Με την «τηλεόραση που αξίζουμε» συμβαίνει το εξής: όσο την αποφεύγουμε, γιατί έχει παλιώσει, γιατί δεν μας αξίζει ή γιατί δεν θέλουμε να αντιληφθούμε ότι μας αξίζει, τόσο τη βρίσκουμε μπροστά μας. Η τηλεόραση είναι παντού και την καταναλώνουμε ίσως περισσότερο από ποτέ, και μάλιστα στα χειρότερά της. Γιατί προφανώς δεν θα γίνει viral το Μουσικό Κουτί, με καλεσμένο τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Το Twitter -που έχει γίνει ο πιο εύκολος τρόπος να πιάσει κάθε site ένα θέμα που δεν ξέρει πως αλλιώς να πιάσει- μας φέρνει αντιμέτωπους με τα πιο προβληματικά, τηλεοπτικά στιγμιότυπα προγραμμάτων που μέχρι ένα λεπτό πριν αναρωτιόμασταν ποιος παρακολουθεί. Ασχολούμαστε, θα πείτε, και δίκιο θα έχετε κυρίες και κύριοι, αλλά πώς μένει κανείς αμέτοχος, όταν στην ελληνική τηλεόραση ακούγονται φράσεις όπως «γυναικάκι» και κρεμασμένοι από το πεντάγραμμο (που τους έσπρωξε, αλλά δεν ήξερε πως έχουν τα ταλέντα του σπάιντερμαν) τραγουδιστές να φωνάζουν σαν μεθυσμένοι υπερήλικες σε μουχλιασμένα καφενεία, και να κάνουν slut shaming σε συμπαίκτριές τους;
Μόλις λίγες εβδομάδες αέρα μετρούν τα ριάλιτι επιβίωσης που πια έχουν μάθει το κόλπο να γίνονται hashtag και ήδη έχουν έχουν βρει τον τρόπο να αποδείξουν πως ο σεξισμός είναι πολύ βαθιά ριζωμένος στις σκέψεις και τον λόγο μας, για να εκλείψει. Έστω από την πονηριά. Την έλλειψη διάθεσης του κάθε υποκειμένου να υποπέσει σε ένα ατόπημα τόσο μπανάλ. Στη Φάρμα, ο Γρηγόρης και η Χριστιάνα (όποιοι και αν είναι αυτοί) προσέφεραν στο κοινό του προγράμματος έναν καυγά που κάλλιστα θα έβρισκε τη θέση του σε κάποιο σκονισμένο μες στη λήθη Big Brother από τα παλιά, τα ορθόδοξα. Από εκείνα που δεν είχαν να σκοτίζονται για πολιτικές ορθότητες, ανοχές για σεξισμό και υποτιμητικό λόγο απέναντι στο γυναικείο φύλο. Έφεραν εις πέρας το ρεαλιτέ τους με κάθε τρόπο, με την κοινωνία να μην έχει μπει ακόμα σε διαδικασία αμφισβήτησης των μέσων με τον οποίο μπορεί κάποιος να μην κάνει το ζητούμενο, τον εξευτελισμό και την ένταση, δηλαδή, έμφυλο.
Οι δυο παίκτες, σε μεγάλη ένταση, και με τον παρουσιαστή και τους συμπαίκτες τους να μένουν σιωπηλοί, μη τυχόν και χάσουμε καμία οξεία, αντάλλαξαν φράσεις και προσβολές, μετρώντας τη «μπέσα» σε «@@», βάζοντας «γύναια» και «γυναικάκια» στο τραπέζι. Όλα αυτά, τη στιγμή που μετράμε γυναικοκτονίες, διαβάζουμε για καταγγελίες ξυλοδαρμών γυναικών από συζύγους που βρέθηκαν θετικοί με κορωνοϊό και τους ζητήθηκε να κάνουν αλλού καραντίνα. Κατά τα άλλα, μαθαίνουμε σε όποιον ξέμεινε να τρώει το πιτόγυρό του, ανήλικο και ενήλικο, με συντροφιά τη Φάρμα, πως μια γυναίκα που απαντά στην ειρωνεία μας, είναι de facto «γυναικάκι». Και γιατί να μην είναι όλες στο κάτω κάτω; Και εκείνες που μας λένε ότι θέλουν να χωρίσουμε; Ένα «γύναιο» να προστεθεί στον φαύλο κύκλο του σεξισμού που γεννά την έμφυλη βία, να συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος και συνεχίζουμε ακάθεκτοι.
Από την πλευρά του Survivor, ο Βαλάντης, σόλαρε ωρυόμενος για κανένα τρίλεπτο, προσβάλλοντας τη συμπαίκτριά του, Μυριέλλα Κουρέντη. Γιατί, θα ρωτήσετε. Από ένα σύντομο ψάξιμο, θα σας πω πως η ηθοποιός φαίνεται πως φλερτάρει (ή σκοπός είναι να μας πασαριστεί ως φλερτ τέλος πάντων) με έναν παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Ο Βαλάντης, όπως τόνισε τερματίζοντας τα ντεσιμπέλ, τη σιχάθηκε, αφού η κοπέλα έχει σχέση με κάποιον άλλο, εκτός ριάλιτι. Για να μη σκεφτείτε πως το slut shaming είναι δικό μας συμπέρασμα, να πούμε ότι σε κάποιο από τα «μπιπ» που διέκοψαν το breakdown του τραγουδιστή, είμαστε σίγουροι πως ακούγεται η λέξη «πουτάνα». Η λέξη που ανέκαθεν κυνηγά σαν την ουρά της κάθε γυναίκα που -άκου να δεις- λειτουργεί με γνώμονα την αυτοδιάθεσή της, μη ικανοποιώντας ψευτοσυντηρητισμούς, υποκρισίες και θυμίζει σε lifestyle κάτι άντρες που όσοι τώρα ωρύονται, τους κάνουν ένθερμο high five μετά από κάθε φλερτ, κατάκτηση, ραντεβού, σεξ, κέρατο. Φοβερό; Το mansplaing, δε, που ο “τρανός” Βαλάντης μαθαίνει στην Κουρεντή τι πρέπει και τι δεν πρέπει να λέει, τονίζοντας το πόσο μικρή είναι μπροστά του, από κάθε άποψη, το αφήνουμε για άλλο επεισόδιο.
Ένα πράγμα μη ρωτήσεις. Πώς το φλερτ μιας παίκτριας του Survivor κατέληξε να αποτελεί αντικείμενο ενδοομαδικού σεξισμού, και όχι απλό θέμα σε μεσημεριανή εκπομπή. Να παίρνουν τηλέφωνα τον νυν, να τον ρωτούν «πώς αντιμετωπίζετε την εγγύτητα της συντρόφου σας με τον τάδε στο παιχνίδι;» και να μην τους κάθεται ο διάολος το ξεκατίνιασμα και να βγαίνει ο σύντροφος Σουηδός, σε πείσμα της κατινιάς. Ίσως να φταίει το εξαιρετικό ένστικτο εκείνου που συντόνισε τους φετινούς διαγωνιζόμενους. Ίσως να φταίει που μερικοί, αφού αρνούνται να αντιληφθούν το σάπιο από τα θεμέλια πατριαρχικό οικοδόμημα, πάνω στο οποίο βάσισαν τις δόλιες τις φιλοσοφίες και υποστάσεις τους (τι να κάνουν και αυτοί;) αρνούνται και να παραστήσουν τους προοδευτικούς.
Εκεί φτάσαμε, προβοκάτορες. Να μην έχουμε ελπίδες να αλλάξει ο σεξιστής και ο μισογύνης τις εργοστασιακές του ρυθμίσεις, αλλά να έχουμε μονάχα την αξίωση να θέλει να παριστάνει πως περπατά στο σήμερα, χωρίς εμφανή νοσταλγία για το χθες. Σε αυτό τον ιδεατό εαυτό, το «φαίνεσθαι» και την τάση να φαίνεται κανείς πιο κοντέμποραρι από ό,τι -ομολογουμένως- είναι. Γιατί το απαιτεί η εποχή, βρε αδερφέ.
Στη ματαιοδοξία του ποντάραμε, πνίγηκε και αυτό το τεμπέλικο στοίχημα στις παραλίες του Άγιου Δομίνικου.
