Το έργο βρίσκεται σε εξέλιξη. Μπροστά στα μάτια μας πραγματοποιείται ένα μεθοδικό χτίσιμο προφίλ, αυτό του αυριανού πρωθυπουργού ή ένα πιο απλό: αυτό του γιου του πρωθυπουργού που είναι ανθρώπινος -όπως ο πατέρας του- και συνάπτει σχέσεις όπως οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία του. 

Σε διάφορα φιλοκυβερνητικά μέσα, μετά τη γνωστοποίηση της σχέσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τη Μαρία Σάκκαρη, διαβάζουμε διάφορες περιττές ειδησούλες που δεν έχουν σκοπό να ενημερώσουν αλλά να συντηρήσουν κάποιον στην επικαιρότητα. 

Τα χαριτωμένα κειμενάκια τύπου «υπέρκομψη Μαρέβα» θα αντικατασταθούν σύντομα από  πιο στιβαρά κείμενα τύπου «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πήγε στο περίπτερο» με παρόμοιες ή και περισσότερες αχρείαστες πληροφορίες. Αυτό δεν θα έπρεπε να μας προξενεί εντύπωση, το επικοινωνιακό κομμάτι είναι πλέον πιο σημαντικό στην πολιτική και από την ίδια την πολιτική.

Το θέμα μας, όμως, είναι άλλο: με μια ψυχρή αντικειμενικότητα, βλέπουμε ότι η εργαλειοποίηση του υιού Μητσοτάκη και του έρωτά του, γίνεται και από τις δύο πλευρές, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Οι μεν τον προωθούν, τον διαφημίζουν και θέλουν να τον κρατήσουν στον αφρό, οι δε κριτικάρουν τα συν του να είσαι γόνος πολιτικής οικογένειας μειώνοντας έτσι και την σύντροφό του, μπας και καταφέρουν επιτέλους να κάνουν σωστή αντιπολίτευση. Στην προσπάθεια αυτή είχαμε ένα φάουλ για κόκκινη κάρτα από την Άννα Ελεφάντη, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το tweet δεν υπάρχει πια γιατί όπως έγραψε η Άννα Ελεφάντη, δέχτηκε σεξιστικά σχόλια. Το δικό της, βέβαια, ήταν γαρνιρισμένο με έξτρα σεξισμό. Δε χρειάζεται να μείνουμε περισσότερο σε αυτό, τα λόγια περιττεύουν. Αξίζει, ωστόσο, να επιμείνουμε στο συστηματικό «χτίσιμο προφίλ» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που γίνεται με ή χωρίς την συγκατάθεσή του. 

Αυτό που με θλίβει, λοιπόν, είναι ότι όλο αυτό το βάρος που έχει δοθεί στη σχέση τους, αφαιρεί κατά κάποιο τρόπο το συναίσθημα που μπορεί -γιατί όχι;- να υφίσταται μεταξύ των δύο. Δεν είμαστε μεσημεριανή εκπομπή που μετρά το βάρος ενός έρωτα, η εργαλειοποίησή του και ο σεξισμός είναι τα ζητήματα που μας απασχολούν στην προκειμένη περίπτωση.

Γιατί, ΟΚ, το να περιφέρεις τον έρωτά σου δεξιά και αριστερά σαν μια ξεχαρβαλωμένη λατέρνα που αντί να σε γοητεύει σε κουράζει, είναι συνηθισμένο πια. Social media λέγεται, το ξέρουμε το παιχνίδι, είναι μια παράπλευρη απώλεια της σύγχρονης εποχής. Αν θέλει η Σάκκαρη να προβάλλει εκεί τον έρωτά της, θα το κάνει. Δικαίωμά της.

Επίσης, το να βγαίνει η Σάκκαρη και να μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον σύντροφό της, είναι επίσης συνηθισμένο. Αντί να μοιράζεται τις σκέψεις της σε κάποιο καφέ της Κηφισιάς παρέα με τις φίλες της και υπό τη συνοδεία ενός φυσικού χυμού, τις μοιράζεται ένα καλοκαιρινό βράδυ στην τηλεόραση. Ελάτε ρε παιδιά, μην κάνουμε τους έξυπνους μόνο εκεί που μας συμφέρει. Ξέρουμε πώς λειτουργεί η τηλεόραση και πού ακριβώς εστιάζει. Δημόσιο πρόσωπο είναι Σάκκαρη, θα βγει και στο γυαλί.

Στην περίπτωσή της, ο φεμινισμός είναι επιλεκτικός ενώ κανονικά αυτός δεν θα έπρεπε να μεταβάλλεται και να αλλάζει μορφή ανάλογα με τη δημοφιλία ή τις επιλογές κάθε γυναίκας. Τα σχόλια που έχει δεχθεί η Μαρία Σάκκαρη από τη γνωστοποίηση της σχέσης της και μετά είναι άκρως σεξιστικά ενώ φτάσαμε στο σημείο να αφήνονται ξεκάθαρα υπονοούμενα ότι η προβολή της από την ΕΡΤ γίνεται για άλλους λόγους, σίγουρα όχι αθλητικούς. Τα σεξιστικά σχόλια, βέβαια, για τον απλούστατο λόγο ότι βρίσκεται σε σχέση με Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τα σπρώχνουμε κάτω από το χαλί. 

Και στην τελική, αν δεν πιστέψουμε στους νεανικους έρωτες από όπου κι αν προέρχονται, πού θα πιστέψουμε;