σε δήλωση που μεταδόθηκε τηλεοπτικά. «Είναι άρρωστο. Είναι άρρωστο. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ενώσουμε αυτή τη χώρα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό. Δεν μπορούμε να είμαστε έτσι. Δεν μπορούμε να το αποδεχθούμε αυτό».
Οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον πολιτικών στις ΗΠΑ δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Ήταν Ιούνιος του 1968 όταν ένας υποψήφιος πρόεδρος έπεφτε νεκρός έπειτα από προεκλογική συγκέντρωση. Ήταν ο Μπόμπι Κένεντι Τζούνιορ, αδελφός του επίσης δολοφονημένου προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι. Τελευταία απόπειρα δολοφονίας ήταν αυτή εναντίον του εν ενεργεία -τότε- προέδρου, Ρόναλντ Ρίγκαν, το 1981. Τι συνέβη, λοιπόν, και 44 χρόνια μετά έχουμε μια απόπειρα δολοφονιας;
Συνέβη Ντόναλντ Τραμπ.
Ντόναλντ Τραμπ, διχάζοντας μια χώρα από το 2014…
Ο παρουσιαστής reality παιχνιδιών και αποτυχημένος επιχειρηματίας κατάφερε με τα τερτίπια του να βρίσκεται στη δημόσια σφαίρα των ΗΠΑ. Στη συνέχεια, με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, ξεχώρισε για τον διχαστικό του λόγο. Ήταν εμπρηστικός, τοξικός, παραπλανητικός με στοχευμένα επιχειρήματα που απηχούσαν τις απόψεις ψηφοφόρων με αμφιλεγόμενες απόψεις. Ο Τραμπ ως δημαγωγός, πορεύτηκε με τηλεοπτικά χαρακτηριστικά, όχι πολιτικά, στην κορυφή των αξιωμάτων των ΗΠΑ: Κέρδισε τη Χίλαρι Κλίντον σε μια από τις πιο πρωτοφανείς εκλογικές ανατροπές παγκοσμίως και επί της θητείας του η Αμερική έζησε από πρώτο χέρι τον λαϊκισμό που βιώνουν οι πολίτες υπανάπτυκτων χωρών.
Με τον Τραμπ ενορχηστρωτή ο πλανήτης παρακολούθησε την τελευταία εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ με ποπ κορν, σαν να ήταν το τελευταίο επεισόδιο του The Apprentice, το talent show που παρουσίαζε πριν από δύο δεκαετίες περίπου ο πρόεδρός του. Αρνούμενος να δεχθεί το εκλογικό αποτέλεσμα, «οδήγησε» το πλήθος των υποστηρικτών του σε μια πρωτοφανή κίνηση για χώρα του 1ου κόσμου: Την κατάληψη του Καπιτωλίου, για την οποία έχει παραπεμφθεί σε δίκη. Και δεν είναι μόνο αυτή.
Δεν ήταν αναγκαία αυτή η απόπειρα δολοφονίας για να αντιληφθεί κανείς πως οι ΗΠΑ δεν είναι η ίδια χώρα με εκείνη πριν από την είσοδο του Τραμπ στην κεντρική πολιτική σκηνή. Στη χώρα που μπορεί εύκολα να προμηθευτεί κανείς όπλα, ένας 20χρονος από το Μπέθελ Παρκ, σύμφωνα με το FBI, ανέβηκε σε μια στέγη διπλανού κτιρίου με σκοπό να δολοφονήσει τον Τραμπ την ώρα που βρισκόταν στη σκηνή. Τι όπλισε το χέρι του; Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει γνωστό.
Είναι ξεκάθαρο όμως πως αυτή η παράλογη πόλωση που προκαλεί εντέχνως ο Τραμπ, είναι καθοριστικός παράγοντας. Η «πολιτοφυλακή» του Τραμπ, η σχέση του με οργανωμένες ακροδεξιές ομάδες είναι γνωστή. Η πολεμική ρητορική του Τραμπ δεν οδηγεί τους ψηφοφόρους του σε ομάδες συζητήσεων για πολιτικές πλατφόρμες, αλλά στους δρόμους με όπλο στα χέρια και φανατισμό στο μυαλό.
Από τις πρώτες στιγμές, άλλωστε, της είδησης της απόπειρας δολοφονίας το «Τραμπικό αφήγημα» εμφανίστηκε σε όλες τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης: Αυτή η απόπειρα είναι του «βαθέως κράτους» των ΗΠΑ που τον θέλουν νεκρό. Είναι ακριβώς ο τρόπος που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί αυτήν την απόπειρα για να βρεθεί και πάλι στον Λευκό Οίκο. Αδίστακτος και αντιδραστικός, αποφεύγοντας να παραδεχθεί ακόμη και στον εαυτό του πως χάρη και στις δικές του αποφάσεις το χέρι ενός δολοφόνου οπλίστηκε.
«Ζεις με το ξίφος, πεθαίνεις από το ξίφος».