Πώς νιώθεις όταν χειροκρότησες τόσες φορές τον άνθρωπο που φέρεται ως δράστης ψυχολογικής και σωματικής βίας σε μια γυναίκα συνάδελφό του; Ενοχικά; Ντροπή; Θυμό; Το άβολα θα ήταν understatement. Δεν ξέρω πώς να αισθανθώ επειδή θαυμάζω την υποκριτική ικανότητα του Γιώργου Κιμούλη. Λυπάμαι. Ελπίζω να μην συνέβαλα σε μια σιωπηρή και επιλεκτική ανοχή. Ο ίδιος ο ηθοποιός και σκηνοθέτης το αρνείται κάνοντας αγωγή και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση.
Ξέρω όμως πόσο δυνατή είναι η εικόνα μιας γυναίκας με τρεμάμενη φωνή και νοτισμένα μάτια όταν βρίσκει το θάρρος να ξεστομίσει το όνομά του ανθρώπου που την έβρισε, την κλώτσησε. Η Ζέτα Δούκα είπε στον αέρα του Mega ότι ο Γιώργος Κιμούλης της τσάκισε την αξιοπρέπεια, την τρομοκράτησε και για πολλά χρόνια προσπαθούσε να ξεχάσει την ύπαρξη του. Μίλησε ανοιχτά, μίλησε ελεύθερα και πέρα από συγχαρητήρια για τα μάτια του κόσμου της αξίζει η έμπρακτη υποστήριξη μας.
Το μόνο σίγουρο συμπέρασμα από το κύμα του ελληνικού #MeToo που ξέσπασε με την πρώτη επίσημη καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου είναι το εξής: Ήρθε η ώρα της αποδόμησης των ιερών αγελάδων. Να αρχίσουν να τρέμουν οι θύτες όπως τρέμουν στη θύμησή τους τα θύματα. Να βγει η αλήθεια στο φως ώστε να μην διαιωνίζεται η εξουσιαστική βία.
Πριν από δύο χρόνια η Ευδοκία Ρουμελιώτη μίλησε για μια ατυχία. Ήταν στην παράσταση “Εκπαιδεύονται τη Ρίτα” και όχι απλά παρακαλούσε να τελειώσει η συνεργασία της με τον Γιώργο Κιμούλη αλλά έκανε λόγο σε συνεντεύξεις της για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Τον φωτογράφισε κι απέφυγε να τον κατονομάσει. Κατέληξε όμως στο ότι δεν θα ήθελε να του ξαναμιλήσει ποτέ.
Σήμερα την Ζέτα Δούκα υποστήριξαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επώνυμα, η Μαρία Ναυπλιώτου, ο Πάνος Βλάχος, η Κατερίνα Τσάβαλου, η Μαρία Κωνσταντάκη. Μίλησε και ο Νίκος Ψαρράς που συνεργαζόταν με την Ζέτα Δούκα και τον Γιώργο Κιμούλη στην παράσταση Closer. Την συνεχάρη για την γενναία στάση της. Και η ηθοποιός Δώρα Χρυσικού τοποθετήθηκε δημοσίως. Επίσης συμμετείχε στην παράσταση Closer.
Οι συνάδελφοι της δημιούργησαν το δίχτυ ασφαλείας για να πέσει στην αγκαλιά τους. Η Ζέτα Δούκα είναι ένα ακόμη θύμα έμφυλης βίας. Που δεν στρουθοκαμήλισε και δεν δέχεται να είναι πλέον θύμα εξευτελισμού από κανέναν αλαζόνα, αυτόκλητο καταληψία της εξουσίας, μεθυσμένο από το ναρκισσιστικό του εγώ που αυθαίρετα αυτοπροσδιορίζεται ως άρχοντας μιας φατρίας που διοικεί με δικούς του κανόνες. Όπως πχ ένας δικηγόρος σε μια ασκούμενη, ένας εκδότης ή αρχισυντάκτης σε μια νεόκοπη δημοσιογράφο.
“Ήθελα να μοιραστώ με τον κόσμο μια γνώση που μου έκανε καλό” είπε η Ζέτα Δούκα μιλώντας στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» και το έκανε. “Έχει πάρει φόρα η ζωή μου, στα πράγματα που πρέπει να παρακολουθήσω και με αφορούν, έχω γίνει πιο υπεύθυνος άνθρωπος σε σχέση με τον κόσμο που θα της παραδώσω, έχω σταματήσει να φοβάμαι τόσο πολύ, έχω σταματήσει να δίνω σημασία στα λόγια όσων δεν με γνωρίζουν, ενώ δεν με αφορούν πλέον οι μικρότητες” τόνισε. Και την ευχαριστούμε για αυτό που έκανε σήμερα. Για το καλό όλων μας το έκανε.
Και, μάλλον, ήγγικεν η ώρα να μιλήσουμε για το gaslighting που λένε και στο χωριό μου. Την αμφισβήτηση και το μηδενισμό της εμπειρίας και των συναισθημάτων του άλλου. Τη χειραγώγηση από τον νάρκισσο που προσπαθεί να πείσει το θύμα του ότι η πραγματικότητά του είναι παράλογη. Μη αποδεκτή. Δεν πιστοποιούν ποτέ την εγκυρότητά των συναισθημάτων του. Θα επιλέξουν να αγνοήσουν το θύμα και να τον αντιμετωπίσουν χωρίς ίχνος σεβασμού. Θα ακούσει η κάθε Ζέτα Δούκα ότι είναι υπερβολική και μάλλον αξίζει να τα ακούσει τα όσα υβριστικά θα λεχθούν γιατί τα προκάλεσε μόνη της. Φυσικά μπορεί ένας άνδρας (δυνητικά ο καθένας) να σου προκαλέσει νευρικό κλονισμό με την φράση “όλα είναι στο μυαλό σου. Γίνεσαι παράλογη και υπερβολική”. Δεν είσαι τρελή Ζέτα Δούκα. Είσαι θύμα που μόλις έσπασε τη σιωπή σου. Που ύψωσες το ανάστημα σε ένα κόσμο που έχει συνηθίσει να γλείφει τους καταχρηστές εξουσίας, τους τοξικούς εγωμανείς, τους ανθρώπους που θέλουν να είσαι υποτελείς τους. Ας βγούμε από το μεσαίωνα της ανοχής και της βουβαμάρας.
Γιατί τώρα; Γιατί τώρα είναι η εποχή. Κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται. Οι σφαλιάρες στα μαθήματα της σχολής.
