* Γράφει ο Σπύρος Σμυρνής

Αν κοιμηθείς στραβά, θα σηκωθείς στραβά και μετά όλα θα τα βλέπεις στραβά. Κάπως έτσι κοιμήθηκα ψες το βράδυ, στραβά βλέποντας τα ποσοστά αποχής να σημειώνουν ρεκόρ, στον δεύτερο γύρο δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, που διεξήχθησαν από τις 07:00 έως τις 19:00 σε όλα τα σχολεία της χώρας. Πάνω από τους μισούς δεν ψήφισαν με τα ποσοστά υμών να αγγίζουν το 65% σε ορισμένους δήμους της Αττικής. Κάπως έτσι λοιπόν από το 59,02 της συμμετοχής την 1η Κυριακή των εκλογών φτάσαμε στο φτωχό μα καθόλου τίμιο 44,83 . 

Το μόνο ίσως κλισεδιάρικο quote των εκλογών που έχει αξία και υπόσταση είναι: “Η (και όχι ο παιδιά, όχι ο) ψήφος σου, είναι η δύναμη σου”. Όσο ωχαδερφιστής και αν έχω υπάρξει και εγώ και εσύ αγαπητέ προβοκάτορα, οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι θεσμικά τα πράγματα αλλάζουν μόνο κατόπιν ψήφου, μιας και το εθιμικό δίκαιο στην Ψωροκώσταινα εφαρμόζεται κατά το δοκούν και όπου βολεύει συνήθως τον εξουσιάζοντα, εις βάρος του εξουσιαζόμενου! H μακρά ιστορία του τόπου τούτου, το έχει αποδείξει πολλάκις, η πλειστάκις αν θες για να αποφύγουμε τα ομόηχα υπουργών επιρρήματα.
Καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο βομβαρδιζόμασταν από κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες και το άγρυπνο 24/7 βλέμμα του διαδικτύου ότι η ψήφος στο τάδε ή στο δείνα κόμμα είναι χαμένη. Αφήνοντας λίγο εκτός συζήτησης τις ψήφους στους φασίστες της Χρυσής Αυγής και στους θιασώτες της Ελληνικής Λύσης, που δεν μπορούν τα πολύ ναζιστικά μιας και μαζί τους θέλω ασχοληθώ σε επόμενο επεισόδιο, θεωρητικά και πρακτικά χαμένη ψήφος είναι αυτή που δεν υπήρξε, που δεν δόθηκε ποτέ αν προτιμάς.

Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: Όποιος προτίμησε να μην ψηφίσει για τους δικούς του προφανώς λόγους έβαλε τη φωνή του στο mute, επομένως δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται, γιατί κανείς δεν τον ακούει. Το θεμελιώδες δικαίωμα της ψήφου για το οποίο κάποιοι έδωσαν μέχρι και τη ζωή τους, σου δίνει την δυνατότητα να επιδοκιμάσεις, να αποδοκιμάσεις, να προτείνεις κάτι καινούριο, να μείνεις ηθελημένα κολλημένος στο παλιό, σε κάθε περίπτωση όμως να εκφραστείς. Δικαιολογημένα πολλοί θα αντιτάξουν το επιχείρημα του όλοι ίδιοι είναι, όλοι είναι ψεύτες, απατεώνες, κλέφτες και εισέρχονται στον χώρο της πολιτικής ακόμη και σε αυτόν της αυτοδιοίκησης για να εξυπηρετήσουν ίδιον όφελος και μόνο.

Ναι, το καταλαβαίνω πως έχεις βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, τους πολιτικούς να καπηλεύονται το δικό σου μήνυμα στην κάλπη, τις φρούδες ελπίδες, και τα παχιά λόγια που έχεις ταϊστεί πολλές φορές, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον για την πάρτη σου, τη γειτονιά σου, τους φίλους και οικείους σου. Μαζί σου και εγώ που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σπάω το καλοσχηματισμένο μου κεφάλι, ξύνοντας το θεληματικό μου πηγούνι ποιον θα σταυρώσω για να μην σταυρωθώ, όμως δεν διανοούμαι να απέχω! Μέσα στον σωρό των υποψηφίων που υφαρπάζουν σταυρούς και αυξάνουν το υπόλοιπο των τραπεζικών τους καταθέσεων, δρώντας ρουσφετολογικά, βολεύοντας κάθε αδερφούλη και ανιψιό του σογιού, όλο και κάποιος κατεβαίνει με σκοπό να παλέψει και να διεκδικήσει από άλλη βάση και με θεσμικό ρόλο αυτή την φορά μια καθημερινότητα πιο υποφερτή, δίχως όλους αυτούς τους διαχωρισμούς που υφίστανται εκατομμύρια συμπολίτες μας –ανάμεσα τους και εσύ- σε δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα, δρόμους, πλατείες και πεζοδρόμια.

Όχι δεν κατεβαίνω υποψήφιος με ένα νέο κόμμα με ακαταλαβίστικο όνομα και ακόμα πιο αστείο αρκτικόλεξο. Δεν ζητώ την ψήφο σου στις επόμενες εκλογές για να βρίσκεις ζεστές τις παντόφλες όταν επιστρέφεις σπίτι, πάρκινγκ σε ώρα αιχμής στην Κυψέλη, σοκολάτες κάτω από το μαξιλάρι σου και wifi μέχρι και το σπήλαιο του Νταβέλη. Δεν θα κάτσω επίσης να αφορίσω την νέα γενιά που ψηφίζει παραλία και καφεδούμπα με brunch-άρα σε κάποιο προάστιο Αττικής και περιχώρων, ούτε θα υπογραμμίσω την απουσία ενός σοβαρού προοδευτικού πόλου/εκφραστή μιας νέας πρότασης ως βασική αιτία των δεινών μας και της μειωμένης συμμετοχής στις εκλογές. Θα αποφύγω να τραμπουκίσω όσους προτίμησαν να απέχουν , διότι once a τραμπούκος, always α τραμπούκος που λέμε και στο μαγευτικό Αιγάλεω. Μοιράζομαι απλώς μαζί σου ένα βασικό προβληματισμό πολλών από το χθες το βράδυ, φοβούμενος όσα ακολουθήσουν στις εθνικές εκλογές, που όπως όλα δείχνουν θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση το κόμμα της αποχής.

Ο Κυρ Παντελής, περιπτεράς και αριστερός από πάππου προς πάππου, διατηρών ένα μίνι αναψυκτήριο-περίπτερο στην συμβολή Ιεράς Οδού και Θηβών τα χωνε σε ανυποψίαστο πελάτη που απείχε της εκλογικής διαδικασίας, όπως συνηθίζουν να λένε οι δημοσιογράφοι της καρδιάς μας και άλλων οργάνων του σώματος μας. Εσύ αδερφούλη γιατί δεν πήγες να ψηφίσεις;- Το μακρόσυρτο ε, του πελάτη που μόνο δίκιο δεν είχε , του δωσε αβάντα να ξεκινήσει το μανιφέστο του, που καταλήγει κάθε φορά στην ίδια επωδό: ”Να με κάνατε μια μέρα πρωθυπουργό και θα τα άλλαζα όλα μονομιάς, θα διόρθωνα τα λάθη των προηγουμένων, πριν πεις κύμινο.”

Κάπου εκεί και ενώ καταβρόχθιζα δυο μπάλες παγωτό φιστίκι στρατσιατέλα, αντιλήφθηκα πως η εξουσιομανία, με την οποία έχει εμποτιστεί το δερματάκι του Έλληνα ψηφοφόρου, από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι αυτός που δίνει αβάντα στο φαινόμενο της αποχής. Αδιαφορούν πολιτικά και δεν συμμετέχουν, καθώς έχουν προδικάσει το εκλογικό αποτέλεσμα, ως συνέπεια της καθημερινότητας που βιώνουν, στην οποία, ευδοκιμούν, άνθρωποι που ξέρουν τον τρόπο αλλά τους φάγανε τα κυκλώματα, που έχουν την λύση αλλά οι καρεκλοκένταυροι δεν την εφαρμόζουν, που μπορούν να κάνουν έργο, αλλά οι εξελίξεις τους προσπερνούν, όταν οι συνθήκες είναι εναντίον μας.

Εντρυφούν αθέλητα στην αοριστολογία ότι όλα φτιάχνουν, αλλά αυτοί που αποφασίζουν είναι πεταμένα λεφτά και προτιμούν να πάρουν απόσταση από αυτό το άχαρο reality που έχει στηθεί δίχως την σύμφωνη γνώμη τους, για αυτό και την επιστρέφουν –την αοριστολογία- σε υποψηφίους, κόμματα με φρου φρου και αρώματα που έλεγε και ο Τζιμάκος και σε όσους μηρυκάζουν Γκόρτσος, Γκόρτσος κρατώντας πανό με την Photoshop-ιασμένη μούρη πολιτικών!

Η αλήθεια της αποχής φίλε αναγνώστη, δεν βρίσκεται στους Sex Pistols, μα κάπου στην μέση. Το αποτέλεσμα όμως μετράει και επιτρέπει στην μειοψηφία να αποφασίζει για την απούσα πλειοψηφία, παίρνοντας το μήνυμα που την εξυπηρετεί κάθε φορά. Στις επόμενες εκλογές μην φοβηθείς: Το μέλλον της πατρίδας δεν βαραίνει τις πλάτες σου, δεν είσαι εσύ που την Λόλα από την φωτιά θα βγάλεις. Ρίξτην την ρημάδα την ψήφο σε έναν άνθρωπο που μοιράζεσαι τις ίδιες ιδέες, τα ίδια ιδανικά, που χεις σταθεί πλάι του, που έχεις μοιραστεί τις σκέψεις σου, που δεν φοβήθηκε να προσπαθήσει να κάνει τον εαυτό λίγο καλύτερο ξορκίζοντας τον ρατσισμό, κάθε είδους διαχωρισμό, που έβαλε την μούρη του μπροστά σε κάθε εξουσιαστή, υπερασπιζόμενος το δίκαιο κάθε εξουσιαζόμενου.

Αν δεν μπορείς να βρεις κανέναν, μάλλον κάτι λάθος έχει κάνει και η πάρτη σου. Ποτέ δεν είναι αργά να το διορθώσεις!