Μια από τις πιο ιδιαίτερες μέρες στην ζωή ενός άνθρωπα, είναι τα γενέθλια του! Δεν θα έπρεπε ωστόσο. Γιατί φίλε μου προβοκάτορα αν το δεις στεγνά δεν είναι παρά μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Μια απλή Κυριακή, που έχεις ξενερώσει γιατί την ακολουθεί μια Δευτέρα, ή μια Τρίτη που έχει ένα ξεχασμένο ραντεβού με τον οδοντίατρο, ή μια Πέμπτη που έχετε ένα βαρετό μιτινγκ για βαρετά θέματα στον βαρετό μικρόκοσμο του γραφείου. Τι σημασία έχει λοιπόν που εκείνη την μέρα (των γενεθλίων ντε) γίνεσαι 30! Ακόμη χειρότερα τι σημασία έχει που κλείνεις τα 33 και μπαίνεις στα 34. Τι σημασία έχει που διανύεις την 4η ή 5η δεκαετία της ζωής σου. Ποιο το κακό όταν γίνεσαι 25 και συμπληρώνεις ένα τέταρτο του αιώνα ζωή;
Έλα ντε μια μέρα σαν όλες τις άλλες αδέρφια. Ρε πάτε καλά; Σας χτύπησε η ζέστη στο κεφάλι; Εκεί με τις βουτιές μπας και κουνήθηκε τίποτα στο κεφαλάκι σας και πλέον κάνει ντρίγκι ντρίγκι; Θα μιλήσω για μένα και μετά θα σου πασάρω το μικρόφωνο να προσθέσεις ότι γουστάρεις! Το λοιπόν από όταν έγινα 25 και ακόμη χειρότερα από όταν μπήκε το ρημαδιασμένο το τρία πριν το μηδέν και ήχησαν σαν καμπάνες της κολάσεως τα πρώτα άντα, πολλά πράγματα άλλαξαν. Καταρχήν αποδόθηκε δικαιοσύνη σε μια από τις καλύτερες σκηνές στην τηλεοπτική ιστορία, όταν ο Τζόι στα Φιλαράκια ουρλιάζει WHY GOD WHYYY επειδή έγινε 30! Μετά το ξαναουρλιάζει στα γενέθλια του Τσάντλερ! Γιατί ο φίλος ο σωστός δεν παθαίνει κρισάρα ηλικίας μόνο με τα γενέθλια του αλλά και με του κολλητού!
Θα αφήσω στην άκρη για λίγο τους κολλητούς μου, οι οποίοι είναι δυστυχώς μικρότεροι και θα μιλήσω για μένα και συγκεκριμένα τα χθεσινά μου γενέθλια. Ήταν υπέροχα. Ήμουν με τους ανθρώπους που αγαπώ πολύ, φάγαμε, ήπιαμε, μου κάνανε δώρα, μου γράψανε κάρτες χειροποίητες γεμάτες όμορφες ευχές. Όλα αυτά μαζί φτιάχνουν το ιδανικό σκηνικό. Ιδανικό σκηνικό μέχρι λίγο πριν πέσεις για ύπνο και ενώ λες στον εαυτό σου φέτος τα κατάφερα κουφάλες και θα την γλιτώσω την κρισάρα, θυμάσαι ότι δεν έβγαλες από την κατάψυξη το ταπεράκι της μαμάς για να το πάρεις αύριο μαζί σου στην δουλειά! Εκεί λοιπόν ξεκινάει το inner-voice στο κεφάλι σου, που όλως περιέργως έχει φωνή που μοιάζει στην μάνα σου. 33 χρονών έφτασες και ένα αυγό να βράσεις δεν ξέρεις. Ντάξει ξέρεις, αλλά μέχρις εκεί. Ούτε ένα κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες δεν έχεις φτιάξει αχαΐρευτε. Ως πότε θα δουλεύει το ταπεράκι από την μαμά! Περνάνε τα χρόνια Σπυράκο. Χθες ήσουν 25, αύριο ξημερώνει 34. Και ακόμα όλοι οι σουβλατζήδες της περιοχής σε έχουν σαν παιδί τους. Το δίπλωμα πότε θα το πάρεις; Μέχρι και το ανιψάκι σου πήρε και εσύ έχεις κάνει αυτόν τον ούμπερ και τον άλλο τον μπιτ τον περίεργο χρυσούς. Λιμουζίνα θα χες πάρει με τόσα λεφτά που έχεις δώσει στα ταξιά. Εκεί λοιπόν βαράνε τα καμπανάκια τα κουδούνια και τα γκονγκ του Βούδα και τα μάτια μένουν ορθάνοιχτα! Σκανάρεις τον χώρο και παντού βλέπεις μια λέξη. ΑΠΟΤΥΧΙΑ! Είσαι ένας αποτυχημένος! Ακόμη μένεις στο σπίτι των γονιών σου και σου λείπουν 990 ευρώ για να βάλεις ένα χιλιάρικο στην άκρη. Για μια ώρα ανάγκη που έλεγε και η γιαγιά μου! Βέβαια βέβαια να δώσεις 200 ευρώ να πάρεις βινύλια να τα στοιβάξεις με τα άλλα είχες, να μαζέψεις κανά φράγκο δεν μπορείς.
Μόνο ταξιδάκια στας Ευρώπας, να πας να δεις αν κουνήθηκε το Κολοσσαίο της Ρώμης από τα πέρυσι. Αλλά βέβαια τώρα που δεν έχεις υποχρεώσεις και στα χουν όλα έτοιμα που να καταλάβεις; Όταν κάνεις παιδιά θα καταλάβεις; Αλλά πώς να κάνεις παιδιά; Και αυτή η κοπέλα που σε ανέχεται θα σε παρατήσει. Και δεν σου είπα να στεφανωθείς γιατί οι γάμοι είναι πασέ για την δική σας την γενιά, αλλά έστω να μείνετε μαζί να πάτε πιο σοβαρά βρε αδερφέ σαν τον Αντωνάκη της Μαρίας που μένει με την Ελενίτσα. Και αν προκύψει παιδί, προέκυψε. Βέβαια θα μου πεις και να προκύψει τι θα το ταΐζεις; Βινύλια;
Και ενώ έχεις αρχίσει τις διαφραγματικές αναπνοές και το μέτρημα προβατακίων μπας και σε πάρει ο ύπνος, αρχίζει η επιστροφή στην δουλειά να μην φαντάζει πια τόσο τρομακτική μετά την καλοκαιρινή άδεια. Όμως το inner voice δεν σίγασε! Σαν χαλασμένο ξυπνητήρι στις διακοπές κράτησε μια τελευταία κουβέντα για πάρτη σου. Ναι ναι να κοιμηθείς για να είσαι φρέσκος στην δουλειά αύριο. Ποιος θα γράψει αυτές τις ημί-αυτοβιογραφικές φανφάρες; Ο Νίκος σίγουρα όχι. Θα είναι διακοπές με την γυναίκα του και τα παιδάκια του! Εσύ θα γράψεις που είχες γενέθλια σήμερα καμάρι μου!
Γενέθλια Γκούφυ, πεταμένα λεφτά!
