Η Κάτια Ταραμπανκό είναι ένα κατασκεύασμα της ελληνικής τηλεόρασης. Που φτιάχνει ριάλιτι για να πουλάει διαφημιστικό χρόνο γιατί είναι μια επιχείρηση, που συνήθως μπαίνει μέσα. Στα ριάλιτι συμμετέχουν (παγκοσμίως) πρώην. Πρώην μοντέλα, πρώην ποδοσφαιριστές, πρώην καλλιτέχνες, πρώην αθλητές, πρώην σύντροφοι. Και η έλευση του Ατζούν στην ελληνική τηλεόραση γέννησε και τους πρώην παίκτες ριάλιτι. Το κρατάμε αυτό.

Η Κάτια είναι 25 ετών, έχει δικαίωμα να ερωτευτεί, να χωρίσει, να κάνει μια σχέση σοβαρή και μια σχέση όχι και τόσο σοβαρή. Βασικά, μπορεί να κάνει με τη σεξουαλική/ ερωτική/ προσωπική της ζωή ό,τι θέλει γιατί εκείνη αποφασίζει. Δεν θα μας ρωτήσει. Έχει το δικαίωμα να εκφράσει τα συναισθήματά της και να εξερευνήσει τη σεξουαλικότητά της χωρίς δημόσιο έλεγχο.Η γυναίκα η οποία έχει επιθυμίες ερωτικές δεν είναι πρόστυχη. Είναι μια φυσιολογική γυναίκα.

Κι όμως, δεν το έχει αυτό το δικαίωμα. Γιατί υπάρχει ο επιτηρητής, ο σκύλος φύλακας, η κάθε εκπομπούλα που θέλει να γεμίσει πέντε λεπτά ωφέλιμο χρόνο με ένα θεματάκι. Και τι έκαναν χθες τα κανάλια; Έδωσαν αέρα (διπλής) σε ένα παλικάρι που ίσως είναι πρώην της να μιλήσει για τον τρόπο που έληξε η σχέση τους. Και τότε με χτύπησε σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Η συνειδητοποίηση ότι οι γυναίκες επικρίνονται περισσότερο από τους άνδρες για τη ζωή τους ως single γυναίκες και με ποιους βγαινουν. Όταν ένας άνδρας αναγνωρίσιμος βγαίνει ραντεβού με διαφορετικές γυναίκες (αχ κάτσε να σκεφτώ ποιον θεωρούν τέλειο εργένη, τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, που στα 47 πιστεύει ότι είναι κουλ να βγαίνεις με 22χρονα μοντέλα) κανείς δεν φαίνεται να το θεωρεί αξιοπρόσεκτο, σημαντικό, ίσως κάποιοι αξιοθαύμαστο . Και σίγουρα έγινε αποδεκτό ως κανόνας. Ωστόσο, όταν μια γυναίκα διασημότητα/ σελέμπριτι/ αναγνωρίσιμη/ η Μαρία της γειτονιάς κάνει το ίδιο, το πρόσωπό της είναι σε όλα τα περιοδικά και ο κόσμος σοκάρεται, της κάνει και slut shaming και την επικρίνει. Ντροπιαστικά αδιόρθωτοι πλέον.

Ας μιλήσουμε λίγο για τα διπλά πρότυπα, την ανισότητα των φύλων και τον σεξισμό τόσο στον εργασιακό χώρο όσο και στην κοινωνία. Όταν οι άντρες δημοσιεύουν selfie με τον εαυτό τους λαδωμένο με σηκωμένα μπλουζάκια  όλοι λένε «Ουάου, φαίνεται καταπληκτικός». Όταν το κάνει μια γυναίκα την αποκαλούν κοροϊδευτικά είτε σεξεργάτρια είτε τα ενημερωτικά sites βάζουν τις φωτογραφίες αυτές ως θέμα για να μαζέψουν κλικς. Ο άνδρας είναι ο καρδιοκατακτητής και ο πολυπόθητος εργένης, ίσως και ο καλός γαμπρός. Η γυναίκα σίγουρα όχι “για σπίτι”. Μυρίζει συντηρητισμό από χιλιόμετρα αυτή η έκφραση. 

Η κοινωνία εξακολουθεί να είναι τόσο εμμονική με την ιδέα ότι οι γυναίκες υποτίθεται ότι είναι αγνές και αθώες, που ξεχνούν πόσο περιοριστικό είναι αυτό για τις γυναίκες. Τις θέλουν πάντα παντρεμένες με παιδιά (οι μανούλες της showbiz), αυτό που στο 1950 που ζουν θεωρείται «η κυρία του κυρίου». Η επιλογή της κάθε 25χρονης Κάτιας να συμπεριφέρεται όπως θέλει στην ερωτική της ζωή σχεδόν λογοκρίνεται. Αντιμετωπίζεται σαν το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων των εποχών και κάτι που πρέπει απαραίτητα να σχολιαστεί από άτομα που δεν τη γνωρίζουν καν. Γιατί; Πώς θα ενδυναμώσουμε τις γυναίκες να εξερευνήσουν την ταυτότητά τους αν τους δημιουργούμε περιορισμούς και «γκομενικούς» κανόνες; Είναι εξουθενωτικό να βλέπεις συνεχώς τέτοια μεταχείριση γυναικών. Είχαμε τη χωρισμένη Βανδή, την λεχώνα Κατερίνα Στικούδη και τώρα τις σχέσεις της Κάτιας Ταρταμπανκό. Ποτέ δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι ενοχλούνται τόσο πολύ από το τι επιλέγουν οι άλλοι να κάνουν στη ζωή τους.Πώς θα διαμορφώσουμε μία κοινωνία στην οποία η ισότητα των φύλων θα διαποτίσει την κουλτούρα μας;

Υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο καλής κορασίδας που θέλετε να μας συστήσετε εκεί στα πάνελ που κάθεστε όλοι σαν μούμιες του Φαραώ; Ακλόνητα αμετακίνητοι στις πεποιθήσεις σας; Δεν θα ζήσει καμία Κάτια τη ζωή της με τις υπαγορεύσεις άλλων για τη σεξουαλικότητά της. Δεν θα έχετε έλεγχο πάνω στα γυναικεία σώματα. Η Κάτια Ταραμπάνκο δεν έδωσε τη συναίνεση της στον πρώην της να βγει να μιλήσει για την όποια απιστία, δεν συναίνεσε σε μια κατάσταση στην οποία έχει περιορισμένη εξουσία ή έλεγχο.

Στην Αμερική έχει ανοίξει μια κουβέντα (ναι, πολιτική ορθότητα λέγεται) για το δημόσιο λόγο τηλεοπτικών παρουσιαστών και έγινε μια επανεξέταση της αντιμετώπισης των γυναικών διασημοτήτων της εποχής από τα μέσα ενημέρωσης. Οι χωρισμοί, οι νέες σχέσεις, η προσωπική ζωή των σταρ είναι πάντα ένα θέμα. Υπάρχει όμως πάντα ένας τρόπος να το παρουσιάσεις χωρίς να ντροπιάσεις ή να στιγματίσεις κάποιον. Ας πούμε, η ερώτηση αν το στήθος μιας γυναίκας είναι αληθινό ή ψεύτικο, στην ουσία δεν εξυπηρετεί τίποτα. Είναι ανούσια. Είναι 2022 και ο  αχαλίνωτος μισογυνισμός των μέσων ενημέρωσης δεν σκέφτεται να σταματήσει να καταπιέζει τις γυναίκες και να καλλιεργεί στρατιά μισογύνηδων; Όχι. Συνεχίζει να διαιωνίζει το σεξισμό.Ο παραδοσιακός πουριτανισμός είχε κάνει τον έρωτα και το σεξ έμμονη ιδέα. Δεν το ξεπεράσαμε αυτό το στάδιο; Όχι.

Η δυναμική της τηλεόρασης υποχωρεί. Φέτος, οι περισσότερες τέτοιες εκπομπές θεωρούσαν το 12% και το 14% μια καλή μέρα. Ας αναλογιστούν μήπως οι τηλεθεατές έχουν στραφεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επειδή εκεί όντως ενδυναμώνονται και βρίσκουν μια κοινότητα αλληλεγγύης. Τα gossip περιοδικά και εφημερίδες επίσης γνωρίζουν πτώση στις πωλήσεις τους. Πέρασε η εποχή που για να θεωρείται σέξι και διάσημος έπρεπε να ποζάρει βασικά με εσώρουχα στα εξώφυλλα του Κωστόπουλου. Hello!  Υπάρχει ένα μήνυμα εκεί. Απλά, οι παραλήπτες δεν θέλουν να το ανοίξουν για να το διαβάσουν.