Τέτοια περίοδο θα αρχίζαμε να οργανώνουμε τα πρώτα φεστιβάλ που φέρνουν καλοκαίρι. Θα σκεφτόμασταν συνθήματα, θα τα βουτάγαμε στην μπογιά, θα τα κρεμάγαμε στους τοίχους. Οι δρόμοι θα μύριζαν υγρή κόλλα και δεκάδες πολύχρωμες αφίσες θα μας άγχωναν, για το που θα πρωτοπάμε. Τέτοια περίοδο και ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι θα την κοιτάμε μέσα από το τζάμι του δωματίου μας, τέτοια περίοδο και κάποιοι καλούνται να το αποχωριστούνε και αυτό.

Για όσους δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο, οι φοιτητικές εστίες είναι τα σπίτια των φοιτητών, είναι το μόνο μέρος που εμπιστεύονται τον εαυτό τους, σε μια εποχή που μυρίζει θανατικό. Μακριά από τους ανθρώπους τους, καλούνται να ανταποκριθούν με αίσθημα ευθύνης σε μια δυσβάσταχτη πραγματικότητα που καθημερινά κλιμακώνει τον φόβο και την αγωνία.

Παρόλα αυτά, και ενώ η πολιτεία εντείνει τα περιοριστικά μέτρα μετακινήσεων καλώντας τους πολίτες να παραμείνουν σπίτι, αναλαμβάνοντας τόσο την ατομική όσο και ένα μέρος της συλλογικής ευθύνης, χιλιάδες φοιτητές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, σκορπίζοντας μέσω μιας επιπόλαιης απόφασης σε όλη την Ελλάδα.

Μιλώντας με τους φοιτητές από τις Νέες Φοιτητικές Εστίες Ζωγράφου, γίνεται σαφές πως ακόμη και εν μέσω μιας φονικής πανδημίας, καλούμαστε να αναμετρηθούμε με το παράλογο, σε μάχες που κάποτε θα πρέπει να πάψουν να μας καλούν. “Την περασμένη Δευτέρα 23/3, μας ζητήθηκε να εγκαταλείψουμε εντός δύο ημερών τα σπίτια μας. Θυμίζουμε ότι έχουν προηγηθεί το κλείσιμο σχολείων και πανεπιστημίων, οι οδηγίες για αποφυγή μετακινήσεων – «Μένουμε Σπίτι», το κλείσιμο επιχειρήσεων, πάρκων, δημόσιων χώρων, η απαγόρευση συναθροίσεων και η γενική απαγόρευση κυκλοφορίας. Τα δρομολόγια στα μέσα μεταφοράς έχουν ελαττωθεί, το τρένο Αθήνα-Θεσσαλονίκη εκτελεί ένα δρομολόγιο καθημερινά, το ίδιο και για τις συνδέσεις με τα νησιά.

Θέλουν να φύγουμε εν μέσω πανδημίας και όλης αυτής της φρενήρους κατάστασης, χωρίς καμία πρόνοια για άτομα με συμπτώματα, για όσους στις οικογένειές τους έχουν άτομα ευπαθών ομάδων, για εργαζόμενους σε τοπικά μαγαζιά που έχουν μείνει ανοιχτά, και λοιπά.

Και το κυριότερο, αυτό γίνεται κόντρα σε κάθε οδηγία των φορέων υγείας για περιορισμό της εξάπλωσης, τη στιγμή που, λίγες μέρες πριν, κατακρίναμε όσους έφευγαν από τις πόλεις προς την επαρχία ως ανεύθυνους”.

Μου εξηγούν πως από την πρώτη στιγμή, ακολούθησαν συλλογικές διαδικασίες για να συντάξουν μία ανακοίνωση προς την Πρυτανεία, ενώ παράλληλα κάλεσαν τα αρμόδια υπουργεία, στον ΕΟΔΥ και στην Πολιτική Προστασία. Ενώ οι περισσότεροι στις επικοινωνίες κατανοούσαν τα προβλήματα της απόφασης, στην πράξη τη θεωρούσαν ειλημμένη.

Επικοινώνησαν με μέλος της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες του Υπουργείου Υγείας και όπως τους μετέφερε, το θέμα δεν είχε συζητηθεί στην επιτροπή. Όπως επισημαίνουν οι φοιτητές, σύμφωνα με το ίδιο μέλος, το θέμα τέθηκε από δική του πρωτοβουλία την Τρίτη 24/3, η επιτροπή αποφάσισε να εισηγηθεί την ΑΚΥΡΩΣΗ της απόφασης για αποφυγή εξάπλωσης του ιού, αλλά η εισήγηση ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ εν τέλει από την πολιτική ηγεσία επειδή «έχει βγει η απόφαση και δεν ανακαλείται».

“Έτσι, παρά τις εκκλήσεις από τις Πρυτανείες των σχολών μας, παρά τις εκκλήσεις των ειδικών υγείας και παρά την εισήγηση της επιτροπής, οι εστίες πανελλαδικά έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους από την Τετάρτη και εμείς ακόμη δεν έχουμε καταλάβει το γιατί.

Θεωρούμε ότι το μεγάλο κακό έχει γίνει ήδη καθώς πολλοί φοιτητές υποχρεώθηκαν να γυρίσουν στην επαρχία, και αυτό θα πρέπει να βαραίνει τη συνείδηση των υπευθύνων. Όσοι έχουμε μείνει είναι επειδή πραγματικά δεν έχουμε τη δυνατότητα να φύγουμε. Ζητάμε το ίδιο από την πρώτη στιγμή, να ακυρωθεί η αναστολή λειτουργίας των εστιών και να μείνουν ανοικτές μέχρι το τέλος της πανδημίας με αυξημένα μέτρα υγιεινής.

Είμαστε θυμωμένοι και απελπισμένοι, που δεν βρέθηκε ένας λογικός άνθρωπος να βάλει ένα φρένο σε όλο αυτό, και που, παρότι συμφωνούν μαζί μας οι νοσοκομειακοί γιατροί, η επιτροπή του Υπουργείου Υγείας και οι Πρυτάνεις των σχολών μας”.

Η προθεσμία έχει λήξει από την Τετάρτη και πλέον μένουμε στις εστίες παράτυπα, χωρίς σίτιση ή καθαριότητα. Σε κάποιες εστίες δεν υπάρχει πλέον ούτε νερό.

Η ΟΕΝΓΕ, στην ανακοίνωση της κάνει λόγο για ξεσπίτωμα των φοιτητών, χαρακτηρίζοντας την απόφαση αυτή ακατανόητη και επικίνδυνη από υγειονομικής άποψης. Η μαζική μετακίνηση νεανικού πληθυσμού από τις μεγάλες πόλεις προς στην επαρχία, εγκυμονεί μέγιστο κίνδυνο για διασπορά της νόσου.

“Είμαστε σε μια κατάσταση που δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει αύριο. Οι οικογένειες μας έχουν τρομοκρατηθεί. Ακούν τις φήμες για διακοπή δρομολογίων, σίτισης, καθαριότητας, ρεύματος και νερού στις εστίες και πλέον μας παρακαλούν να βρούμε τρόπο να γυρίσουμε για το δικό μας καλό, ακόμη κι αν τους θέτουμε σε κίνδυνο.

Οι φοιτητές επισημαίνουν ότι βάση των στοιχείων, ως νέοι είναι πιθανό να είναι φορείς του ιού, χωρίς όμως να εκδηλώνουν συμπτώματα. “Φανταστείτε μια μάνα που είναι καρδιοπαθής και έχει υψηλό κίνδυνο να νοσηλευτεί σοβαρά αν προσβληθεί, να παρακαλάει το παιδί της να γυρίσει σπίτι για να μη μείνει χωρίς φαΐ, νερό ή ρεύμα και το παιδί να αρνείται να γυρίσει για να μην τη θέσει σε κίνδυνο. Μαλώνουμε όλη μέρα με τους γονείς μας για το αν πρέπει να παραιτηθούμε από την προσπάθειά μας να ακουστούμε, και να μπούμε τελικά στο λεωφορείο για το χωριό μας”.

Σύμφωνα και με τις τελευταίες εξελίξεις, πολλά παιδιά έχουν ήδη φύγει προς την επαρχία. Όσοι έμειναν, παλεύουν να ενώσουν το κουράγιο τους, να αντέξουν να είναι μαζί ακόμη και με δύο μέτρα απόσταση. “Εδώ, όπως και σε όλες τις εστίες πανελλαδικά, η απόφαση είναι μία. Μένουμε στα δωμάτια μας, για όσο αντέχουμε. Όσο περνάει ο καιρός και αρχίζουν να διακόπτονται βασικές παροχές, είναι αναμενόμενο ότι κάποιοι θα λυγίσουν και θα θελήσουν να φύγουν, ή θα υπάρξει εκνευρισμός και διαφορές μεταξύ μας. Το δικό μας στοίχημα είναι να λύσουμε τις διαφορές μας κόσμια, να δείξουμε αλληλεγγύη ο ένας στον άλλον, να φροντίσουμε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα, και κυρίως να προσέξουμε να μην υπάρξει εξάπλωση του ιού μεταξύ μας”.

Οι φοιτητές που παραμένουν στις εστίες προσπαθούν όπως λένε να οργανωθούν εσωτερικά για τις κοινές τους ανάγκες, την πρόσβαση σε σουπερμάρκετ, φάρμακα κλπ., ενώ υπάρχει προσπάθεια συντονισμού με όλες τις εστίες πανελλαδικά. “Θα συνεχίσουμε να απαιτούμε την παροχή σίτισης, καθαριότητας και λοιπών υπηρεσιών που έχουν διακοπεί, με τρόπο που να καλύπτει τις ανάγκες μας αλλά και του προσωπικού που θα χρειαστεί να απασχοληθεί. Παράλληλα απευθύνουμε έκκληση για να εξετασθούν οι φοιτητές εστιών που εμφανίζουν σοβαρά συμπτώματα και αγνοούνται από το σύστημα υγείας γιατί θεωρούνται χαμηλού κινδύνου.

Τέλος, αξίζει να σχολιάσουμε κάποιες θετικές κινήσεις που έγιναν, οι οποίες όμως δεν λύνουν το συνολικό πρόβλημα. Τη Δευτέρα, υπήρξε εγκύκλιος για τη φιλοξενία σε καταλύματα φοιτητών από διεθνή προγράμματα ή ορφανών από δύο γονείς που δεν διαθέτουν άλλη κατοικία, ωστόσο οι προθεσμίες ήταν ασφυκτικές με αποτέλεσμα να μην προλάβουν να υποβάλουν αίτηση όσοι δικαιούχοι επιθυμούσαν, ενώ είναι άγνωστο το αν θα τους παρασχεθεί σίτιση ή το πού θα μεταφερθούν μετά τις 10/4. Επίσης, την Τετάρτη ανακοινώθηκε η παροχή δωρεάν μετακινήσεων με λεωφορεία για φοιτητές που μένουν σε εστίες προς τον τόπο καταγωγής τους. Η παροχή συνεχίζει να ακολουθεί τη λογική της εξάπλωσης του ιού, αλλά ακόμη κι έτσι αποκλείονται οι φοιτητές με καταγωγή από νησιά, ενώ ακόμη δεν υπάρχει ενημέρωση για το πότε θα γίνει η μετακίνηση των υπολοίπων.

Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση θα απαντήσει στην τελευταία έκκληση μας να ακούσει τις φωνές των ειδικών υγείας και να εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία των εστιών μέχρι να τελειώσει η πανδημία, με αυξημένα μέτρα υγιεινής”.

Ο αγώνας των εστιακών φοιτητών, είναι αγώνας όλων μας. Έχουμε χρέος να αφουγκραστούμε κάθε γονιό που ξαγρυπνά για το αν θα βρεθεί το παιδί του από τη μια μέρα στην άλλη στο πουθενά, στη μέση μιας φονικής εποχής που μας σαρώνει, έχουμε καθήκον να υψώσουμε τις φωνές μας για όσους παλεύουν με πολύ περισσότερα, από τον δικό μας εγκλεισμό.