Δυστυχώς, η πανδημία δεν είναι δικαιολογία για όλα. Δεν είναι ότι από την αφόρητη πλήξη, χωρίς ημερομηνία λήξης και ταβάνι, έχουμε όλοι αρχίσει να χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα. Είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δεν την είχαν και ποτέ. Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις την πληρώνουν τα ζώα. Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που διέρρευσε η φωτογραφία ενός πολύ βαρύ Κρητικού που είχε κρεμάσει τον σκύλο του και σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο, του έκοψε τους όρχεις με ψαλίδι, τανάλια ή οτιδήποτε είχε βρει τέλος πάντων μπροστά του. Δεν έχουμε ξεχάσει τον άλλο βαρύ άντρακλα που μαχαίρωσε τον Έκτορα, έναν σκύλο στη Νίκαια, στη μέση του δρόμου, αδιαφορώντας προφανώς για την κατάληξη του ίδιου του ζώου, αλλά και για το γεγονός ότι μόλις είχε μετατραπεί σε έναν παρανοϊκό που κακοποιεί και αφαιρεί ζωή στη μέση του δρόμου. Αυτές τις μέρες οι παράνοια κρατάει βαλλίστρα και βέλη και τα εκτοξεύει σε κατοικίδια σκυλιά κάπου στην Πετρούπολη, που κάθονται στην αυλή του κηδεμόνα τους. Στον χώρο τους.

Το περιστατικό που συνέβη στην Πετρούπολη, κύλησε ως εξής: ο Μπρούνο, ένας σκύλος ράτσας πίτμπουλ, έκανε ό,τι κάνει κάθε μέρα της ζωής του, δηλαδή καθόταν στην αυλή του κηδεμόνα του. Ένας άγνωστος του εκτόξευσε βέλος, το τραυμάτισε σοβαρά στον λαιμό. Ο άγνωστος έτρεξε μέσα στο δάσος του Αγίου Δημητρίου και όσο και αν τον έψαξαν οι κάτοικοι δεν κατάφεραν να τον βρουν. Ο Μπρούνο πάλι χαροπαλεύει στο Αττικό Νοσοκομείο Ζώων. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο σημείο είναι αρκετά αποκαλυπτικές της φρίκης που έζησε ο κηδεμόνας του Μπρούνο, αλλά και του πόνου και της σφοδρότητας του τραυματισμού που υπέστη το ζώο.

Το παράδοξο σε αυτή την περίπτωση είναι πως ακόμα και αν τα κατώτερα ένστικτά σου θέλουν να κατηγορήσουν τον κηδεμόνα, τους γείτονες, το σύμπαν για αυτό το περιστατικό, δεν έχεις από ποιο πταίσμα, έστω το παραμικρό να πιαστείς. Κανείς δεν έκανε κάτι λάθος. Κανείς δεν αδιαφόρησε. Κανείς δεν άφησε ελεύθερο στο δρόμο έναν σκύλο που στους ανίδεους από σκυλιά και φυλές, μπορεί να φαντάζει τρομακτικός, επικίνδυνος ή εξαιρετικά απρόβλεπτος. Βλέπεις τα πίτμπουλ είναι μια ράτσα που δέχεται συχνά βία a priori, τύπου «θα ξέρει αυτό τι έκανε», ακόμα κι αν δεν έκανε τίποτα απολύτως. Σε αυτή την περίπτωση, ένας παρανοϊκός έβαλε στο μάτι ένα ζώο χωρίς κανένα λόγο και εκτέλεσε την αρρωστημένη πρωτοβουλία του με μέσα που δε μπορείς να προβλέψεις ούτε να προλάβεις.

Στο μεταξύ, δεν ξέρεις και τι να κρατήσεις από όλο αυτό. Τι συμβουλή να δώσεις και να υιοθετήσεις; Μην αφήνεις τον σκύλο σου στην αυλή, μιας και κυκλοφορούν ψυχοπαθείς με τόσα και βαλλίστρες στον δρόμο και μπορεί να σημαδέψουν και να σκοτώσουν τον σκύλο σου; Μάλλον όχι. Το μόνο που μπορούμε να κρατήσουμε είναι την προσπάθεια των ανθρώπων να εντοπίσουν τον δράστη, αυτή την ευλογημένη πεποίθηση ότι αυτό δε μπορεί να περάσει έτσι. Το μόνο που μπορούμε να κρατήσουμε είναι αυτό το μπράβο για τη γυναίκα που φώναξε την άμεση δράση. Αυτό που μπορούμε να πιστέψουμε μια για πάντα, είναι πως ένας ανισόρροπος που στέκεται μπροστά σε ένα πλάσμα, αποφασισμένος να το δολοφονήσει, ακόμα κι αν είναι ζώο, δε θα τον σταματήσει κανείς από το να το κάνει σε ένα παιδί, σε έναν άνθρωπο. Ας σταματήσουμε να βλέπουμε τις δολοφονίες και τις κακοποιήσεις ζώων, σαν παράπλευρες απώλειες, κι ας της δούμε ως έχουν: προειδοποιητικά σημάδια υψηλής επικινδυνότητας.

Μπρούνο, σε ικετεύουμε να τα καταφέρεις.