Υπάρχει μια βιντεοκασέτα που δεν παίζει στο dvd μου. Ο μπαμπάς μου έχει μαύρα μαλλιά και εγώ χωράω σε μια κούνια. Ένα βίντεο που κλαίω και εκείνος σπαράζει με τα δάκρυά μου, προσπαθώντας να με νανουρίσει: “Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες / χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά / δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί / εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά”. Εντελώς απότομα, έφτασα σε εκείνη την παραλία του Σχοινιά κάπου στα 17, να χαζεύω κιθάρες και μεθυσμένη να ονειρεύομαι: “Δωμάτιο στο Άμστερνταμ”. Στο σιντριβάνι του Παντείου, ο Κώστας μπορούσε με τη φυσαρμόνικα να θεριεύει ουτοπίες με το: “Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια / Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια”. Σήμερα, 29 και 5 μέρες πια, παλεύω να: “Αγαπάω κι αδιαφορώ/ και μαζί σου το `χω μάθει και αυτό/ παραδόξως ν’ αγαπάω και μένα / όπως εσένα”.
Τώρα βέβαια, αυτά μπορεί καθόλου να μη σε ενδιαφέρουν, όμως κάπως πρέπει να δικαιολογήσω το πώς μεγάλωσα ευτυχισμένα και πόσο ενδιαφέρον βρήκα την επιλογή του να τρυπώσει ο Άσιμος στα βιβλία του Λυκείου, μιας και έχει πολλά περισσότερα να πει, από όσα άλλα υπάρχουν εκεί μέσα. Μπήκε λοιπόν ο “Μπαγάσας”, και πήρε παρέα του τη “Συννεφούλα” κι ένα ποπ σεξουλιάρικο κορίτσι, γιατί χωρίς τέτοια κορίτσια, τίποτα δεν έχει γούστο. Όπως μπήκαν όμως βγήκαν και ΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ.
Κάπου έλεος δηλαδή! Μπαγάσα λέει ο άλλος και εννοεί τον πρωταγωνιστή στο βιβλίο των θρησκευτικών. ΠΑΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ; Τι γίναμε; Κολλητοί; Και τον ρωτάει κι αν περνάει καλά εκεί πάνω, λες και αυτός μας ρώτησε πως τη βγάζουμε ή και όχι εδώ κάτω; Έχει και χειρότερο! “Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια, με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν”. Τι έχουμε εδώ; Πάλκο έχουμε, για να γίνονται αφιερώσεις από μακρυμάλληδες Εξαρχειώτες;
Έχουν πάρει φωτιά τα ράσα της Ιεράς Συνόδου, με τα τέρατα που καλείται να μάθει ο νέος που πάει στο σχολείο για να ανοίξουν οι ορίζοντές του, να τον κάνουν ελεύθερο άνθρωπο. Γιατί, δεν του έφτανε ο από πάνω τύπος, σκάει και ο καλός παππούλης με τα γυαλιά και σου λέει πονηρά, σχεδόν τσιμπώντας σου το μάγουλο “Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ, και τριγύρνα μ’ όσους θέλεις κάθε βράδυ”. ΤΑ ΥΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Πάνε τα κορίτσια μας σχολείο, κατευθείαν από το κατηχητικό, κάνοντας εμάς τα δεύτερα νιάτα να αναρωτιόμαστε τι παίζει με το DNA της νέας γενιάς και βγαίνουν τέτοιοι κορίτσαροι και που τα βλέπεις, δεν έχουν ιδέα τι εστί ερωτισμός και τους πιπιλάνε το μυαλό, με πολυγαμικές νοοτροπίες. Πόσους θέλεις πια μωρή Συννεφούλα, για να είσαι ευχαριστημένη; Σε λίγο θα μας πούνε ότι και οι γυναίκες πρέπει να έχουν εμπειρίες, ψάχνοντας να βρουν με ποιον θέλουν να κοιμούνται και κυριώς να ξυπνούν το πρωί. Θα καούμε ολοζώντανοι στα καζάνια που ο Θεός έφτιαξε νότια του παραδείσου.
Καλά, ο επόμενος εξορκισμός είναι σίγουρα δάκτυλος της γιαγιάς μου. Τραβάει ζόρι με την Rihanna, από τότε που της είπα ότι είναι λόγος για να αρχίσουν να μου αρέσουν τα κορίτσια. Μακελειό στο Λυκέικο, φωνές πανικός και σιγά την όμορφη ρε συ Χρύσα. Ε, αυτά είδαν και οι μαυροντυμένοι που συναντήθηκαν με τους πολύ αριστερούς κυβερνώντες και που σε λίγο θα ζητήσουν αυτοί να ξεφορτωθούν το κράτος από την εκκλησία, μιας και δεν θα το χρειάζονται και πάει και η κουνίστρο από την Μπαρμπάντος. Μάλλον δεν είχαν δει το video από το We Found Love, για να αλλάξουν γνώμη…
Όχι παιδιά, ο εξαγνισμός δεν σταματά εδώ! Θες γελοιογραφία Economist; Βρες μια που να έχει εικονίτσες που αναβοσβήνουν, λέγοντας καλημέρα και πόσταρε στο Facebook. ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΒΑΖΕΤΕ ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ, ΠΕΔΙΑ ΜΑΧΗΣ ΜΕ ΝΕΚΡΟΥΣ; Όχι, δίκιο έχουν! Να δουν τα παιδιά, άλλα νεκρά παιδιά; Να δούνε βομβαρδισμούς και τρομοκρατικά χτυπήματα; Να δούνε αίμα, δάκρυα και ιδρώτα; Ώπα λάθος, αυτός δεν έχει αφοριστεί ακόμη. Και όχι μόνο αυτό. Γράφει και ο εξυπνάκιας του σκίτσου “Όλα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο Θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός”. Πιπέρι στην πένα του ακόλαστου! Σε λίγο θα μας πούνε ότι τα πολιτικά συμφέροντα, κρύβουν μεγαλύτερα θρησκευτικά και ότι ο κόσμος πνίγεται στο αίμα του, για μια καλοστημένη φάρσα.
Μη ξεχάσω να πω, ότι στην έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε, πως το υλικό που θα μπει στα βιβλία “πριν τυπωθεί, θα τεθεί εις την διάθεσιν της Εκκλησίας για την απαιτουμένη δογματική παρακολούθηση”. Μα εννοείται ότι θα σκαναριστεί, μην και θιχτούν όλοι εκείνοι που μόνο στον εαυτό τους επιτρέπουν να θίγουν τα ιερά και τα όσια μας.
Εμπρός πίσω λοιπόν! Ευτυχώς, “πέρασαν” τον υπέροχο Ιωαννίδη, αν και κάποιοι κακόβουλοι λένε ότι τον μπέρδεψαν με τον δικτάτορα κι έτσι την σκαπούλαρε. ΩΡΑΙΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΠΑΙΔΙΑ!
Κάπου εδώ σας αφήνω. Δεν χωράω πλέον στην κούνια, όμως μου αρέσει να νανουρίζω τον μπαμπά μου που και που “Ξέρουμε πως είναι ψέμα / μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα/ δες θα φτιάχνουμε στιχάκια/ να περπατάν σαν καβουράκια / πλάγια κι ακριβά τα χάδια/ φως αχνό μες στα σκοτάδια / Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ / στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ / Venceremos, Venceremos”