Πράγματα που με απασχολούν στην καθημερινότητά μου, χωρίς σειρά προτεραιότητας: Τώρα που ακριβαίνει το ρεύμα, όταν έρθει ο λογαριασμός θα κλάψω με λυγμούς; Τι ξέχασα να κάνω στη δουλειά; Σίγουρα δεν απάντησα σε εκείνο το σημαντικό email. Να προλάβω να πάω γυμναστήριο/ για ψώνια/ για καφέ με τις φίλες μου/ στο κομμωτήριο. Να πάω τον σκύλο μου στον κτηνίατρο για τα εμβόλια. Να δω εκείνη την παράσταση που φαίνεται ενδιαφέρουσα. Να κανονίσω εισιτήρια για να πάω στους δικούς μου στη Θεσσαλονίκη. ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.
Πράγματα που δεν υπάρχει λόγος, κανένας λόγος, κανένας απολύτως λόγος να με απασχολούν στην καθημερινότητά μου: Γιατί η Κατερίνα Στικούδη γύρισε στη δουλειά της πριν συμπληρώσει 40 μέρες ως λεχώνα. ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ; Είναι ένα λογικό ερώτημα. Και πες ότι με νοιάζει, γιατί να της γράψω σχόλιο στο Instagram; Μου λείπει κάποιο κοινωνικό skill και δεν με αφορά η ζωή των ανθρώπων που δεν έχω γνωρίσει ποτέ;
Και δεν καταλαβαίνω επίσης που είναι το κακό μια γυναίκα που δραστηριοποιείται επαγγελματικά ως παρουσιάστρια, τραγουδίστρια και μοντέλο να την νοιάζουν τα χρήματα και η δημοσιότητα. Αυτό είναι το job description κυρία μου. Κάτσε δούλεψε εσύ αμισθί αν την βρίσκεις έτσι.
Τα επικριτικά σχόλια κατά της Κατερίνας Στικούδη είναι εσωτερικευμένος μισογυνισμός. Γιατί κάποιες γυναίκες έχουν αποκρυσταλλώσει τις απόψεις αυτές και δεν μπορούν να τις αποβάλλουν. Δεν υπάρχει καταστατικό με τους θεμελιώδεις ηθικούς κανόνες που πρέπει να υπακούμε ως γυναίκες. Η μητρότητα δεν είναι το Άγιο Δισκοπότηρο.
Και η ίδια η Κατερίνα Στικούδη αποφάσισε να απαντήσει ως γνήσιο τέκνο του ΚΚΕ, υπενθυμίζοντας μας τα προφανή. Αντί να στηρίζουμε τους εργάτες που θέλουν τα αυτονόητα μιας μόνιμης και σταθερής δουλειάς με σωματεία και εργασιακά δικαιώματα, ασχολούμαστε με τις εγκυμοσύνες των τηλεπαρουσιαστριών.Τα έγραψε υπέροχα στο Best of You.
“Σε όλους αυτούς λοιπόν που λένε ότι “παρατάει το παιδί της”, “δεν είναι καλή μάνα”, “την νοιάζει μόνο η προβολή” και άλλα τέτοια, θα μπορούσα να ανταπαντήσω κάνοντας τη ζωή μου reality μέσω των λογαριασμών, όπως τόσοι άλλοι κάνουν, και μάλιστα έχοντας και έσοδα, δείχνοντας ότι είμαι 24 ώρες το 24ωρο με το όμορφο πλάσμα που ήρθε σε τούτο τον κόσμο. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Θα μπορούσα να ξεστομίσω ότι η μητέρα μου είναι νέα και ο άντρας μου είναι μοντέρνος και έχουν τη γνώση την προσήλωση και την ικανότητα να φροντίσουν ένα παιδί για μερικές ώρες που θα λείψω. Δεν υπάρχει λόγος να μπω σε λεπτομέρειες. Θα μπορούσα επίσης να πω ότι είμαι πολύ καλά στην υγεία μου και, αφού δώσω πικάντικες λεπτομέρειες για τα τυχόν “θέματα λοχείας” που αντιμετωπίζω, να εξηγήσω πόσο καλά νιώθω. Δεν θα έπειθα κανένα. Θα μπορούσα να εξηγήσω καλύτερα και πιο εμπεριστατωμένα ότι δε ζούμε στο 1932, όταν η γυναίκα ήταν σε σαφώς πιο δύσκολη κοινωνικά και εργασιακά θέση (όχι ότι σήμερα έχει λύσει τα προβλήματά της). Δεν ανοίγεις τέτοια κουβέντα με συζητητή πίσω από το πληκτρολόγιο, δε βγαίνει άκρη. Θα μπορούσα τέλος να αδιαφορήσω και να μη μπω καν στον κόπο να γράψω αυτά τα δυο λόγια…. Όμως έχει κάποια αξία να πούμε το εξής: ότι είναι εντελώς άτοπο να ασχολούμαστε με το αν μια τηλεοπτική παρουσιάστρια επέστρεψε στο πόστο της νωρίς, ή ακόμα και αν κάποιο νέο και άμυαλο, αγενές παιδί προκαλεί τόσο πολύ στα social media, την ώρα που γυναίκες δολοφονούνται σα να μην τρέχει τίποτα, εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους δουλεύοντας υπερωρίες σε αντίξοες συνθήκες και δεν ανοίγει ρουθούνι, ντρελιβεράδες σκοτώνονται σε τροχαία καθημερινά και “είναι ακόμα μια Τετάρτη”, και τόσα άλλα ακόμα. Καιρός να δούμε τις προτεραιότητές μας, να κοιτάξουμε τα χιλιάδες προβλήματα που έχει η κοινωνία μας και πως εμείς μπορούμε να την κάνουμε καλύτερη. Προφανώς τα social media δεν έχουν βοηθήσει και πάρα πολύ….»
Κατερίνα Στικούδη, να σου ζήσει.
