Τοπική κοινωνία και στιγματισμός η μόνιμη πανδημία και της μικρής μας ηλιόλουστης χώρας που κρύβει κάτω από το πατάκι όλα τα πραγματικά της προβλήματα και τα αφήνει να γιγαντώνονται επειδή «τι θα πει ο κόσμος». Σε ένα νησί των Δωδεκανήσων, εκεί που η καρτποσταλική ζωή είναι αποκύημα ινσταγκραμικής φαντασίας, ένας πατέρας δεν άντεξε τα σεξιστικά σχόλια στο καφενείο όταν δημοσιοποιήθηκε βίντεο με το γιο του σε ερωτικές περιπτύξεις με άλλον άνδρα. Κι έγινε αυτόχειρας. Έβαλε τέλος στη ζωή του.
Η είδηση δημοσιεύτηκε στη Δημοκρατική της Ρόδου και κάνει το γύρο του διαδικτύου. Έχει όλα τα φόντα της κλειδαρότρυπας για να γίνει θέμα από το μίζερο καφενείο του μικρού νησιού στο ακόμα πιο μίζερο καφενείο των σόσιαλ. Γιατί ο καθείς είτε ως δικαστής είτε ως ηθικός προνομιούχος κριτής θα «δικάσει». Και φυσικά δεν θα αναρωτηθεί αν υπήρξε ηθικός αυτουργός σε αυτή την αυτοκτονία. Ο πατέρας που αυτοκτόνησε από ντροπή για τον γκέι γιο του ήταν θύμα της σάπιας μικροαστίλας μας.
Θα γεμίσουμε ομοφοβικά σχόλια. Και στίγμα. Βέβαια για την ταμπακιέρα κουβέντα. Δεν αυτοκτονεί –και υπάρχουν στατιστικά, άπειρα- κανείς αν δεν υπάρχουν δεκάδες προσωπικά του θέματα πιο βαθιά και σκοτεινά. Σίγουρα δεν φταίει ο γιος του που έκανε σεξ με άλλον άνδρα. Ο γιος του που απελπισμένα ήθελε να ζήσει και να είναι ελεύθερος στο δέρμα που κατοικεί. Που πιθανότατα κουβαλούσε και θα συνεχίσει να κουβαλάει το στίγμα και το αθεράπευτο τραύμα της αυτοκτονίας κάθε λεπτό κάθε μέρας σε όλη του τη ζωή. Θα είναι η κληρονομιά του πατέρα του.
Οι ομοφοβικές προκαταλήψεις απειλούν τις ζωές των γκέι ατόμων. Δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό, υποστήριξη κι αγάπη από την ελληνική κοινωνία που τους προτιμά κρυφούς. Σε πρόσφατο κομμάτι του Provocateur με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου μιλήσαμε με λεσβίες γυναίκες. Την επόμενη ημέρα η Χριστίνα δέχτηκε επίθεση από άτομο που της έγραψε ότι «δεν θα μας κάνετε σαν τα μούτρα σας πούστηδες και παλιολεσβίες, η Ελλάδα θα αντέξει τον καρκίνο σας και τα παιδιά μας δεν θα γίνουν σαν κι εσάς. Αυτοί που σας πληρώνουν να βγαίνετε στα κανάλια θα πεθάνουν πρώτοι». Διορθώσαμε τα ορθογραφικά.
Μιλάμε πάντα για την ελληνική κοινωνία που – οικειοθελώς- σε παράνομες θεραπείες μεταστροφής επιτρέπει σε παπάδες να βιάζουν τα παιδιά τους για να ξαναγίνουν ετερόφυλα όπως γεννήθηκαν. Παράνοια. Υπάρχουν στοιχεία, ας είναι καλά οι προσπάθειες του Orlando LGBT+.
Χρόνια, πολλά χρόνια τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ζουν ως μειονότητα χωρίς πολλά δικαιώματα, που δεν της επιτρέπουμε να έχει την ορατότητα του στρέιτ άνδρα και της παντρεμένης γυναίκας (πάντα πρέπει να ανήκει κάπου μια γυναίκα για να νιώσει τη συμπερίληψη στο πετσί της). Από τα αστειάκια μεταξύ φίλων για την σεξουαλικότητά τους μέχρι το γιουχάρισμα στο δρόμο, οι γκέι άνδρες στην Ελλάδα δεν νιώθουν ακόμη την αποδοχή. Κανένας αποστιγματισμός.
Αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και κουλτούρα αποδοχής καλλιεργείται στις νέες τους οικογένειες, συνήθως όταν απομακρύνονται από την πατρική εστία και κοινωνικοποιούνται με άτομα που κουβαλούν κοινά τραύματα. Και νιώθουν εκεί την ασφάλεια να τα μοιραστούν.
Ο πατέρας που αυτοκτόνησε από ντροπή για τον γκέι γιο του ήταν θύμα της σάπιας μικροαστίλας μας. Εκείνης που γαλουχεί τους άνδρες να πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να κοροϊδεύουν σε ένα καφενείο έναν πατέρα επειδή ο γιος του είναι ομοφυλόφιλος και θύμα revenge porn.
