Όλα άρχισαν με τις αποκαλύψεις για τον Χάρβεϊ Γουάινστάιν. Κι ύστερα ένα ντόμινο. Μία γυναίκα έκανε την αρχή, αμέτρητες ακολούθησαν. Θεωρείται δεδομένο πως για κάθε γυναίκα που καταγγέλει σεξουαλική παρενόχληση, υπάρχουν άλλες δέκα που δεν το τόλμησαν. Do the math που λέμε και στα Τζουμέρκα. Μετά ο Κέβιν Σπέισι, μετά ο Louis CK και δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι δεν θα ακολουθήσουν κι άλλα πρόσωπα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν κατηγορίες για σεξουαλικές επιθέσεις ή παρενόχληση.
Σχεδόν έναν μήνα μετά από την πρώτη ιστορία, η παγκόσμια κοινή γνωμή συζητά ίσως πιο ανοιχτά από ποτέ, το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ακόμη και στην ομολογουμένως συντηρητική Ελλάδα η συζήτηση φουντώνει. Σε επίπεδο σχολιασμού στα social media φυσικά. Βλέπεις εδώ δεν έχει τολμήσει κάποιος να μιλήσει για το θέμα. Προφανώς και δεν κατηγορώ κάποιον για τον τρόπο που επιλέγει να διαχειρίζεται τη ζωή του, αλλά σόρι, δεν πιστεύω ότι σε αυτό που ονομάζουμε “ελληνική show biz” δεν έχουν υπάρξει περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης.
Αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε. Και το ίδιο πιστεύει και η Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων. Όσο κι αν δεν το πιστεύεις, η ΓΓΙΦ είναι ένας από τους κυβερνητικούς φορείς που λειτουργεί και λειτουργεί καλά!
Με αφορμή την έντονη συζήτηση επί του θέματος αλλά και το γεγονός ότι η 25η Νοεμβρίου αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως η ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, η ΓΓΙΦ δημοσιοποίησε 4 σποτάκια σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση. Στα τέσσερα σποτ παίζουν οι ηθοποιοί Ναταλία Δραγούμη, Μαρία Σολωμού, Γιάννης Ζουγανέλης, Βασίλης Χαλακατεβάκης, Τζωρτζίνα Λιώση, Λυδία Σγουράκη, Θάνος Καληώρας και Αχιλλέας Σκεύης, οποίοι στήριξαν αφιλοκερδώς την πρωτοβουλία της ΓΓΙΦ.
Τα υπόλοιπα μπορείς να τα δεις κλικάροντας εδώ.
Τα σποτάκια είναι εξαιρετικά. Αναδεικνύουν το πρόβλημα με όσο μεγαλύτερη σαφήνεια γίνεται και είναι βασισμένα σε πραγματικά και μάλλον καθημερινά γεγονότα. Το βασικό πρόβλημα τους, είναι ο κόσμος στον οποίο απευθύνονται.
Η ελληνική κοινωνία, αν και δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι έχει προοδεύσει συγκριτικά με το παρελθόν, παραμένει μία συντηρητική, σεξιστική και πατριαρχική κοινωνία. Αν διαφωνείς με αυτό, τότε θα σου πρότεινα να πας μια βόλτα στην επαρχία. Γιατί στο χωριό μου και στο χωριό σου ζει μια άλλη Ελλάδα και όχι εκείνη των μεγάλων πόλεων.
Ρίξε μια ματιά στα σχόλια κάτω από τα βίντεο στο YouTube. Πόσταρε στο προφίλ σου στα social media ένα απο τα σποτάκια και μέτρα από μέσα σου μέχρι να πεταχτεί ο πρώτος βλάκας που θα πει τη σεξιστική του βλακεία ή θα αρθρώσει κακοποιητικό λόγο. Ναι, θα συμβεί.
Θα μου πεις, γιατί συμβαίνει αυτό; Μπορώ να σκεφτώ μερικούς λόγους.
Επιλογή
Όταν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τον κακοποιητικό λόγο ή τις σεξουαλικές επιθέσεις, δεν σημαίνει απαραίτητα πως είσαι άντρας. Και αυτό είναι θλιβερό. Ναι, υπάρχουν και γυναίκες εκεί έξω που γουστάρουν πατριαρχία. Υπάρχουν και φασίστες και δυστυχώς υπάρχουν εκείνοι που συνειδητά πιστεύουν ότι δεν είναι σημαντικό το θέμα των παρενοχλήσεων.
Άγνοια
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αδυνατούν να κατανοήσουν τι είναι σεξουαλική παρενόχληση και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν όλες αυτές τις αποκαλύψεις “μόδα” της εποχής από γυναίκες που προσπαθούν να κερδίσουν λίγη δημοσιότητα. Δεν είμαι σίγουρος αν φταίνε όσοι έχουν άγνοια επί του θέματος. Από την άλλη όμως, κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί “αθώος” επειδή απλά δεν γνώριζε.
Προσβολή
Νομίζω πως η χειρότερη κάστα ανθρώπων επί του θέματος είναι εκείνοι που θεωρούν πως θίγονται από τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και από τη δράση φορέων όπως η ΓΓΙΦ για την ενημέρωση του κόσμου. Είναι εκείνοι που θεωρούν τον φεμινισμό εξτρεμισμό, είναι όλοι αυτοί που για κάποιο λόγο πιστεύουν ότι θίγεται ο ανδρισμός τους αν υποστηρίξουν τέτοιες ενέργειες. Όχι. Αν θίγεσαι ως άντρας και όχι ως άνθρωπος, είσαι απλά μαλάκας.
Η δουλειά της ΓΓΙΦ είναι εξαιρετική, το timing είναι ακριβώς αυτό που πρέπει και όλοι όσοι συμμετείχαν το έκαναν αφιλοκερδώς. Δεν μπορώ να σκεφτώ τι καλύτερο μπορεί να γίνει για να ευαισθητοποιηθεί περισσότερος κόσμος πάνω στο ζήτημα των παρενοχλήσεων και να αρχίσουμε να συζητάμε ανοιχτά γι’ αυτό.