“Πουτινάκια”. Αυτή είναι η λέξη που τρεντάρει στο Twitter με αφορμή τη συναυλία ειρήνης στα Προπύλαια την Τρίτη, 29 Μαρτίου. Σε αυτή θα λάβουν μέρος 34 καλλιτέχνες, ανάμεσά τους οι Γιώργος Νταλάρας, Φοίβος Δεληβοριάς, Πέγκυ Ζήνα, Εισβολέας και Χριστόφορος Ζαραλίκος. Από την ανακοίνωση της συναυλίας και μετά βιώνουμε ένα είδος προμνησίας, ζούμε από την αρχή τη μέρα που η Νατάσσα Μποφίλιου -η οποία θα λάβει και εκείνη μέρος- με ανακοίνωσή της, έκανε γνωστό ότι θα τραγουδήσει σε αντιπολεμική συναυλία από φοιτητικούς συλλόγους, ξεκαθαρίζοντας ότι «καταδικάζω την άθλια εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία» και ότι «είμαι με τους Λαούς και τους πρόσφυγες που άλλη μια φορά στην ιστορία πληρώνουν το τίμημα για τα συμφέροντα των ισχυρών». Τι κι αν χρησιμοποίησε την μαγική λέξη «Πούτιν», για κάποιο όχι και τόσο ανεξήγητο λόγο, δέχθηκε «επίθεση» από τους επιφανειακούς commentators της εποχή μας.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, με το ελληνικό ίντερνετ και μια μερίδα των ΜΜΕ να βάζει στο στόχαστρο τους καλλιτέχνες που με το σύνθημα «ειρήνη είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση», αποφάσισαν πάρουν θέση κατά του πολέμου. Ποιου πολέμου, αναρωτήθηκαν αρκετοί. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η επίθεση απέναντι στους συμμετέχοντες μα η απάντηση βρίσκεται στο σύνθημα που προηγήθηκε. Ποια ήταν η αφορμή για να διοργανωθεί αυτή η συναυλία; Μα φυσικά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία εκτός και αν όλοι τους ξύπνησαν ένα πρωινό και σαν άλλα παιδιά των λουλουδιών είπαν να τραγουδήσουν υπέρ της ειρήνης. Δεν είναι λιγουλάκι άθλιο από την πλευρά μας να παριστάνουμε τους αφελείς ώστε να δημιουργήσουμε εντυπώσεις; Γνωρίζουμε για ποιο λόγο διοργανώθηκε η συναυλία και παρ’ όλα αυτά κάποιοι ενοχλήθηκαν που δεν υπάρχει η λέξη «Ουκρανία» στην αφίσα.

https://t.co/m8gihYWwRc

Η ενόχλησή τους φυσικά πηγάζει από τον τρόπο που κάποιος σχολιάζει ή παίρνει θέση στο ζήτημα που μας απασχολεί το τελευταίο διάστημα. Σε αυτή τη χώρα έχουμε μάθει να πηγαίνουμε με το ρεύμα και όταν αναπόφευκτα φτάνουμε στο σημείο όπου το ρεύμα χωρίζεται στα δύο, δημιουργούνται στρατόπεδα. Τώρα έχουμε το «είσαι με την Ουκρανία ή με τη Ρωσία» και αν εσύ επιλέξεις να κάνεις zoom out και εξετάσεις το  πρόβλημα στο σύνολό του χωρίς να εστιάζεις σε ένα μέρος του, τότε είσαι «ισαποστάκιας» ή με τον Πούτιν. Είσαι και εσύ ένα Πουτινάκι λοιπόν «αν δεν επιθυμείς καμία εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο» ή κάνεις μια συναυλία υπέρ της ειρήνης και δεν κατονομάζεις τον Πούτιν.

Επίσης, αν δεν τονίζεις το αυτονόητο μία φορά την ημέρα, αν δεν φωνάζεις ότι καταδικάζεις την ρωσική εισβολή και ότι είσαι στο πλευρό του ουκρανικού λαού κάθε μισή ώρα, τότε κινδυνεύεις να γίνεις τρεντ στο Twitter και πρώτο θέμα ΜΜΕ της χώρας μας. Ας μασήσουν λοιπόν την τροφή οι 34 καλλιτέχνες και ας την παραδώσουν έτοιμη γιατί δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν εσκεμμένα να καταλάβουν ποια ήταν η αφορμή για την συναυλία ειρήνης. Ας προσθέσουν επίσης και ένα «ΟΥ-ΚΡΑ-ΝΙΑ» στην αφίσα, με κεφαλαία, με κενά, σε μπλε και κίτρινες αποχρώσεις για να γίνουν κατανοητοί μπας και ξεμπερδέψουν μια και καλή από τις ρήσεις του τύπου «η ουδετερότητα βοηθάει πάντα τον καταπιεστή». Καμία ουδετερότητα δεν εμφανίζεται στην προκειμένη περίπτωση, οι καλλιτέχνες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση.

Από την άλλη, βέβαια, μπορούν κάλλιστα οι «ενοχλημένοι» να δηλώσουν ότι ένα μέρος του ελληνικού λαού δεν καταδικάζει την ρωσική εισβολή όπως εκείνοι θα ήθελαν γιατί στην ουσία αυτό είναι το πρόβλημά τους. Θα ήταν πιο τίμιο και σίγουρα λιγότερο υποκριτικό από μέρους τους.