Ο χθεσινός τελικός του GNTM είχε μια ιδιαίτερη σημασία. Κοίταξε γύρω σου και σκέψου το λίγο. Έγινε κατά τη διάρκεια μιας δεύτερης καραντίνας, η οποία ήδη είχε επιτρέψει στο ριάλιτι να καταλάβει τα Δευτερότριτά της, χωρίς πολλές μάχες και αντιδράσεις. Επίσης, το ριάλιτι που -από τη στιγμή που ξεκίνησε, πριν μπει ο κόσμος σε παύση για ακόμα μια φορά, μάς έφερνε κοντά με όσους νιώθαμε άνετα να γίνονται μάρτυρες των κατώτερων ενστίκτων μας, τελείωσε μοναχικά. Εντελώς μοναχικά. Ο τελικός του εξελίχθηκε τηλεοπτικά, μπροστά από καναπέδες και τραπεζάκια γεμάτα τελειωμένα χαμομήλια και ποτά, με τους θεατές να φορούν πιτζάμες και να μοιράζουν την προσοχή τους ανάμεσα στις δοκιμασίες του τελευταίου επεισοδίου του show και τις πολλαπλές κοινές συνομιλίες που διψούσαν για σχολιασμό. Παράλληλα, οι δυο πρώτοι φιναλίστ, Ηρακλής και Παρασκευή, τα παιδιά-outsiders του «κανονικού» κόσμου εκεί έξω έτυχαν μιας τόσο δίκαιης αποδοχής, απαλλαγμένης από μπανάλ ρατσισμούς, δίνοντας με τη νίκης τους -ΟΚ, ειδικά ο Ηρακλής- την πολυπόθητη απόδειξη πως κανείς δεν τη γλιτώνει όταν το outsider αντιλαμβάνεται τι αξίζει. Με λίγα λόγια, δεν είναι λίγα όσα σηματοδότησε ο χθεσινός τελικός του ριάλιτι μόδας. Τουλάχιστον μέχρι να δούμε Κοντιζά, Κουτσόπουλο και Ιωαννίδη δεμένους σε έναν καναπέ και τους νικητές των Master Chef να κονταροχτυπιούνται μπροστά τους. Δηλαδή, μέχρι να θυμηθούμε δράματα, δοκιμασίες και φωνές, πάνω από σεβίτσε και κατσαρόλες που βράζουν, ψάρια που ξεχάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω στο φούρνο και παίκτες να ωρύονται στον εξώστη, ανεβάζοντας την ένταση κάποιο βράδυ καθημερινής.

Πριν καν τελειώσει καλά καλά το Greece’s Next Top Model, πήραμε την ανακούφιση πως για τα τερατάκια μέσα μας που αγαπούν να κοιτάζουν από την πιο δημόσια κλειδαρότρυπα, την τηλεοπτική, τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Ναι, ο τελικός του GNTM ήταν συγκινητικός, μας κράτησε απασχολημένους με red-carpet φωτογραφήσεις, αυτόν τον χαβαλέ της ανακούφισης κριτών και συντελεστών, που μεταφράζεται σε ένα «επιτέλους, τελειώνουμε», αλλά η σκληρή αλήθεια είναι, πως στην ουσία του, απλά έδωσε τη σκυτάλη, στο επόμενο ριάλιτι που θα μας δώσει αυτό το μαξιλαράκι της παύσης. Του δικαιώματος στη μη σκέψη. Της ενασχόλησης με φωνές. Με δράματα. Με σασπένς αποχωρήσεων. Με χιούμορ βαθιά επαγγελματικό. Αυτή τη φορά μαγειρικό. Στο ριάλιτι που θα καταφέρνει να μετατρέπει την ανακάλυψη ενός κόκκαλου σε ένα κατά τα άλλα καλοψημένο φιλέτο ψαριού, σε χειρότερο σενάριο. Σε εφιάλτη. Πρακτικά, πριν καν τελειώσει καλά καλά το Greece’s Next Top Model, πήραμε την ανακούφιση πως για τα τερατάκια μέσα μας που αγαπούν να κοιτάζουν από την πιο δημόσια κλειδαρότρυπα, την τηλεοπτική, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Το «θέατρο επιχειρήσεων» του πολέμου θα αλλάξει απλώς και η μόδα θα αντικατασταθεί με τη μαγειρική. Ίσως να αλλάξουν και οι μέρες, αν και ποντάρω στα Δευτερότριτα. Ίσως να μπουν και οι Τετάρτες στο κόλπο. Ίσως.

Δεν είμαστε αχάριστοι, τα χθεσινά διαλείμματα μας έμαθαν τις εναλλακτικές μας, και τις αδράξαμε. Απλώς. Πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι χθεσινές δοκιμασίες, έπεσαν spots για δηλώσεις συμμετοχής στο επόμενο GNTM. Από τώρα. Πριν καν καλά καλά τελειώσει αυτό. Ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό προϊόν, πέραν του να αντιλαμβάνεται πως είναι αναλώσιμο, οφείλει να δουλεύει για τη συντήρηση της επιτυχίας του, και ένα τηλεοπτικό κοινό που σέβεται τον εαυτό του και που έχει βρει τα κενά του, οφείλει να αναζητήσει τα επόμενα placebo του. Αυτό κάναμε, χωρίς καν να χρειαστεί να ψάξουμε. Καλή η μόδα, αλλά τα μηνύματά μας αμέσως μετά την ανάδειξη του νικητή, Ηρακλή, οριακά δεν αφιερώθηκαν στον σχολιασμό της νίκης αυτής. Βασικά, τα μηνύματά μας κυμάνθηκαν σε απορίες για το πότε κάνει πρεμιέρα το επόμενο Master Chef, πόσο μας έχει λείψει ο θείος Λεωνίδας και η σχεδόν εκνευριστικά αψεγάδιαστη άρθρωση του Κοντιζά. Μετά, αναρωτηθήκαμε αν και το επόμενο GNTM θα είναι “unisex”, γιατί φέτος είχε περισσότερη πλάκα.

Έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες από την ανάδειξη του νικητή του ριάλιτι μόδας και εμείς ήδη ασχολούμαστε με το επόμενο. Έτσι είναι τα πράγματα όταν έχει μπει η ανάγκη για ‘πνευματική-ξεκούραση-μέσω-ριάλιτι’ στον αυτόματο. Περιμένεις το επόμενο πνευματικό διάλειμμα χωρίς προσκολλήσεις και συναισθηματισμούς, και έτσι είμαστε όλοι ευτυχισμένοι.

Συντελεστές και θεατές. Μια ευτυχισμένη οικογένεια.