Από χθες τριγυρνά στα όνειρα μου αγόρι ψηλό, γεροδεμένο με κοντό καρέ. Το δέρμα του έχει καεί από τον ήλιο που σηκώνεται κάθε πρωί πάνω από τη φτωχή Αϊτή, όμως εκείνος βρίσκεται λίγο πιο δίπλα. Ναυάγησε διάσημος και άσημος σε νησί της Καραϊβικής, με μόνο όπλο την σπιρτάδα του. Ο Σπαλ τους, ο Σπαλιάρας μας και για κάποιες υπερτυχερές, ο Γιάννης τους με έναν αποχυμωτή δώρο.

Κοίτα να δεις το παράδοξο που συμβαίνει, με ακόμη μια τυπάρα που δεν κατάφερε να ξεσκαρτάρει το σύστημα ούτε στα χρόνια της κρίσης, ροκανίζοντας μια-μια τις ελπίδες μας. Βλέποντας τις δηλώσεις του περί λαθρομεταναστών και των εφάμιλλων κακουχιών που φαντασιώνεται πως βίωσε, θύμωσα. Έπειτα, μπήκα στον πραγματικό κόπο να παρακολουθήσω σκόρπια βίντεο που φιλοξενούσαν συνεντεύξεις του και κατάλαβα ότι κάποιοι δικαιωματικά έχουν το ακαταλόγιστο. Τελικά, κατέληξα ότι παράγιναν οι τηλεπερσόνες που μας κατακρεουργούν την αισθητική και πληρώνονται για να σφίγγονται σε ελλειπτικά και να καταπίνουν φυτικά χάπια για να φουσκώσουν, μιας και το μυαλό τους δεν είναι ξυράφι και δεν κινδυνεύουν να σκάσουν.

Ο Σπαλ λοιπόν, ανατρέχοντας στις πληροφορίες που έχει αποκομίσει για το τι εστί προσφυγιά και πόλεμος, θεώρησε ότι η μοίρα του ταυτίστηκε με τους ανθρώπους αυτούς μέσω του παιχνιδιού, που ο ίδιος αποφάσισε να συμμετέχει. Παρόλα αυτά, δεν πήγε κανείς να γκρεμίσει το σπίτι του απειλώντας τον, ότι αν δεν φύγει σε κάποιο τροπικό νησί που θα πληρώνεται για να τρώει καρύδες και να τρέχει σε γούρνες με νερό, θα τον σκοτώσουν. Ο πόλεμος μάλλον για τον “Mr 4000”, έχει να κάνει με το ποιος κάνει τους περισσότερους κοιλιακούς, με μόνα θύματα καμένα λιπαρά.

Η αλήθεια είναι, ότι δεν θεωρώ τον συγκεκριμένο, ρατσιστή ή φασίστα. Είχε απλά την ατυχία στα 40 χρόνια ζωής του, να μην γνωρίσει έναν άνθρωπο να του εξηγήσει ότι λαθραία είναι μόνο τα τσιγάρα, άντε και το αλκοόλ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΑΘΡΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Ούτε καν αυτοί που ψήνονταν στο πυρετό, σε βάρκες και κουβέρτες-αλουμινόχαρτα, μοιράζοντας σε μια πατάτα την ασιτία τους. Είσαι πραγματικά τυχερός Γιάννη. Αν για εσένα ένα παιχνίδι με κάμερες και φώτα σε μια τροπική παραλία ήταν το απόλυτο χάος, μάλλον έχεις μια πολύ καλή πορεία ζωής που σίγουρα σου εύχομαι να συνεχίσεις, χωρίς όμως ανόητες συγκρίσεις.

Ο Σπαλ για να ξέρεις, μέχρι πριν μπει στο παιχνίδι, θεωρούσε ότι ο ντόρος που έγινε με δήλωση του και που αφορούσε πόσες γυναίκες έχει στήσει σε κρεβάτια, πατώματα ή τοίχους, είχε να κάνει με το ότι συνέπεσε με το δημοψήφισμα και τα capital controls και ότι κόσμος κάπου έπρεπε να ξεσπάσει. Αχ μωρέ Γιάννη, να ΄χα για μια μέρα το μυαλό σου να ξεκουραζόμουν. Βέβαια, αντέχει να παραδεχτεί ότι έχει φάει κάποιες λίγες χυλόπιτες και ότι τα χιλιάδες κορίτσια που ευλογήθηκαν με το πασπάτεμα του, δεν ήταν όλα πανέμορφα. Επίσης, έχει καταφέρει κάποιες φορές να μείνει πιστός, όμως δεν θυμάται πότε ακριβώς και κολακεύεται από το ενδιαφέρον των gay, γιατί αυτοί κοιτάνε τους κοιλιακούς και όχι το πορτοφόλι του. Για τον σεξισμό θα μιλήσουμε σε άλλο επεισόδιο, μην και πέσουν όλα μαζί…

Σήμερα, έχοντας περάσει αυτήν την ΤΡΟΜΕΡΗ περιπέτεια, που δεν θα ξαναέκανε για όλα τα λεφτά του κόσμου και που οικειοθελώς δεν τον είδαμε να αποχωρεί, απαρνούμενος το ημερήσιο παχουλό χαρτζιλίκι του, ισχυρίζεται ότι θέλει να εστιάσει στα ουσιαστικά πράγματα της ζωής. Μάλλον θα ένιωσε ξαφνικά, ότι καθόλου δεν μας αναστατώνει η πληροφορία του “έχω κάνει σεξ σε νεκροταφείο” και ότι το γεγονός ότι δεν θα πήγαινε με την Μέρκελ, δεν τον κάνει περισσότερο Έλληνα. Όταν κατανοήσει αυτά τα απλά, ίσως μπορέσει να φτάσει στην ουσία του πως είναι κάποιος να αγωνίζεται για την ειρήνη, την ελευθερία και την υγεία του. Αυτό, ίσως είναι στα αλήθεια σοκαριστικό για εσένα Γιάννη, αλλά οι περισσότεροι αγώνες δεν δίνονται για μια μπαντάνα, μια ασυλία και μισή πίτσα. Κάποιοι αγώνες δίνονται για να χαθούν…

Δεν μου φταίει ο Σπαλιάρας. Μου φταίει ΚΑΙ ο Σπαλιάρας. Δεν αντέχω άλλο σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, που δεν βλέπουμε φως και αγκυλωνόμαστε στην αδικία και στην αναξιοπρέπεια, να υπάρχουν διαφημιστικά προϊόντα που δημιουργούν συνειδήσεις σε ανθρώπους που για κάποιον λόγο τους παίρνουν σοβαρά. Ο Σπαλιάρας και ο κάθε Σπαλιάρας έχει τεράστια ευθύνη των λόγων του και η αφέλεια δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία, για κανέναν πλέον.

Όταν άνθρωποι χάνονται άδικα, φυλακίζονται άδικα, πεθαίνουν άδικα, θρηνούν άδικα, αν δεν μπορείς να το διαχειριστείς καλύτερα μην ακουμπάς τέτοια θέματα. Καλύτερα να μαζεύεις εσώρουχα από τις ερωμένες σου και αυτό δεν είναι σεξιστικό, είναι σέξυ.