Θυμάστε τον Χρήστο Λούλη; Φυσικά και τον θυμάστε, δεν μπορεί εύκολα να ξεχάσει κάποιος την άριστη υποκριτική του στο σποτ της Πολιτικής Προστασίας πριν λίγους μήνες. Βέβαια, αυτό που μας έμεινε στο τέλος του βίντεο, πέρα από τα γαστρικά υγρά στον ουρανίσκο μας, δεν ήταν η ικανότητά του ως ηθοποιός, αλλά οι σεξιστικές αναφορές που περιείχε το «πρόχειρο και κακογραμμένο» σενάριο που κατάφερε, ωστόσο, να το αναδείξει λόγω του ταλέντου του. Όλα είναι θέμα οπτικής και γούστου, έτσι δεν είναι;

 

Θέλοντας να δώσει συνέχεια στον ντόρο που είχε ξεσπάσει μετά την προβολή του σποτ, ο Χρήστος Λούλης αποφάσισε να προκαλέσει. Ξανά. Αφήνουμε στην άκρη το «πιστεύω πως είμαι καλύτερος από πολλούς άλλους. Πιστεύω ότι ανήκω στο 10% των καλύτερων ηθοποιών» διότι δεν είμαστε ικανοί να αντιληφθούμε το μεγαλείο του. Θα ασχοληθούμε -σχεδόν- αποκλειστικά με το περίφημο σποτ. Ακολουθούν μερικά από τα highlights της συνέντευξής του στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Αυτός και ο Άλλος». Αν νιώσετε «πυροβολημένοι», να ξέρετε πως δεν είστε οι μόνοι. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

 

«Φαντάζομαι πως για κάποιους ανθρώπους η φάτσα μου έχει γίνει τοξική. Έδωσα εξηγήσεις αλλά δεν έπεισα. Επειδή έφαγα πολύ βρίσιμο και από καλλιτέχνες, γνωστούς και μη».

 

«Δεν θα μπω στη διαδικασία να προλογοκρίνω τι μπορεί να φανεί σεξιστικό ή ρατσιστικό στον οποιονδήποτε πυροβολημένο άνθρωπο. Αν κάτσω να σκεφτώ εκ των προτέρων τι μπορεί να φανεί σε κάποιον θα τρελαθώ».

 

Όποιος θέλει να τα παρακολοθήσει, ας πατήσει play:

 

Ας ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο πως μία «τοξική» φάτσα δεν συνδέεται σε καμία περίπτωση με ένα «τοξικό» στόμα. Αυτό που πρέπει να κατανοήσει ο Χρήστος Λούλης, είναι πως το να φιλτράρεις αυτά που λες on και off camera, το αν είναι σωστά ή όχι, δεν έχει να κάνει με την σνομπ συμπεριφορά σου και την ιδιαίτερη περσόνα σου.

 

Ναι, είναι σνομπ. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος με παρόμοιο ύφος. Και καλά κάνει στην τελική. Ας συμφωνήσουμε, επίσης, πως δεν πρόκειται για τον πρώτο ούτε τον τελευταίο που κάνει λάθος. Το πρόβλημα -αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι- στην περίπτωσή του, όμως, είναι πως, ενώ υποστηρίζει πως έδωσε εξηγήσεις, αναγνωρίζοντας στην ουσία το λάθος του, εξακολουθεί να δημιουργεί νέα, ακόμα περισσότερα με βάση το αρχικό του λάθος.

 

Το «δεν θα μπω στην διαδικασία να προλογοκρίνω τι μπορεί να φανεί σεξιστικό ή ρατσιστικό στον οποιοδήποτε πυροβολημένο άνθρωπο», πέρα από απαράδεκτο, δείχνει και την γενικότερη στάση του που διαμορφώνεται -αποδεδειγμένα πια- από την έλλειψη κριτικής ικανότητας. Δεν είναι σε θέση και ούτε δείχνει την διάθεση να καταλάβει πως το να σκέφτεσαι πριν μιλήσεις ή να διαβάζεις δύο φορές το σενάριο για το σποτ με πρωταγωνιστή εσένα τον ίδιο, δεν σε κάνει «πυροβολημένο», σε κάνει κοινωνικά ευσυνείδητο εκτός και αν ο σεξισμός ή ο ρατσισμός δεν είναι κοινωνικά ζητήματα που μας αφορούν όλους, ακόμα και το 10% των καλύτερων ηθοποιών.

 

Το πολυσυζητημένο σποτ της ΓΓΠΠ, θα είχε ακριβώς την ίδια αντιμετώπιση από το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, ακόμα και αν στη θέση του Χρήστου Λούλη βρισκόταν μια γυναίκα. Το τονίζω αυτό διότι υποστήριξε πως ίσως δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν αντί για εκείνον, μια γυναίκα «έλεγε τα ίδια». Εφόσον μιλάμε για αναπαραγωγή αναχρονιστικών στερεοτύπων, ναι, θα υπήρχε πρόβλημα.