Σοκαρισμένα τα ελληνικά μίντια με τον νεαρό που ακολούθησε την κοπέλα από τη στάση του τραμ ως και το σπίτι της, με το φερμουάρ του κατεβασμένο και το πέος του σε κοινή θέα, σπρώχνοντας την εξώπορτα που πριν λίγα δευτερόλεπτα έκλεισε στο πρόσωπό του, για να δει μπας και καταφέρει να τρομοκρατήσει μια γυναίκα λίγο ακόμα. Αυτό, βέβαια, μόνο αν δεν είχε στόχο να της κάνει και τίποτα άλλο. Σοκαρισμένα τα ελληνικά μίντια για το πώς ένα όμορφο αγόρι, σε τόσο νεαρή ηλικία, που διανύει τα πρώτα του έτη στο πανεπιστήμιο έφτασε σε αυτό το σημείο να ακολουθεί «μια κοπελιά» έτσι, μέσα στη νύχτα σαν κανένας ανώμαλος βιαστής, κοινωνικά αποκομμένος, που ζει πίσω από θάμνους και τρέφεται με ακρίδες και από τα ουρλιαχτά ανυπεράσπιστων γυναικών που περνούν αμέριμνες από το σημείο, δίνοντας ήχο στη βραδιά με τα τακουνάκια τους. Ναι, σοκαρισμένα τα ελληνικά μίντια, που σήμερα έλαμψε για αυτά το φως της πραγματικότητας, που λέει πως ο βιαστής τις περισσότερες φορές είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, o σύντροφος, ο φίλος, ο συνάδελφος, ενώ ο τύπος των θάμνων και των σκοτεινών στενών ένα στερεότυπο που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά μας, ακριβώς όπως γίνεται πάντα με την ημιμάθεια.
Ένα βίντεο χθες έκανε το στήθος μας να σφιχτεί, μαντεύοντας πολύ σωστά τον τρόμο και τους ανεβασμένους παλμούς του κοριτσιού που φαίνεται να μπαίνει στην πολυκατοικία του, έχοντας κλείσει πίσω του την πόρτα, γνωρίζοντας πως μόλις γλίτωσε από κάτι τραγικό, χάρη στην προνοητικότητά της, αυτή τη γυναικεία συνήθεια που γεννήθηκε από έκτακτες ανάγκες, να μη βγάζουμε τα κλειδιά μας από την τσάντα μπροστά στην πόρτα, αλλά από πριν. Από πολύ πριν. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Γιατί κυκλοφορούν «επικίνδυνοι άνθρωποι». Γιατί ένα κορίτσι που περπατά μόνο του το βράδυ κινδυνεύει.
Στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του Open, ο Άκης Παυλόπουλος, βλέποντας το βίντεο -σίγουρα όχι για πρώτη φορά- κάνει λόγο για ένα «ωραίο παλικαράκι» που «κυνηγούσε μια κοπελιά με το π**λί του όξω». Όταν ξεπέρασε την ωραία εμφάνιση του θύτη, έμεινε στην ηλικία του και το μορφωτικό του επίπεδο. Μα ένα όμορφο παλικάρι, 22 χρονών, φοιτητής, να τρομοκρατήσει μια «κοπελιά» κυνηγώντας τη; Ε, τα πράγματα είναι σοβαρά. Από την πλευρά του ΣΚΑΪ βέβαια είχαμε ένα ωραιότατο μάρκετινγκ της εμφάνισης του επιδειξία. Μα φαίνεται ψηλός, όμορφος, φοιτητής, νέος, μα πώς γίνεται; Είναι κοινωνικό το ζήτημα, να το ψάξουμε, να βρούμε τη λύση, δεν βολεύει πια το στερεότυπο του κρίπουλα, του τερατόμορφου, του παράξενου επιδειξία, με τα μακριά παλτό, ούτε εκείνο του με εμφάνιση περιθωριακού ατόμου παράδειγμα του βιαστή. Τώρα ναι, αφού ο θύτης ένα παιδί σαν αυτά που θεωρούμε πρότυπο, με τα ωραία του τα ρούχα και τις σπουδές του, και αφού εξακριβώσουμε ότι δεν πρόκειται για κάποια ιστορία εκδίκησης, να ψάξουμε εις βάθος το ζήτημα. Καταρρέει ο στερεοτυπικός κόσμος μας σαν τραπουλόχαρτα.
Και εκεί που αυτοεκπληρώνουμε την προφητεία μας και χάνουμε την υπομονή μας με τα σοκαρισμένα ελληνικά μίντια που ακόμα και σε ένα κραυγαλέο περιστατικό όπου μια ακόμα γυναίκα είναι θύμα και μόνο θύμα, βρίσκουν τους τρόπους να δικαιολογήσουν τον θύτη, γιατί είναι όμορφος, ψηλός, μορφωμένος, 22χρονος, ακόμα και αν πρόλαβε να εξηγήσει τις πράξεις του ως «βίτσιο να ακολουθεί οτιδήποτε όμορφο», κάπου εκεί στο βάθος υπάρχουν και προσωπικότητες και φωνές που προσφέρουν ένα ασφαλές μέρος στα αυτιά μας. Επί παραδείγματι, η Νατάσα Γιάμαλη, που μέσα σε λίγα λεπτά, και χωρίς να χάνει το χαμόγελό της (κι αν το έχουμε φορέσει όλες οι γυναίκες αυτό το χαμόγελο, μιλώντας για το πόσο ασφαλείς ΔΕΝ νιώθουμε, μη τυχόν και φανούμε υπερβολικές), εξήγησε στον αέρα ενός δελτίου ειδήσεων όλα όσα ήδη ξέρουμε, όσα δεν μας σοκάρουν όπως σοκάρουν τα ελληνικά μίντια. Πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν σταματήσουμε να μεγαλώνουμε διαφορετικά τις κόρες μας από τους γιούς μας. Πως καμία γυναίκα δεν νιώθει ασφαλής, όταν σε ένα άλλο σπίτι μια φίλη της δεν κοιμάται αν δεν δει το μήνυμα «έφτασα, είμαι ΟΚ» της κολλητής της, όταν λέμε και ευχαριστώ όταν κάποιος ΑΠΛΩΣ κάνει χυδαία σχόλια για την εμφάνισή μας, και δεν κατεβάζει το φερμουάρ του ή δεν μας επιτίθεται.
Ας ακούσουμε τη Γιάμαλη και ας αφήσουμε τις σοκαρισμένες φωνές των μίντια στο mute μέχρι την επόμενη κοινωνική απογοήτευση.
