Η απόδειξη πως το μάρκετινγκ είναι κάτι που μπορεί να κάνει θαύματα, είναι μάλλον το πανετόνε. Πρόκειται για το μεγαλύτερο trend των τελευταίων 2-3 ετών, ενδεχόμενα γιατί αρκετοί έκαναν στην πανδημία τους ζυμωτές στο σπίτι τους ή πολλοί pastry chefs εξελίχθηκαν σε αυτό, και πλέον, ειδικά στις γιορτινές, έχει γίνει το Νο1 γλυκό. Ούτε μελομακάρονο, ούτε κουραμπιές, ούτε δίπλα. Αν δηλαδή βγάλεις μελομακάρονα στο τραπέζι, δε θα κουνηθεί φύλλο. Αν βγάλεις πανετόνε, θα νομίζουν ότι είσαι ο Γκόρντον Ράμζι των γλυκών.
Αν είσαι καλεσμένος κάπου και πας κουραμπιέδες, οριακά θα νιώσουν θιγμένοι και θα θεωρήσουν πως τους αντιπαθείς. Αν όμως τους πας πανετόνε, παίζει και να σου στρώσουν το βράδυ να κοιμηθείς στο σπίτι τους και να σε φροντίσουν, ακόμα και να σου δώσουν μερίδιο του σπιτιού.
Κι έρχομαι εγώ τώρα να ρωτήσω: ΠΟΙΟΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΠΑΝΕΤΟΝΕ;
Ναι, είναι έτσι αφράτο, έχει ωραιό σχήμα, αλλά τι διαφορά έχει το μέσα του από το κέικ και το έξω του από το τσουρέκι; Δηλαδή τι ακριβώς έλειπε από την αγορά, ποιο κενό υπήρχε κι ήρθε να το καλύψει το πανετόνε;
Είμαι πάντοτε υπέρ της μίξης δύο ωραίων γλυκών, όπως η μπουγάτσα με το κρουασάν. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δύο ωραία γλυκά. Έχουμε να κάνουμε με το κέικ που είναι υπέροχο κατά βάση και το τσουρέκι που δεν είναι ότι το βλέπεις και πεθαίνεις να το φας. Εκτός αν είναι Τερκενλής με επικάλυψη σοκολάτας και γέμιση. Στο πανετόνε δεν έχουμε κάτι τέτοιο.
Έχουμε μια μαστιχωτή υφή με τα τρίμματα του κέικ εσωτερικά. Αξίζει αυτό να έχει τέτοια κυριαρχία στα γιορτινά τραπέζια; Με βάση την ουσία του, όχι. Αλλά το μάρκετινγκ κάνει θαύματα
Έχουμε την ιταλική προέλευση και το πιασάρινο όνομα που μπορείς να κάνεις και το χιούμορ (πανετόνε φερετόνε και τα σχετικά), έχει το πιο πιασάρικο σχήμα, το βάζουν και σε ωραία συσκευασία που έχει έντονο γιορτινό νόημα, οπότε αλλάζει η προδιάθεση, αλλάζει και η στομαχική προετοιμασία και το πανετόνε αποκτά γεύση καλύτερη από αυτή που έχει.
Μπορεί να είμαι κατά της βίας, αλλά εν προκειμένω θα κάνω εξαίρεση: ΠΑΝΕΤΟΝΕ ΣΕ ΨΑΧΝΟΥΜΕ!
