Έχουμε την ευτυχία να γεννιόμαστε, να μεγαλώνουμε και να πεθαίνουμε, σε μια τηλεόραση που απεργούν μόνιμα τα απορριμματοφόρα και η βρωμιά έχει ποτίσει ό,τι υπάρχει κάτω από τα ρούχα, τα εσώρουχα και την πέτσα μας. Έχουμε την ευλυγισία του να μην μπορούμε να κουνήσουμε τα πόδια μας από τα σκατά που τα έχουμε βυθίσει και την υπομονή να τα ψεκάζουμε με αρώματα από καλάθια στην Ομόνοια. Ζούμε σε μια στεριά, που συνέχεια ναυαγεί σε ανθρώπους φελλούς, που επιπλέουν γύρω μας.
Αυτή είναι μια σκέψη για την ματαιότητα της ύπαρξης κάθε πρωί και που μπορεί να με καταβάλει αν δεν σκεφτώ άμεσα ότι μέσα σε όλη αυτήν την άβολη πραγματικότητα υπάρχει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος. Ο Κωνσταντίνος με τη γραβάτα, ο Μπογδάνος με τα all-star. Στέκεται μπροστά μας με χαρτιά που δεν σημειώνει και στυλό που δεν τελειώνει, μαγεύοντας αδιάκοπα και χωρίς έλεος όταν μονολογεί για πολιτική, τέχνη και lifestyle.
Εκατομμύρια κόσμου με ρωτάει αν ο Κωσταντίνος θα ήταν μια επιλογή αγοριού, που θα παρουσίαζα στους γονείς μου ένα μεσημέρι Κυριακής. “Φυσικά και θα ήταν” απαντώ στους φανς και ποστάρω διπλή καρδιά. “Αν ήθελα να τους κληρονομήσω χθες”.
Η γοητεία που μου ασκεί ο συγκεκριμένος, έχει να κάνει με τον άρτιο λόγο του, που δυσκολεύομαι να κατανοήσω και αυτό αμέσως-αμέσως φτιάχνει ένα παιχνίδι εξουσίας, αρκετά τολμηρό. Γιατί αυτός τώρα είναι κοσμογυρισμένος, δεν είναι ό,τι και ό,τι. Έχει διαβάσει, έχει γνωρίσει, δεν είναι δούλος της φθηνής εικόνας. Έχει δυσκολονόητες αξίες, που πλέκουν το μύθο του.
Καταρχήν άντρας που σέβεται τη γυναίκα, τον βαλσαμώνεις μέχρι να βρεις τον επόμενο. Και ο Κώστας, είναι ένας τέτοιος άντρας. “Οι μισές γυναίκες που φέρνεις στην εκπομπή σου Κωστόπουλε, είναι ο τύπος της γυναίκας που δεν έχει να δώσει τίποτα άλλο στο έξω. Όχι δεν είμαι ρατσιστής, αυτές είναι βίζιτες” . Έχει και άλλο… “Είμαι γλυκός και αγαθός, εξ ου και οι μεγάλες πατάτες που έχω κάνει στη ζωή μου και που δείχνουν πόσο αγαθομούνης είμαι. Οι περισσότερες γυναίκες ψάχνουν λεφτά και γλαμουριά”. Αυτό, θα είχε μια αξία να σχολιαστεί, αν δεν τα είχε κάνει μαντάρα η κυρία Αυλωνίτου, λέγοντας του ότι οι άντρες δεν κλαίνε. Τον σεξιστή δεν θα τον πείσεις με σεξιστικά επιχειρήματα και αυτή θα ήταν μια καλή γραμμή για εσάς στον ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν πολύ αστείο που ο Μπογδάνος έκλαψε, γιατί ήταν σαν καλοπαιγμένο μονόπρακτο. Όχι προφανώς επειδή είναι άντρας…
Τον θυμάμαι να βγαίνει σε όλα τα κανάλια με ύφος “φιλοσοφικός περίπατος στην Ακαδημία Πλάτωνα”, στολίζοντας γνωστή αδιάφορη παρουσιάστρια, για την πλαστική εικόνα της, μιας και ο ίδιος επέλεξε να δουλέψει σε έναν χώρο που επιβραβεύει τη φυσικότητα. Και την χάρη της έκανε να μη γράψει ποίημα για αυτήν και στην εκπομπή της έδωσε νούμερα, μπουκάροντας στο πλατό στήνοντας το εγκώμιο της, επιδιδόμενοι σε ένα απαράμιλλο χαχανητό λευκών οδοντοστοιχιών. Γενικά μια υγιής ατμόσφαιρα…
Πριν
Μετά
Αυτήν την περίοδο, έχει ξελογιαστεί από το Survivor και θαυμάζει σου λέει τον Μισθοφόρο (?!) για την ποζεριά και την υποκρισία του. Αλήθεια τώρα; Σε παρακαλώ Κώστα τι ζήλιες είναι αυτές, για χαρακτηριστικά που ποτέ δεν σου έλειψαν; Εσύ κάποτε μάζευες βιβλία για τα Ακριτικά χωριά, ονειρεύτηκες να μπουν τα αρχαία ελληνικά μάθημα στο νηπιαγωγείο, μετά το “που κάνουμε τσίσα, όταν δεν φοράμε πάνα”.
Αυτό που με αναστατώνει στον Μπογδάνο, είναι το πόσο χαΐστας είναι όταν σολάρει στην κάμερα και πόσο λίγος όταν αντιμετωπίζει ακόμη πιο λίγους τύπους απέναντι του. Καλεί τον Μιχαλολιάκο, τον Σφακιανάκη και άλλους ογκόλιθους της βλακείας και νιώθει ότι μπορεί να μιλήσει τη γλώσσα τους. Εμπιστεύεται τις δυνάμεις του, μικρός έβγαινε πρώτος στις τσουβαλοδρομίες. Μάταια! Ο λόγος ενός φασίστα κομπλάρει τον ποιητή-δημοσιογράφο, που κακιώνει και ξεσπά αντρίκια στη μάνα του ανθρώπου που ο πιο πάνω φασίστας έσφαξε το παιδί της. Μετά από λίγο, τρέχει σε εκπομπές να τα μαζέψει και να πει ότι έχει ανοιχτό μέτωπο με του Χρυσαυγίτες, γιατί λέει καπηλεύονται τον εθνικισμό…
Γενικά δίνει μάχες με το σύστημα ο Κωνσταντίνος και αυτό είναι το ποίημα της ζωής του. Σου λέει, ολόκληρο δέμα σκάει σε τέως πρωθυπουργικά χέρια και δεν πάει να ρωτήσει ο Αλέξης αν χρειάζονται ένα νερό, ένα ροδάκινο, ένα περιοδικό. Ε βέβαια, αφού κολλητάρια του νυν έστειλαν το εκρηκτικό δώρο, που να πάει; Να χαλάσει την παρέα που έχει κλείσει και 5 ημέρες τον Αύγουστο, στην Αστυπάλαια; Τον ξεσκέπασε όμως ο Κλουζώ της δημοσιογραφίας. Σε αποκλειστικό οι ανοησίες και οι τηλεθεατές σε ακόμη μια ελεύθερη πτώση.
Με ενοχλεί η πνευματική μετριότητα ντυμένη με εντυπωσιακές φαμφάρες, που καλύπτουν έναν λόγο ανούσιο. Ένα λόγο που μέχρι και τον Πολύδωρα, τον έστειλε για βρούβες…
