Η πρώτη Κυριακή του εκλογικού καλοκαιριού, που μόλις άρχισε, ολοκληρώθηκε. Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ, ηττήθηκαν σε μια αναμέτρηση με ξεκάθαρα εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Με μια διαφορά-χαστούκι, η χώρα οδηγείται σε εθνικές εκλογές. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ό,τι υπήρχε αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, έφαγε τρελό ξύλο μέσα στο παραβάν. Ακόμα και το ΚΚΕ είναι κάτω από το παραδοσιακό 6%, ενώ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Λαφαζάνης εξαφανίστηκαν.

Η ήττα του Τσίπρα, προφανώς επηρεάστηκε από το γεγονός ότι εφάρμοσε Μνημόνιο, μιας και παίρνουμε σαν δεδομένο ότι εντός του νεοφιλελευθερισμού, δεν υπάρχουν οι παραδοσιακές ταυτότητες Αριστερού και Δεξιού. Δεν υπάρχει διαφορετική οικονομική πολιτική, όσο και αν ο Τσίπρας θέλησε να πειραματιστεί σε ένα ιδιόρρυθμο μονοπάτι εντός του Ευρώ.

Κανείς που δεν διακατέχεται από μηδενισμό, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τα μάτια μπροστά στους αδύναμους. Αντίθετα, έκανε μια ταξική ανακατάταξη που αδιαμφισβήτητά δεν ήταν ολοκληρωμένη, ήταν όμως προοδευτική. Από την άλλη μεριά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης που κανένα σενάριο δεν μοιάζει να μπορεί να του στερήσει την πρώτη θέση στο τέλος του Ιουνίου, θα εκλεχθεί πάνω στο δόγμα “Τάξη και Ασφάλεια”, που μοιάζει να αναζητά ο ελληνικό λαός με όλους τους άγαρμπους τρόπους.

Βλέποντας τα στατιστικά των κομμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε το ποσοστό του, σε αντίθεση με τη Ν.Δ. που προχώρησε στην κοινωνία κατά 11% πάνω, κάνοντας ξεκάθαρη μετατόπιση του Κέντρου προς τα Δεξιά. Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι το 42% του κόσμου αποφάσισε να μην ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, όχι στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης, αλλά στα πλαίσια μιας απολιτίκ κουλτούρας. Αυτό το ποσοστό, θα πρέπει να περιορίζει τους πανηγυρισμούς από όλα κόμματα.

Προσπαθώντας να αναγνώσουμε τα υπόλοιπά ευρήματα της κάλπης, τα οποία δεν είναι λιγότερο σημαντικά, κουτουλάμε σε ένα μπετοναρισμένο ποσοστό του ναζιστικού κόμματος της Χ.Α., που παρέα με τον ανεκδιήγητο Βελόπουλο, προκαλούν δυσφορία σε όλους εμάς που καθημερινά γυμνάζουμε τη σκέψη μας ενάντια στον φασισμό και τον φόβο, τον σεξισμό και την καταπίεση.   

Παρόλα αυτά και ανατρέχοντας στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, 536.913 χέρια έγιναν συνένοχα με την αιματοβαμμένη εγκληματική οργάνωση. Σήμερα, μετρήσαμε 205.991, ενώ ο Κασιδιάρης αφαίρεσε 15.000 ψήφους από πάνω του και από πάνω μας. Οι χαμένες αυτές ψήφοι, προφανώς αγκάλιασαν κάποια άλλη ακραία ρητορική, που εναρμονίζεται καταπληκτικά με τις θαυματουργές κρέμες του Αγίου Όρους και τις μεταφρασμένες επιστολές του Ιησού. Θα γουστάρουν ακραία αστυνόμευση στα Εξάρχεια και καθαρές φυλές, περιχαρακωμένες από αδιάβατα σύνορα.

Θέλω να πιστεύω ότι οι ψηφοφόροι που δεν θέλησαν να αφήσουν άλλο τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα σε στιλέτα και σβάστικες, κάνοντας την ελάχιστη δυνατή γι΄αυτούς μετατόπιση, θα σταματήσουν να θρέφονται από όποια εθνοπατριωτική φαντασίωση. Αντιλαμβάνομαι παρόλα αυτά πόσο μακριά είμαστε από αυτό, με μια φασιστοποιημένη Ευρώπη να παραπαίει, γεννώντας διαρκώς αυγά μαύρων φιδιών.   

Κάποιοι από εμάς στέκουν ακόμη αμήχανοι απέναντι στη χθεσινή μέρα, που τραβάει το χαλί και φανερώνει νέες πολιτικές εξελίξεις. Όμως άξιζε! Άξιζε για τον θυμό του υπόδικου φυρερίσκου, για τη δήλωση της ήττας τους, για το θάρρος που πήραμε.

Μαχόμαστε τον φασισμό κάθε μέρα, όχι μόνο στις κάλπες. Γιατί στον κόσμο μας δεν χωράνε φασίστες, γιατί το μίσος τους μολύνει τον αέρα μας και τα χέρια τους σκοτώνουν τα αδέρφια μας.

Θα ζήσουμε ελεύθεροι και μαζί, από επιλογή!