Συχνά αναρωτιέμαι, αν θα πρέπει να λέμε από νωρίς στα παιδιά, ότι ο δράκος του παραμυθιού αρκετές φορές μας λούζει στις φλόγες, καψαλίζοντας κομμάτια της ψυχής μας. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να ξέρουν απ’ την αρχή, ότι τα πράγματα μπορεί να πάνε καλά, αλλά μπορεί και όχι, αν χρειάζεται να μάθουν ότι τα ροζ σύννεφα μπορούν και μπουμπουνίζουν, ανάμεσα σε κεραυνούς.

Το μεσημέρι της 11ης Ιουνίου, η 10χρονη από την Τούμπα της Θεσσαλονίκης, εξαφανίστηκε, έχοντας μόλις σχολάσει. Η μητέρα της, κατήγγειλε την αρπαγή της κόρης της στην αστυνομία, για να δεχτεί την απάντηση ότι πρόκειται για μια μάλλον “παιδική τρέλα“. Τα αντανακλαστικά της αστυνομίας χωλαίνουν για ακόμη μια φορά, μιας και έχουν εξαντληθεί στο να τραμπουκίζουν κόσμο σε πλατείες, βρίσκοντας την καταγγελία για την εξαφάνιση ενός παιδιού, μάλλον δευτερευούσης σημασίας. Κάτι τέτοιο προφανώς δεν μας σοκάρει, μιας και δεκάδες είναι οι καταγγελίες γυναικών και θηλυκοτήτων που ζητούν βοήθεια νιώθοντας κίνδυνο, λαμβάνοντας τη χλεύη, ενσωματώνοντας ακόμη μεγαλύτερο φόβο.

Το διαδίκτυο και οι τηλεοράσεις, γέμισαν με τη φωτογραφία και το όνομα του κοριτσιού, καλώντας όλο και περισσότερους να κοινοποιήσουν το γεγονός, ώστε να εντοπιστεί. Έτσι και έγινε. Ένα σκρολάρισμα στα social media ήταν αρκετό για να σφιχτούν όλα τα μέσα μας, παλεύοντας με κάθε δυσοίωνη σκέψη, ελπίζοντας να μην πρόκειται για ακόμη ένα παιδί που θα προστεθεί στη λίστα με αυτά των εξαφανισμένων.

Το 10χρονο κορίτσι εντοπίστηκε δύο μέρες μετά, κουρασμένο, έξω από ένα βενζινάδικο, με τη σχολική του τσάντα στην πλάτη. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα, συνελήφθη 33χρονη γυναίκα με τη διαδικασία του αυτοφώρου, μιας και στην κατοχή τη βρέθηκαν ναρκωτικές ουσίες. Η γυναίκα που εντοπίστηκε στην περιοχή της Κατερίνης, έχοντας ξυρίσει μέχρι και τα μαλλιά της, για να μην αναγνωρίζεται, παραπλάνησε το παιδί, πείθοντας το να την ακολουθήσει στο διαμέρισμα της, χορηγώντας του ναρκωτικές ουσίες.

Η Εισαγγελέας ποινικής δίωξης, της απήγγειλε κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα για αρπαγή ανηλίκου με σκοπό να το μεταχειριστεί σε ανήθικες πράξεις, βιασμό, γενετήσιες πράξεις με ανήλικο, πορνογραφία ανηλίκων, προμήθεια ναρκωτικών και έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, δεν υπάρχουν ίχνη κακοποίησης του παιδιού, ωστόσο η πράξη βιασμού τεκμηριώνεται απ’ τη χορήγηση ναρκωτικών φαρμάκων προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις του. Πλέον, το ενδιαφέρον των διωκτικών αρχών, στρέφεται στην ενδεχόμενη συμμετοχή, της γυναίκας αυτής, σε διεθνές κύκλωμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων.

Μάλλον η κτηνώδης αυτή κακοποίηση του παιδιού, δεν ήταν αρκετή για τα παμφάγα, Μέσα Ενημέρωσης, μάλλον το τραύμα που άνοιξε στην ψυχή του, πρέπει να βαθύνει όσο το δυνατόν περισσότερο. Εκμεταλλευόμενα για ακόμη μια φορά το κοινωνικό σοκ και τη συνωμοτική χαύνωση του κοινού, ξεσκίζουν στην κυριολεξία κάθε προσωπικό δεδομένο, εκθέτοντας μας σε τόσο φρικαλέες, όσο και περιττές για την υπόθεση λεπτομέρειες.

Εκπομπές-κρεατομηχανές, βουρκώνουν σε κοντινό, για το “άτυχο κορίτσι” που πλέον η φωτογραφία του αναπαράγεται αλλοιωμένη, πάνω από τίτλους που κοκκινίζουν, όσο η μουσική γίνεται πιο δραματική. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, μετατρέπεται σε συναισθηματικό κανιβαλισμό, που το μόνο που εξυπηρετεί είναι η περεταίρω φόρτιση και ο αυτόματος εναγκαλισμός με τα πιο χαμηλά μας ένστικτα.

Να ενημερώσει κάποιος τις περσόνες που στήνουν λαϊκά δικαστήρια την ώρα του μεσημεριανού, θιγμένες και σοκαρισμένες με την κτηνωδία, ότι η αηδιαστική και σφετεριστική παρουσίαση του θέματος μέσω των εκπομπών τους δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία. Είναι φοβερά περίπλοκη σκέψη, το να αναλογιστείς ότι εκεί έξω κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες κακοποιημένα πλάσματα, που βάναυσα τα εγκαλείς σε σκληρές μνήμες, όμως καλό είναι κάποια στιγμή να γίνει.

Το τι πουλάει και τι όχι, το έχετε τσεκάρει και το γνωρίζετε, οπότε ο εξευτελισμός που διαπράττεται, δεν είναι εν αγνοία σας. Το κορίτσι αυτό, στο όχι πολύ μακρυνό μέλλον, θα μπορεί να χειριστεί το διαδίκτυο και να αναζητήσει όσα σήμερα ειπώνονται στο όνομα μιας δήθεν-τάχα, ευαισθησίας.

Το κοινό οφείλει να ενημερώνεται με ακρίβεια και σοβαρότητα, χωρίς να αντιμετωπίζεται σαν ηλίθιο, που δεν μπορεί να αξιολογήσει τη σοβαρότητα μιας είδησης, αν δεν επικοινωνηθεί με παραβιαστικό και κακοποιητικό προς όλους, τρόπο. 

Πρέπει να φτιάξουμε ένα νέο παραμύθι για το παιδί αυτό. Πρέπει κάπως να εξορίσουμε τους δράκους, να φυτέψουμε λουλούδια στις πληγές του. Πρέπει ο παράλογος πόνος να γίνει ανάμνηση, να πιστέψει ότι το καλό δίνει τις μάχες του μέχρι τέλος. Ας ξεχάσουμε το όνομα και το πρόσωπο του, όχι όμως την ιστορία του.