5 βιβλία που δόξασαν την έννοια της "φαμίλιας"!

Στην αρχή φοβάσαι τον κόσμο και τους χρειάζεσαι για να σε προστατεύουν και να σ’ αγαπάνε. Ύστερα σου σπάνε τα νεύρα και δεν θέλεις να τους βλέπεις μπροστά σου. Κι έπειτα ξεπερνάς κι αυτό το στάδιο κι αρχίζεις να καταλαβαίνεις πως οι γονείς σου τελικά είναι δυο άνθρωποι που πάλεψαν όπως μπορούσαν να κάνουν άνθρωπο κι εσένα. Και είτε τα κατάφεραν είτε όχι, από μια ηλικία και πάνω, ψύχραιμα και νηφάλια το παραδέχεσαι: σαν την οικογένεια δεν έχει! (Για καμιά δυο μέρες όμως, όχι υπερβολές).

Επειδή λοιπόν, εμείς οι προβοκατορέοι την τιμάμε τη φαμίλια που μας έβαλε στον καλό το δρόμο κι αγαπήσαμε τα βιβλία, σήμερα με συγκίνηση κι ευθύνη σου παρουσιάζω 5 τρομερές οικογένειες, 5 ονομαστά σόγια, 5 βιβλία που δόξασαν όσο κανείς την έννοια της φαμίλιας!

Ο Νονός | Μάριο Πούτσο

Πριν έρθει ο Κόπολα να σκηνοθετήσει μια απ’ τις κορυφαίες τριλογίες όλων των εποχών, ο Μάριο Πούτσο είχε γράψει σε ένα βιβλίο τις περιπέτειες μιας “φαμίλιας” που έμελλε να γίνει η πιο διάσημη οικογένεια στην ιστορία της (φανταστικής) μαφίας. Οι Κορλεόνε αποτελούμενοι ακόμη μόνο από χαρτί και μελάνι, υπήρξαν πρωταγωνιστές ενός εξαίρετου γκανκστερικού έπους. Το magnum opus του ιταλοαμερικάνου συγγραφέα, έμπασε για τα καλά τον υπόκοσμο στη γοητευτική, “σοβαρή” λογοτεχνία, κι έκανε διεθνείς λέξεις όπως: κονσιλιέρε, κόζα νόστρα και ομερτά. Mille grazie, Mario!

Εκατό Χρόνια Μοναξιάς | Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

Η άνοδος και η πτώση μιας ολόκληρη (φανταστικής) πόλης, μέσα απ’ την ιστορία οικογένειας που την ίδρυσε. Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές σε προσκαλεί στη “λογοτεχνική ξυλουργική” του και σου γνωρίζει τον μαγικό του ρεαλισμό, μέσα από μια μυθολογικής υφής ιστορία, γεμάτη απομόνωση, επανάσταση και τη γλυκόπικρη ανάμνηση μια δοξασμένης οικογένειας και μιας χαμένης ουτοπίας. Και κάπως έτσι, ένα Νόμπελ λογοτεχνίας είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τον παραλήπτη του…

Ιώβ, Η Ιστορία Ενός Απλού Ανθρώπου | Γιόζεφ Ροτ

Η ιστορία ενός Ιώβ. Του πάτερ φαμίλια μιας εβραϊκής οικογένειας που θα τραβήξει τα μύρια όσα, όμως εκείνος θα συνεχίσει, πιστός στις αρχές του, να εμπιστεύεται τη Θεία βούληση. Μέχρι που όταν πια θα φτάσει στον πάτο, όταν πια θα πονέσει όσο αντέχει να πονέσει ένας άνθρωπος, όταν θα δει την οικογένειά του να διαλύεται και θ’ αγγίξει τα όρια της τρέλας, θ’ αποφασίσει πως θέλει όσο τίποτα στον κόσμο να βρίσει τον Θεό. Kαι τότε ο Θεός θα κάνει την εμφάνισή του… Ο μόνιμα μεθυσμένος Γιόζεφ Ροτ, παρουσιάζει τα βάσανα της οικογένειας Σίνγκερ με μια γραφή σχεδόν θερμαντική, όσο και το αλκοόλ που έτρεχε στις φλέβες του. Ένας μεγάλος λογοτέχνης, ένα βιβλίο γεμάτο πληγές κι ένα φινάλε βάλσαμο!

Τα Σταφύλια της Οργής | Τζον Στάινμπεκ

Άνθρωπος “της οικογένειας”, ο Στάινμπεκ μας έχει χαρίσει εμβληματικές φαμελιές στη σπουδαία (τιμημένη με Νόμπελ) λογοτεχνική του διαδρομή. Κι ενώ η βιβλική αναλογία των οικογενειών Χάμιλτον και Τρασκ είναι ευθέως πιο γοητευτική και προβοκατόρικη (ο ίδιος ο Στάινμπεκ θεωρούσε το “Ανατολικά της Εδέμ” το κορυφαίο του μυθιστόρημα!), εγώ θα προτιμήσω τους Τζόαντ στα “Σταφύλια της Οργής“. Γιατί; Γιατί η μάνα τους είναι ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ σύμβολο μάνας στη σύγχρονη λογοτεχνία και γιατί το τέλος του βιβλίου οδηγεί στο συμπέρασμα πως, οικογένεια μπορεί να είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από απλούς δεσμούς αίματος. Τζόνι, τα σέβη μου.

Οδύσσεια | Όμηρος

Περιπέτειες, ναυάγια, ξύλινα άλογα, τέρατα και νύμφες, αλλά στην πραγματικότητα τι μένει απ’ την Οδύσσεια αν της αφαιρέσεις όλα τα εφέ; Μια οικογένεια που παλεύει να ενωθεί και πάλι. Ένας άντρας που για να γυρίσει στη γυναίκα του, αρνείται την αθανασία και τα θεϊκά κρεβάτια (ντάξει, ξάπλωσε σε μερικά, αλλά θεές είναι, να τις προσβάλει;). Μια γυναίκα που αρνούνταν για 10 ολόκληρα χρόνια κάμποσα καλοβαλμένα παλικάρια με την ελπίδα ότι ο άντρας της ζει και θα γυρίσει. Ένας γιός που ξεκινάει επικίνδυνο ταξίδι για ν’ αποδείξει ότι ο πατέρας του είναι ζωντανός. Μια οικογένεια που στο φινάλε ΓΛΕΝΤΗΣΕ θεούς και ήρωες! (Ουπς, spoiler alert δεν έγραψα…).