Η «συγγνώμη» δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολλές φορές χάνεται σε εγκεφαλικές διεργασίες, εύκολες δικαιολογίες και μεγάλους εγωισμούς. Η Κατερίνα Καραβάτου και ο Κρατερός Κατσούλης δεν έπεσαν σε καμία από αυτές τις παγίδες. Η μοναδική παγίδα στην οποία έπεσαν, ήταν το γεγονός ότι επέτρεψαν να γίνει μια ντροπιαστική ομολογία στον αέρα της εκπομπής τους, καταφέρνοντας να συνεχίσουν κανονικότατα τη ροή της, χωρίς να αλλάξει τίποτα.

Η χθεσινή μέρα πιθανότατα ήταν μια από τις δυσκολότερες για εκείνους. Το να έρχεσαι προ των ευθυνών σου και μάλιστα με απαίτηση χιλιάδων κόσμου που δεν έχουν διστάσει να σου εκφράσουν την οργή τους, είναι σαν να πρέπει να ομολογήσεις ένα έγκλημα μπροστά σε ένα δικαστήριο που ήδη σε έχει καταδικάσει. Για να πάρεις τον χρόνο σου να απολογηθείς με τρόπο που λυτρώνει, χρειάζεσαι θάρρος και αυτό είναι κάτι που ευτυχώς Καραβάτου και Κατσούλης διαθέτουν. Είναι αυτό αρκετό για να πάρει πίσω το έγκλημα που διαπράχθηκε εξ αρχής; Φυσικά και όχι. Η απορία συνεχίζει να είναι μια: πώς μια τέτοια ερώτηση βρήκε σε μια λίστα με ερωτήσεις; Πώς η σοκαριστική θετική απάντηση στο ερώτημα πέρασε στα ψιλά γράμματα και ακολουθήθηκε από αχρείαστα, εκτός πλαισίου γελάκια. Αλλά για αυτό θα φροντίσει το ΕΣΡ.

Ξεκινώντας την εκπομπή του, το τηλεοπτικό δίδυμο ήθελε να «ξεχρεώσει» πριν συνεχίσει με οτιδήποτε άλλο. «Σκέφτομαι πως αυτές οι στιγμές, αυτό που βασικά απαιτούν, είναι αυτοκριτική, είναι σκέψη, είναι προσοχή, είναι επαναπροσδιορισμός, είναι δύναμη και βασικά είναι ειλικρίνεια και αλήθεια. Έφταιξα και ήταν λάθος. Όχι μόνο για τη συμπεριφορά μου, αλλά και για τις επιλογές που έχω κάνει πριν από αυτή τη συμπεριφορά. Αλλά όλα αυτά πρόκειται να διορθωθούν και αυτό είναι μια απόφαση και υπόσχεση ζωής για εμένα και προς τον εαυτό μου και προς όλους εσάς. Γιατί πιστεύω και πιστεύουμε ότι το να είσαι παρουσιαστής δεν είναι προνόμιο, αλλά είναι ευθύνη», ανέφερε η παρουσιάστρια, πριν πάρει τον λόγο ο Κρατερός Κατσούλης:

«Επειδή ακριβώς είναι ευθύνη, είμαστε εδώ για να τις επωμιστούμε και για να απολογηθούμε. Ένα μεγάλο ειλικρινές συγγνώμη για το λάθος που κάναμε.

Ένα συγγνώμη που άθελά μας δημιουργήσαμε τόσο θυμό, πόνο, οργή που σε κάποιες περιπτώσεις εξελίχθηκε ακόμα και σε μίσος και εκφράστηκε ακόμα και με κατάρες προς εμάς, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, την οικογένειά μας.

Συγγνώμη που κλονίσαμε την σχέση εμπιστοσύνης την καθημερινή, που έχουμε φτιάξει τόσα χρόνια -και δεν αναφέρομαι στα τελευταία 4 μόνο. Συγγνώμη που αυτή τη φορά δεν κάναμε σωστά τη δουλειά μας. 

Συγγνώμη από όλους μας, από τον σταθμό, την ομάδα, τον αρχισυντάκτη, από εμάς τους ίδιους και μια υπόσχεση: πιστέψτε με, το πάθημα έγινε μάθημα».

Μιλάμε για μια από τις λίγες φορές που πρόσωπα της τηλεόρασης αντιλαμβάνονται το spotlight τους όχι ως προνόμιο, αλλά ως ευθύνη. Ναι, οι ευθύνες θα οδηγήσουν σε λάθη, αλλά χωρίς τη διάθεση για παραδοχή τους, χωρίς αυτές τις στιγμές συνειδητοποίησης πως κάτι έχει πάρει εξαιρετικά στραβά, η ευθύνη δεν έχει βάρος. Είναι διακοσμητική, μόνο στα χαρτιά. Αν τα λάθη δε γίνονται αφορμή για σκέψη, αυτοκριτική και επαναπροσδιορισμό, τότε δεν έχουν καμία αξία. Είναι μεγάλα κενά στον χρόνο, εν προκειμένω τον τηλεοπτικό.

Θέλει θάρρος το να μπορείς να επαναπροσδιορίζεσαι στον ρυθμό που επαναπροσδιορίζεται η ίδια η κοινωνία, αλλά θέλει και ιδιαίτερη γενναιότητα το να μπορείς να λες «ναι, έγινε λάθος. Ένα τεράστιο λάθος». Και αυτό, αυτοί οι δυο το έκαναν. Σε ένα timing που το μόνο που απαιτεί είναι γενναιότητα και σε μια κοινωνία που μας καλεί όλους να «μπουσουλήσουμε» στον άγνωστο κατά πολύ δρόμο της αλλαγής. Τα κακά νέα, είναι πως το δίδυμο έχει πολλά φάουλ να ξεχρεώσει ακόμα. Η άβολη συνένττευξη στον Έντουαρντ που μας έκανε να θέλουμε να πάμε να τον πάρουμε από το σκαμπό της εκπομπής και να φύγουμε τρέχοντας έχει μείνει με ένα κενό στη θέση της συγγνώμης που απαιτούσε. 

Οι Κου Κου επέτρεψαν στην εκπομπή τους μια γυναίκα να μπει σε ρόλο θύματος, και μια οριακή ομολογία βιασμού να δει το φως της μέρας, λίγο μετά τα ζώδια και τη μαγειρική. Πρόκειται για μια σκηνή που θα βρει τη θέση της στα πιο ντροπιαστικά στιγμιότυπα της ελληνικής τηλεόρασης, αλλά δεν είναι η πρώτη. Ναι, οι συντελεστές έχουν ξανακληθεί να απολογηθούν δημοσίως, όταν με trailer της εκπομπής τους κατάφεραν να προσβάλλουν στη σύγχρονη τηλεόραση άτομα με αναπηρίες. Σήμερα έδωσαν μια συγγνώμη, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλες κουβέντες και θεατρινισμούς. Όχι την πρώτη, αλλά ας ελπίσουμε την τελευταία, γιατί από ένα σημείο και μετά κανένα ΕΣΡ δεν είναι αρκετό, όταν τα αυτονόητα δεν είναι αυτονόητα.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να θεωρήσουμε τη σημερινή συγγνώμη τους ως πρώτο βήμα σε μια τηλεόραση που προσπαθεί να βρει τη θέση της στη σημερινή συνεχώς μεταβαλλόμενη, πότε μαχητική πότε στάσιμη κοινωνία. Σε αυτή την κοινωνία, οι συγγνώμες γίνονται δεκτές.