Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς μπορεί να πάει αυτή η χώρα μπροστά, όταν σε δημόσια τηλεόραση ακούγονται απαρχαιωμένες αντιλήψεις και γνώμες. Θα μου πεις, ποιος τους δίνει το δικαίωμα να τις εκφράσουν, και θα σου πω, ναι, έχεις δίκιο που το σκέφτεσαι έτσι. Θα μου πεις, επίσης, πως αυτές τις εντοπίζεις παντού στην κοινωνία και θα σου απαντήσω πως πάλι έχεις δίκιο. Είναι απομεινάρια πολλών πατριαρχικών στερεοτύπων όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα και μιας κριτικής σκέψης και εύκολου κουνήματος δαχτύλου, γιατί όταν είσαι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες. Από πάντα η κοινωνία κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια, άλλωστε.

Όπως θα κατάλαβες και από τον τίτλο, ο λόγος γίνεται για τις δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα, υποψήφιου -πλέον- ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Έγιναν πριν ένα μήνα, ωστόσο τώρα βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να σχολιαστούν, διότι από χθες οι περισσότεροι τις πήραμε χαμπάρι. Ο δημοσιογράφος μετά τον χαμό που προκλήθηκε απολογήθηκε με ανάρτησή του, γράφοντας  χαρακτηριστικά: «Απολογούμαι αν μέσα από την «κοπτοραπτική» της δήλωσης μου δόθηκε η εντύπωση πως έχουν μερίδιο ευθύνης και τα θύματα κακοποίησης γι’ αυτό που τους έχει συμβεί. Και δεσμεύομαι πως θα αγωνιστώ στο πλευρό των κακοποιημένων γυναικών μέχρι την ημέρα που τέτοιου είδους φαινόμενα θα έχουν εκλείψει οριστικά».

Πάμε να δούμε πρώτα τις δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα, σε τηλεοπτική εκπομπή, όπου η δημοσιογράφος προσπάθησε να του αποσπάσει σχόλιο για τη Νόνη Δούνια, με τον ίδιο να απαντά αρχικά: «Ρωτήστε με για αριστερούς πολιτικούς. Δεν τους ξέρω, δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις τους, είναι 100% αντίθετες από τις δικές μου, δεν με νοιάζει».

Αλλά τελικά επειδή στην πραγματικότητα ήθελε να απαντήσει για τη Νόνη Δούνια, συνέχισε: «Η κυρία Δούνια έχει πάθει αυτό που έχουν πάθει πολλοί τελευταία, το να συγχέουνε τα δικαιώματα των γυναικών σε οτιδήποτε μιλάμε. Αυτό είναι μια υστερία. Κόψτε αυτή την υστερία γιατί δεν ζούμε στο Ιράν. Ζούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρω αν η κ. Δούνια νιώθει πάρα πολύ ταλαιπωρημένη ως γυναίκα από διάφορα. Δεν το βλέπω κιόλας. Στην καριέρα της μια χαρά, στη Βουλή μια χαρά, δεν καταλαβαίνω τι πρόβλημα έχει, που νιώθει ότι είναι μια καταπιεσμένη, αλλά εγώ δεν βλέπω να έχει πρόβλημα η γυναίκα στην Ελλάδα και γενικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση κανένα. Εκτός αν θέλει να έχει. Δηλαδή αν πάρει έναν σατράπη ο οποίος την κακοποιεί και δεν μιλάει και κάθεται και το ανέχεται είναι πρόβλημά της, έτσι; Στις δουλειές βλέπω μια χαρά να τις μεταχειρίζονται, μια χαρά έχουν μισθούς. Άκουσα πρόσφατα μια άλλη κυρία που είπε ναι οι γυναίκες πληρωνόμαστε λιγότερο. Εσύ βλέπεις στην τηλεόραση να πληρώνονται λιγότερο οι γυναίκες; Περισσότερο μάλλον».

Τα άνωθεν ειπώθηκαν με αφορμή την τοποθέτηση της Νόνης Δούνια, σχετικά με τη νοοτροπία της κοινωνίας μας, που θέλει τις γυναίκες να μην μπορούν να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο στη ζωή τους μετά τα πενήντα, γιατί μπαίνει πάνω τους μια ημερομηνία λήξης. Απέχει αυτό από την πραγματικότητα; Καθόλου. Οι γυναίκες που μένουν χωρίς δουλειά σε αυτή την ηλικία ή οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν μια αλλαγή, είναι καταδικασμένες να μην βρουν εύκολα μια νέα θέση ή είναι καταδικασμένες να ακούσουν το υπέροχο «μα, στην ηλικία σου;».

Τι επιπλέον όμως μας γνωστοποίησε ο Δημήτρης Παπανώτας; Ότι οι γυναίκες φταίνε που μπλέκουν με έναν σατράπη, άρα είναι και υπεύθυνες για την κακοποίηση και τη δολοφονία τους. Αυτή η δήλωση συνοψίζει και αποτυπώνει πλήρως την πλειοψηφία των απόψεων της υπέροχης κοινωνίας μας. Είναι κάπως γραφικό να λέμε τα ίδια και τα ίδια, όσο φοριούνται ακόμα παρωπίδες. Είναι γραφικό να εξηγήσουμε πως πολλές γυναίκες ρωτούνται ακόμα σε συνεντεύξεις αν έχουν σκοπό να γεννήσουν άμεσα, προκειμένου να μην τις δεχτούν. Είναι γραφικό να αναφέρουμε, ξανά, πως αν μια γυναίκα βρίσκεται ψηλά στην ιεραρχία τότε σημαίνει ότι δεν το έχει πετύχει με τον κόπο της, αλλά με διαφορετικό τρόπο (ξέρετε όλοι σε τι αναφέρομαι). Είναι γραφικό να εξηγήσουμε πως όταν μπλέκεις με έναν σατράπη, δεν ξεφεύγεις εύκολα. Είναι γραφικό να πούμε πως οι γυναίκες δέχονται πολλά στερεότυπα ακόμα, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως μας υπενθύμισε ο Δημήτρης Παπανώτας. Αυτό όμως που δεν είναι γραφικό ξέρετε ποιο είναι; Να λες κάτι δημόσια, και μετά να το παίρνεις πίσω, ρίχνοντας τις ευθύνες στο μοντάζ. Να κρύβεις τον σεξισμό, όταν αυτός γίνεται αντιληπτός.

Τέτοιες απόψεις δεν αντικατοπτρίζουν κάποιον που θέλει να γίνει ευρωβουλευτής. Πόσω μάλλον με ένα αριστερό κόμμα.