Ας ξεκινήσουμε με το βασικότερο μάθημα -που θα έπρεπε να είχε κάνει κάποιος που διαχειρίζεται τις δημόσιες σχέσεις του Λευτέρη Πετρούνια- στον Ολυμπιονίκη. Αν δεν έχει, ας προσλάβει κάποιον, μάλλον τον χρειάζεται επειγόντως. Όταν σε ρωτάνε για καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης στον χώρο του αθλητισμού (από τηλεοπτικά κανάλια που διψάνε για «άστοχες» δηλώσεις) το μόνο που απαντάς είναι το εξής: “στηρίζω τις γενναίες γυναίκες που βγήκαν και μίλησαν και προσφέρω απλόχερα την αλληλεγγύη μου”.
Κάθε άλλη δήλωση, λυπάμαι πολύ, δεν είναι ατυχής, δεν είναι άστοχη, είναι σχεδόν εκφοβισμός για τα θύματα και άλλο ένα κομμάτι που προστίθεται στην αλυσίδα της κακοποίησης που φοράνε στο λαιμό τους. Κι ας μην την βλέπεις. Υπάρχει εκεί. Επίσης, το παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μου δεν είναι δημόσια συγγνώμη. Είναι αποποίηση ευθυνών. Κι αντιπερασπισμός επειδή τρεντάρεις στο Twitter και ζητούν από τους διαφημιστές να αποσύρουν χορηγίες.
«Δεν είμαι σίγουρος. Δεν έχω δει κάποιον αθλητή που έχει τα φώτα πάνω του να έχει τέτοιου είδους παράπονο». Ειπώθηκε μεταξύ άλλων. Και δεν υπονοεί τίποτα. Λέει ότι αποτυχημένες αθλήτριες ήθελαν δημοσιότητα και παραπονέθηκαν ότι τις βίασαν. Γιατί, λέει, ο πρωταθλητισμός δεν είναι εύκολο πράγμα.
Πρώτον, για να προλάβω τα αντεπιχειρήματα, δεν μας αφορά αν είναι καλός άνθρωπος, αν είναι Ολυμπιονίκης, αν είναι επιτυχημένος αθλητής και καλός πατέρας. Δεν είμαστε δικαστήριο για να εξετάζουμε τον πρότερο έντιμο βίο του. Δεν είναι θέμα συμπάθειας ή αντιπάθειας. Αθληταράς είναι ο άνθρωπος. Αλλά, αυτή η δήλωση του είναι εξαιρετικά α) προσβλητική απέναντι σε θύματα, β) προβληματική γιατί ζέχνει προνόμια και γ) άκαιρη, αναίτια, αναχρονιστική, χυδαία κακοποιητική. Άλλο ο σπουδαίος αθλητής και οι επιδόσεις του στον στίβο κι άλλο οι απόψεις του στην δημόσια σφαίρα. Δεν νιώθει κανείς απελευθερωτική περιφρόνηση προς τους αθλητές που φορούν το εθνόσημο.
Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί την έκανε. Τι σημαίνει ότι δεν έχω περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης; Έχετε λάβει εσείς κάποιο invitation για τέτοιο ιβεντάκι; Δεν χρειάζεται να είσαι μάρτυρας σε βιασμό για να δείξεις αλληλεγγύη απέναντι στα θύματα. Το “εγώ δεν άκουσα”, “δεν είδα”, “δεν ξέρω τίποτα”, το “εμένα δεν μου συνέβη” δεν μας αφορά. Δεν νοιάζει κανένα.Είναι ο ποντιοπιλατισμός στα χειρότερά του. Αν δεν έχεις να πεις κάτι που να μην ξεπλένει τους βιαστές, μην μιλάς. Τι έπρεπε να ειπωθεί; «Καταδικάζω αυτές τις συμπεριφορές και πρέπει να υποστούν συνέπειες οι βιαστές”.
Κι όταν είσαι αθλητής και αποτελείς πρότυπο για μικρά παιδάκια, προσέχεις τι λες. Είσαι δημόσιο πρόσωπο. Δεν θα λαϊκίσω να μιλήσω για την πατρότητα κτλ. Αυτά είναι συναισθηματικοί εκβιασμοί απέναντι στους αναγνώστες. Δεν νομίζω ότι θέλει να ακυρώσει κανείς τον αθλητή Λευτέρη Πετρούνια. Θέλω όμως να μην μας περνάει για ηλίθιους. Γιατί δηλώνει στα σόσιαλ του ότι η δήλωσή του πήρε διαφορετική κατεύθυνση. Πώς γίνεται αυτό; Δεν έγινε μοντάζ. Είπε αυτολεξεί “δεν έχω δει κάποιον αθλητή που βρίσκεται στην επιφάνεια και έχει τα φώτα πάνω του και έχει καταφέρει τους στόχους να τους υλοποιήσει, δεν έχει τέτοιο back up ή τέτοιου είδους παράπονο, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό”. Μόνο εγώ καταλαβαίνω ότι υπαινίχθηκε ότι οι άνθρωποι που έχουν καταγγείλει την σεξουαλική κακοποίηση το έκαναν γιατί είναι αποτυχημένοι; Η χρυσή Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου είναι αποτυχημένη; Η Σίμον Μπάιλς με πέντε χρυσά στα 24 της, η πιο σημαντική αθλήτρια της Αμερικής, εξώφυλλο σε όλα τα μεγάλα περιοδικά του πλανήτη είναι αποτυχημένη; Οι αθλήτριες της ενόργανης που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση από τον Λάρι Νάσαρ είναι αποτυχημένες; Η Σιμόν Μπάιλς, η Μακέιλα Μαρόνεϊ, η Άλι Ράισμαν και η Γκάμπι Ντάγκλας – κατηγόρησαν τον Νάσαρ για σεξουαλική παρενόχληση.
Απογοήτευση. Θλίψη. Να βλέπεις έναν άνθρωπο που χειροκρότησες. Έναν άνθρωπο που σε έκανε να αισθανθείς υπερηφάνεια να προσβάλλει αναίτια συναθλητές του και να κάνει victim blaming. Αυτά τα τρία εάν πώς ακριβώς παρερμηνεύτηκαν; Δεν νιώθει κανείς την ανάγκη να κανιβαλίσει τον Λευτέρη Πετρούνια. Αντανακλαστικά δείχνουμε απέναντι στην κουλτούρα του βιασμού.
Και πάμε στα πιο σημαντικά. Ο βιασμός δεν είναι παράπονο. H ανοχή, η συγκάλυψη, η αποσιώπηση του εγκλήματος επιτρέπουν την κανονικοποίηση των βιασμών.Οι δηλώσεις του Λευτέρη Πετρούνια αμφισβητούν τις καταγγελίες και υποτιμούν τις επιζώσες βιασμών και έμφυλης βίας. Και τέλος, για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, οι βιασμοί είναι ποινικό αδίκημα.
