Θα έρθει μια ημέρα, που τα βήματα μας δεν θα χωράνε στα πεζοδρόμια, θα έχουν παραχωρήσει τη θέση τους, σε λιωμένα κεριά, στραπατσαρισμένα λουλούδια και κορνίζες με σπασμένο το τζάμι στο πρόσωπο εκείνων που πότισαν τις πέτρες και την άσφαλτο με την τελευταία τους πνοή, δημιουργώντας ακόμη μια πτέρυγα πόνου, στο μουσείο των αναίτιων θανάτων.
Το ρατσιστικό παρελθόν στην Αμερική, δεν αποτελεί μια πλούσια βιβλιογραφία που θα ανατρέξει κανείς για ιστορικούς λόγους, αλλά επιβεβαίωση πως το μίσος που δίνει διαρκώς καρπούς, έχει βαθειά τις ρίζες του στον χρόνο. Η σκιά της φυλετική Ιστορίας δεν έπαψε να πλανάται ποτέ πάνω από την παντοδύναμη Ήπειρο, που τα υπέρογκα κονδύλια της στερεύουν μπροστά στην ανθρωπιστική πρόοδο. Οι αφροαμερικανοί εξακολουθούν να λογίζονται σαν δεύτερης κατηγορίας άνθρωποι, “απολαμβάνοντας” την ανισότητα στην εργασία και την εκπαίδευση, ζώντας σε υποβαθμισμένα προάστια ή πόλεις. Οι αφροαμερικανοί, ακόμη και σήμερα, κοιτούν το δέρμα τους και αναρωτιούνται αν θα είναι αυτή η μέρα που δεν θα επιστρέψουν σπίτι.
Το βράδυ της Δευτέρας, ο 46 χρονών George Floyd, απομακρύνεται βίαια από το αμάξι του και ακινητοποιείται από το γόνατο του Derek Chauvin, που για πάνω από 8 λεπτά πίεζε τον λαιμό του άοπλου άνδρα, αφού πρώτα του είχε περάσει χειροπέδες. Εκεί, πάνω στη Λεωφόρο του Σικάγο, ο Chauvin δολοφόνησε τον Floyd με κτηνώδη ψυχραιμία, επιδεικνύοντας το γκλοπ του στους παρευρισκόμενους που φώναζαν και ρωτούσαν, για ποιον λόγο συνεχίζει να τον πνίγει, ενώ ο άντρας φανερά δεν φέρνει καμία αντίσταση. Ο συνάδελφος του Tou Thao, προτρέπει το πλήθος και κατά συνέπεια όλον τον πλανήτη, να μην κάνει ναρκωτικά, μιας και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στο βίντεο με τα μάτια μας είναι αποτέλεσμα ουσιών και όχι του ακατέργαστου μίσους τους, που τους τοποθετεί σε μια αχαρτογράφητη κατηγορία φρικαλέων πλασμάτων.
Η αστυνομία της Μινεάπολις (MPD), έρχεται να δικαιολογήσει και προσθέσει στο κακουργηματικό παρελθόν που διαθέτει στις δολοφονίες μαύρων ανθρώπων, πως ο Floyd ήταν ύποπτος για απόπειρα πλαστογραφίας και αντιστάθηκε κατά τη διάρκεια της σύλληψης. Ακόμη και αν δεν διαψευδόταν ολοκληρωτικά αυτό το σενάριο, από το βίντεο που ντροπιάζει ολόκληρο τον πλανήτη, καλό θα ήταν να απαντήσουν οι ανθρωποφύλακες αυτοί, από πότε η “Αντίσταση κατά της Αρχής” τιμωρείται με θάνατο.
Ο δήμαρχος της Μινεάπολις, ανακοίνωσε ότι οι τέσσερις αστυνομικοί απομακρύνθηκαν από το σώμα και πως: “Το να είσαι μαύρος στην Αμερική, δεν θα πρέπει να αποτελεί θανατική ποινή”.
Δεν πρόκειται να αναπαράγω το βίντεο κανενός ανθρώπου που λιντσάρεται δημόσια, κλιμακώνοντας την οργή και τον αποτροπιασμό μας. Δεν ξέρω καν πως άντεξαν να παρακολουθήσω αυτήν την εκτέλεση, ακούγοντας τα τελευταία λόγια του Floyd πως δεν μπορεί να αναπνεύσει, με τον δήμιο που πίεζε το κεφάλι του στην άσφαλτο να τον ειρωνεύεται προτρέποντας τον να σηκωθεί και να μπει στο αυτοκίνητο. Ο Floyd, είναι ο δεύτερος άνθρωπος που δολοφονείται από τον Chauvin, αλλά μάλλον εκεί δεν υπάρχει βίντεο που να υποχρεώνει την απομάκρυνση του από το αστυνομικό σώμα.
Έτσι επώδυνα αναβίωσε η μνήμη του 43χρονου Eric Garner από το Staten Island, που τον Ιούλιο του 2014, δολοφονήθηκε από αστυνομικούς της Νέας Υόρκης, ακινητοποιώντας τον με παρόμοιο τρόπο, χτυπώντας το κεφάλι του στο κράσπεδο. Η πάντα έτοιμη να αναλάβει το τεράστιο βάρος της ευθύνης της αστυνομία, δήλωσε μέσω εκπροσώπου πως ο Garner πουλούσε αφορολόγητα τσιγάρα. Ο ίδιος, λίγο πριν δολοφονηθεί δημόσια, φαίνεται να λέει στο βίντεο απευθυνόμενος προς τους αστυνομικούς: “Κάθε φορά που με βλέπετε, θέλετε να δημιουργήσετε θέμα μαζί μου”.
Το 2007, ο Garner είχε κάνει γραπτή καταγγελία, κατηγορώντας την αστυνομία για σεξουαλική παρενόχληση κατά τη διάρκεια σωματικής έρευνας. Ο αστυνομικός που τον δολοφόνησε, Daniel Pantaleo, είχε κατηγορηθεί και δεχθεί πολλαπλές μηνύσεις, μιας και δημόσια μαζί με συναδέλφους του, έριχνε χαστούκια στα γεννητικά όργανα μαύρων αντρών, αφού τους είχαν αφαιρέσει τα ρούχα.
Η πιο κραυγαλέα υπενθύμιση ότι στα μάτια του νόμου, οι ζωές των μαύρων αξίζουν λιγότερο στην Αμερική, είναι η άρνηση από το σώμα ενόρκων, να ασκηθεί δίωξη στον Pantaleo, υιοθετώντας τη γελοία δικαιολογία που αποδίδει τον θάνατο του Garner σε καρδιακή προσβολή.
Ο Ramsey Orta, φίλος του Garner και υπεύθυνος για το βίντεο που έκανε γνωστή την αποτρόπαια δολοφονία, έγινε στόχος της αστυνομίας. Φυλακίστηκε για ναρκωτικά, πήγαν στο σπίτι της μητέρας του απειλώντας την, συνέλαβαν την κοπέλα του αδικαιολόγητα, καθώς πραγματοποιούσαν ελέγχους στους φίλους του.
Έντεκα φορές φώναξε ο Eric Garner πως δεν μπορεί να αναπνεύσει, χωρίς καμία να είναι αρκετή για να του σώσει τη ζωή. Το μίσος στην Αμερική δεν συγχωρεί το πιο σκούρο δέρμα και με την πρώτη ευκαιρία το αφανίζει.
Το γεγονός ότι δεν έχουμε όλοι το ίδιο δικαίωμα στην πόλη, δεν αφορά μόνο τη μακρινή Ήπειρο. Ο Ζακ Κωστόπουλος, δολοφονείται δημόσια στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, με απίστευτη αγριότητα, μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Στην προσπάθεια του να διαφύγει από ένα κοσμηματοπωλείο, γίνεται θύμα βίαιου ξυλοδαρμού από δύο καταστηματάρχες που με λύσσα κλωτσούν το κεφάλι του πάνω στη σπασμένη τζαμαρία. Θα ακολουθήσει ένα πλήθος αδιασταύρωτων πληροφοριών που θα αποτύχουν να στοιχειοθετήσουν το κίνητρο της ληστείας, επιβεβαιώνοντας με τον χειρότερο τρόπο πως η έννοια της αξιοβίωτης και της αναξιοβίωτης ζωής, ανθίζει αγκάθια στα πεζοδρόμια, ξεσκίζοντας την ύπαρξη μας.
Εκεί, ανάμεσα σε δεκάδες περαστικούς που παρακολουθούσαν τον θάνατο σε live μετάδοση, ο Ζακ έπρεπε να δεθεί με χειροπέδες όντας πλέον αναίσθητος, δεχόμενος επιπλέον χτυπήματα από τους αστυνομικούς που τραβολογούσαν δίχως ίχνος σεβασμού, το “λυμένο” κορμί του. Οι Νοσοκομειακοί γιατροί θα καταγγείλουν πως: “H διακομιδή του νεκρού πλέον Ζακ Κωστόπουλου δεμένου με χειροπέδες στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», συνιστά χωρίς αμφιβολία περιύβριση νεκρού”.
Ο θάνατος του Ζακ αποδόθηκε σε ισχαιμικό επεισόδιο από πολλαπλά τραύματα, χωρίς να εντοπιστεί καμία ναρκωτική ουσία στο σώμα του, καταρρίπτοντας για ακόμη μια φορά την άκρως επικίνδυνη θανατοπολιτική που άσκησαν τα Μέσα Ενημέρωσης, βεβηλώνοντας τη μνήμη του, εντείνοντας εγκληματικά το στίγμα που εκείνοι ορίζουν ως περιθώριο και που λειτουργεί νομιμοποιητικά της άσκησης οποιασδήποτε μορφής βίας. Έτσι, ο νομοταγής και ευυπόληπτος πολίτης μπορεί να “προστατέψει” την περιουσία του δίχως συνείδηση πολιτικού πολιτισμού, να ταυτιστεί με τον νόμο και ταυτόχρονα να αναλάβει να αποδώσει δικαιοσύνη. Το ωμό ανεπεξέργαστο συναίσθημα, υπακούει στις ήδη δοσμένες και προκατασκευασμένες κατηγορίες που αφορούν το καλό και το κακό, ορίζοντας παραμορφωτικά ποιοι άνθρωποι λυμαίνονται κατά τη φαντασιακή κατασκευή τους, τον δημόσιο χώρο.
Και καίνε τα κεριά στο κράσπεδο, δεν τα σβήνουν ούτε οι πιο χοντρές στάλες της βροχής. Ο ήχος του φυτιλιού που εξατμίζεται, ενεργοποιεί κάθε οργισμένο μας κύτταρο, θεριεύει κάτω από κάθε γόνατο που έκοψε το οξυγόνο στα αδέρφια μας. Και είναι όλα τους αδέρφια μας. Είτε μαύρα είτε λευκά, όλα ματώνουν κόκκινα. Ο Garner, o Eric, ο Ζακ, οι χιλιάδες που εκτελέστηκαν και δεν έχουμε βίντεο τους, να μην αντέχουμε να δούμε. Αφού είστε όμως τόσο ψευτόμαγκες σκοτώνοντας μας εν ψυχρώ, να λέτε ότι το κάνετε γιατί δεν μας γουστάρετε, γιατί δεν σας μοιάζουμε. Οι δικαιολογίες για ένα μάτσο αφορολόγητα τσιγάρα, ένα πλαστογραφημένο έγγραφο και μια υποτιθέμενη ληστεία σας κάνουν περισσότερο δειλούς.
Έξω βρέχει λίγο πριν το καλοκαίρι. Το νερό κοπανάει τα φύλλα, ρίχνει τα πέταλα απ’ τις γλάστρες. Θυμώνω και κλαίω, ξέροντας παρόλα αυτά πως δεν κινδυνεύει να σβήσει η φωτιά. Δυναμώνω τη μουσική. Λεξ.
Εδώ οι άνθρωποι περπατάνε σκυφτοί | Τέντα τέντα μην τους πιάσει η βροχή | Ξεπαρκάρουν τ΄αμάξια τους μετά τη δουλειά | Για να γυρίσουν σ΄ανθρώπους που δεν νοιάζονται πια | Ο πιτσιρίκος δεν κοιμάται άμα δεν έχει να πιεί | Και όταν γυρίζει από τα δεκάωρα όλο παραληρεί | της λέει “Αγάπη μου είς΄η μια ο κόσμος μου είσαι ΄συ | απλά υποσχέσου μου ποτέ μας μη γίνουμε αυτοί”.
