Όσοι βλέπουν στο ποδόσφαιρο κάτι περισσότερο από μια μπάλα που κυλάει στο χορτάρι, πανηγύρισαν μαζί με τον Κωνσταντίνο Γαλανόπουλου. Όσοι καταλαβαίνουν ότι το ποδόσφαιρο έχει πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, επίσης. Άλλωστε, είναι αδύνατο το λαοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο να μην επηρεάζεται από τις εξελίξεις είτε αυτές είναι θετικές είτε αυτές είναι αρνητικές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, δυστυχώς, έχουμε να κάνουμε με τις δεύτερες.

Η δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή, υπενθύμισε σε πολλούς και με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ότι η κοινωνία εξακολουθεί να κουβαλάει και να διατηρεί ζωντανές τις πικρές μνήμες του παρελθόντος, φέρνοντάς τες μαζί της στα γήπεδα. Οι Bad Blue Boys, οι οργανομένοι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα -το φαινόμενο, φυσικά, δεν είναι αποκλειστικά κροατικό.

Νεοναζί, τάγματα εφόδου που χρησιμοποιούν το έμβλημα μιας ομάδας με σκοπό να δηλητηριάσουν συνειδήσεις, αυτό είναι. Οι περισσότεροι στις εξέδρες του Μάξιμιρ, πάντως, δεν αποδοκίμασαν όταν κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή. Είναι και αυτή μια νίκη σε μία κατά τα άλλα μη δεδομένη κίνηση από την πλευρά τους, ειδικά έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση. Στο γήπεδο ζητούσαν οικονομική ενίσχυση για τους προφυλακισμένους χούλιγκαν ενώ καθίσματα έμειναν κενά για τα «αδέρφια» που παραμένουν στην Αθήνα. Όχι, μόνο δεδομένη δεν ήταν η μη αποδοκιμασία.

Και φτάνουμε στον πανηγυρισμό του Γαλανόπουλου. Ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ σκοράρει και κάνει το 2-1 στο 90’, δίνοντας στην ομάδα του μια τεράστια νίκη -από πολλές απόψεις. Σε μία αντανακλαστική κίνηση, υψώνει το μαύρο περιβραχιόνιο προς το πέταλο τον οργανωμένων. Ένας πανηγυρισμός-υπενθύμιση πως τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από την ανθρώπινη ζωή. «Από το πρωί είχα ένα προαίσθημα ότι αν παίξω θα βάλω γκολ. Δεν είχα σχεδιάσει πως θα πανηγυρίσω. Αυτό που έκανα δεν ήταν για να προκαλέσω τον κόσμο και την αντίπαλη ομάδα. Ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω εγώ και οι συμπαίκτες μου», δήλωσε μετά το τέλος του παιχνιδιού. Ο Πέτρος Μάνταλος, από την πλευρά του, σχημάτισε το γράμμα «Μ».

Γιατί οι παίκτες της ΑΕΚ έπαιξαν για τον Μιχάλη και για κάθε άνθρωπο που στο κεφάλι του, τοποθετεί ιεραρχικά τη λογική πάνω από το ποδόσφαιρο και τα όποια κακά σέρνει μαζί του. Οπότε όχι, δεν χωράνε οπαδικά στον πανηγυρισμό του Γαλανοπούλου. Μαζί του πανηγύρισαν πολλοί, άσχετα από την ομάδα που υποστηρίζουν. Αυτή είναι η τέλεια απάντηση στα κενά καθίσματα και στον «έρανο» των BBB.