Εδώ ήρθαμε για να πούμε μερικές αλήθειες. Και θα τις πούμε. Γι’ αυτό και δεν θέλω να ξεκινήσω να σου λέω παπάτζες του τύπου “εγώ δεν ασχολούμαι με τέτοια” ή “ξέρω να φυλάω καλά την προσωπική μου ζωή” κλπ κλπ.
Οφείλω να σου ξεκαθαρίσω ότι είχα φάει κι εγώ το κόλλημά μου με το Instagram Story -και κατά κάποιον τρόπο το τρώω ακόμα-. Ωστόσο, ένα βράδυ λίγο πριν κοιμηθώ συνειδητοποίησα ότι μέσα 24 ώρες είχα ανεβάσει το τι ΕΦΑΓΑ, το τι καφέ ΗΠΙΑ, με τι μέσο ΠΗΓΑ στη δουλειά μου και τι ταινία ΕΙΔΑ το βράδυ. Kι εκεί φρίκαρα.
-Ώπα ρε Νικολή, για μπάστα λίγο, προσωπική ζωή δεν έχεις;
-Μα ναι καλέ μου εαυτέ έχω.
-Τότε γιατί ανέβασες όλο το 24ωρο σου στο ίνσταγκραμ;
-Μμμ δεν ξέρω, έτσι για πλάκα…
-Ωραία, τώρα 800 άτομα -και όχι μόνο- ξέρουν τα ΠΑΝΤΑ για σένα σήμερα. Έτσι μωρέ, για πλάκα.
-Μα ρε καλέ μου εαυτέ, μήπως είσαι λίγο υπερβολικός;
-Σοβαρέψου Νικολή και ΠΡΟΣΕΧΕ μην ανεβάσεις στόρις ΚΑΙ αυτά που σου λέω τώρα.
-Όχι, όχι αυτά είναι απόρρητα. Ωστόσο, τι τοποθεσία και τι λεζάντα λες να βάλω σ’ αυτά που είπαμε;
Παρένθεση: Για όποιον δεν γνωρίζει το Instagram Story δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να μοιράζονται με φίλους τους, φωτογραφίες και videos με διάρκεια ζωής όχι παραπάνω από 24 ώρες. Κατανοητό;
Στο θέμα μας και πάλι. Απ’ ότι παρατήρησα και το φετινό καλοκαίρι (για αρκετούς από εμάς) οι ιδιωτικές στιγμές ήταν ελάχιστες, αν αναλογιστούμε ότι το ΠΡΩΙ ανεβάζαμε τον καφέ μας, το ΜΕΣΗΜΕΡΙ την παραλία μας, το ΑΠΟΓΕΥΜΑ τον δεύτερο καφέ μας και μέχρι τα ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ δίναμε δικαιώματα, ανεβάζοντας βιντεάκια σε κλαμπάκια να τραγουδάμε μ’ ένα κινητό στο χέρι. Τέλεια. Γιούπι. Ωραία περάσαμε και σήμερα. Αυτά…
Άξιζε τον κόπο όμως; Αν στ’ αλήθεια περνούσαμε τόσο καλά όσο δείχναμε στα stories, τότε γιατί έχουμε την ανάγκη να το δείξουμε σ’ όλους μας τους ακόλουθους; Που ουσιαστικά τους περισσότερους δεν τους γνωρίζουμε και ίσως να μην τους γνωρίσουμε και ποτέ;
Θα μου πεις βέβαια, ότι αυτά τα ερωτήματα είναι κάπως γεροντίστικα και οπισθοδρομικά, αλλά αν τα καλοσκεφτούμε λίγο καλύτερα, ίσως να μην είναι και τόσο.
Γιατί όπως ορίζει η εποχή μας, τα social media καλώς ή κακώς για τους περισσότερους έχουν γίνει κομμάτι της ζωής μας. Βασικά ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας. Αλλά μήπως έφτασε η ώρα να διαχωρίσουμε για λίγο την διαδικτυακή μας ζωή απ’ την ιδιωτική; Ή έστω ρε παιδάκι μου να την περιορίσουμε;
Δεν λέω, καλό είναι να βγάζουμε και να ανεβάζουμε ωραία “κλικ” από όμορφα μέρη, ωραίες καφετέριες και τα σχετικά, αλλά μήπως να κρατούσαμε και κάποιες λίγο πιο ιδιωτικές στιγμές για πάρτη μας; Χωρίς ρε συ να τις μοιραζόμαστε με μακρινούς συγγενείς, πρώην και παλιούς συμμαθητές που ΔΕΝ συμπαθούμε και ιδιαίτερα κι αν τους βλέπαμε μπροστά μας θα αλλάζαμε πεζοδρόμιο;
Kαι γιατί στο τέλος της ημέρας, για την ΔΙΚΗ μας ζωή έχουμε κρατήσει μόνο το σεξ και την τουαλέτα μας. Όλα τα υπόλοιπα πάνω κάτω τα ανεβάζουμε στα instagram stories μας.
-Νικολή, συγγνώμη που σε φρίκαρα πριν. Δεν τα εννοούσα όλα αυτά.
-Δεν πειράζει καλέ μου εαυτέ, ανέβασα την κουβέντα μας. Την είδαν πάρα πολλοί και μου σχολίασαν κιόλας.
-Τι σου είπα μωρέ μαλάκα; Δεν σου ‘πα να μην ανεβάσεις τίποτα;
-Δεν άντεξα, είχε πολύ πλάκα έτσι όπως μου τα ‘χωνες.
-Σε αφήνω. Βγάλτα πέρα μόνος σου. Εγώ ότι ήταν να πω το είπα.
-Περίμενε καλέ μου εαυτέ πού πας;;; Εεε;;; Μ’ ακούς;;;
-Να ανεβάσω κι εγώ κάνα stories.
