Με την υπόθεση του κατ’εξακολούθηση βιασμού του 12χρονου παιδιού στον Κολωνό, του οποίου ο βιαστής και -υπεράνω πάσης υποψίας- μαστροπός, φαίνεται να διαχειριζόταν κανονικότατα ένα προφίλ μέσω του οποίου έψαχνε υποψήφιους κακοποιητές, να βρίσκεται σε εξέλιξη, ένας αριθμός, ένας τριψήφιος αριθμός είναι αυτό που μένει. Κάπως σαν αριθμολογικό τεκμήριο της σαπίλας μέσα στην οποία κινούμαστε, μαζί με την οποία πιθανότατα συνδιαλεγόμαστε, τρώμε φαγητό στα ίδια τραπέζια, ανταλλάσσουμε φωτοτυπίες και άλλα κορπορετικά προπς στα ίδια γραφεία. 213 υποψήφιοι βιαστές ενός ανήλικου παιδιού επικοινώνησαν με τον 53χρονο για να πάρουν τη σειρά τους σε αυτή τη φρίκη, επιβεβαιώνοντας με τρόπο που θα απευχόταν και ο πιο κυνικός άνθρωπος στον κόσμο τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης.
Πολλά μέσα για ακόμα μια φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους, με τα «ρεπορτάζ» έξω από το σπίτι του παιδιού να καταφέρνουν να τερματίσουν τον άτυπο εσωτερικευμένο ανταγωνισμό της τηλεόρασης με τη χυδαιότητα. Άλλοι πάλι επιλέγουν να αναφέρονται σε αυτούς τους 213 ανθρώπους, 100 εκ των οποίων έχει ήδη καταφέρει να εντοπίσει η αστυνομία μέσω της εφαρμογής που χρησιμοποιούσε ο φερόμενος ως δράστης ως «πελάτες».
«Πελάτες».
Μέσα στην αμηχανία που προκαλεί η περιγραφή κάθε λεπτομέρειας της φρίκης, η απουσία σωστότερων, λιγότερο τραυματικών όρων και εκφράσεων είναι ένα σύμπτωμα. Αλλά δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε με ποιον ακριβώς τρόπο ένα 12χρονο κορίτσι, ένα πλάσμα των τελευταίων τάξεων του δημοτικού σχολείου, έχει «πελάτες». Όχι, δεν πρόκειται για πελάτες. Ούτε το να κανονικοποιήσουμε τη μαστροπεία ανηλίκων, είναι στο πλάνο. Δεν πρόκειται για πελάτες. Πρόκειται για βιαστές παιδιών. Πολλές φορές η ωμή αλήθεια οφείλει να ακούγεται, χωρίς να έχει καμία όρεξη να απαλύνει την πληροφορία, με σεβασμό στα αυτιά μας και στην ενστικτώδη προτίμησή μας στον στρουθοκαμηλισμό.
Πρόκειται για βιαστές ανηλίκων, οι οποίοι πολλούς από εμάς μάς φέρνουν σε κόντρα με όσα πρεσβεύουμε και έχουμε πρεσβεύσει μέχρι τώρα. Ποτέ δεν ήταν λύση η διαπόμπευση, η δημοσιοποίηση προσώπων και ονομάτων, παρόλο που φάνηκε βολική όταν η «λίστα» αποτελούταν από οροθετικές σεξεργάτριες. Ωστόσο, αν εκεί έξω κυκλοφορούν 213 πρόθυμοι να κακοποιήσουν σεξουαλικά ένα ανήλικο, θα πρέπει να το ξέρουμε. Για όλες τις φορές που βρεθήκαμε δίπλα δίπλα με την απόλυτη φρίκη και τον κίνδυνο. Για όλες τις φορές που παιδιά που έχουμε τη χαρά να ξαναμαθαίνουμε δίπλα τους τη ζωή από την αρχή, γλίτωσαν ή δεν γλίτωσαν. Αν υπάρχουν εκεί έξω 213 πρόθυμοι να κακοποιήσουν σεξουαλικά ένα ανήλικο, εκεί έξω υπάρχουν εν δυνάμει θύματα. Παιδιά γυναικών που δεν έχουν λεφτά να βγάλουν τη μέρα. Τα θύματά μας και της κοινωνίας όπως την αφήνουμε να εξελίσσεται, με μοναδικό ταβάνι την πλήρη αποσύνθεση από ό,τι φαίνεται.
