“Το σχολείο είναι μικρογραφία της κοινωνίας” μας έλεγαν κάποτε. Τότε, μια μικρογραφία με κοντά παντελόνια κορόιδευε το παχουλό παιδάκι στο διάλειμμα. Τώρα, μια κοινωνία με γραβάτες χτυπά τον μετανάστη, χλευάζει τον ομοφυλόφιλο, μισεί τον αλλόθρησκο…
Ποτέ του δεν ξεπέρασε ο ενήλικος κόσμος μας τις παιδικές του ασθένειες. Γι’ αυτό θ’ αλλάξω τροπάρι. Η λύση υπάρχει εκεί που η ασθένεια είναι φρέσκια. Εκεί που δουλεύουνε ακόμα τ’ αντισώματα. Το λοιπόν…
Αγαπητέ επτάχρονε…
Δεν ξέρω πώς θα σου φανεί αυτό που θα σου πω, αλλά είσαι η ελπίδα ενός καλύτερου κόσμου. Είσαι η ελπίδα μιας ζωής χωρίς ρατσισμό και καταπιεσμένους ανθρώπους. Τι είναι ρατσισμός, με ρωτάς. Κι όμως, ξέρεις τι είναι. Και δεν σ’ αρέσει. Θα στο αποδείξω. Για έλα.
Το Άσχημο Παπάκι
Μια πάπια κλωσάει τρία ίδια αυγά κι ένα διαφορετικό. Απ’ το διαφορετικό αυγό γεννιέται ένα παπάκι άσχημο, ασουλούπωτο, γκρίζο με μαύρα πόδια. Τ’ αδέρφια του το κοροϊδεύουν. Οι άλλες πάπιες το αποπαίρνουν. Είναι άσχημο! “Είμαι άσχημο” σκέφτεται κι εκείνο. Όμως… κοίτα το, μικρέ, και πες μου, είναι στ’ αλήθεια άσχημο; Υπάρχει στ’ αλήθεια “άσχημο” παπάκι;
Για να μη σε κουράζω, το παπάκι τελικά γίνεται κύκνος. Όμορφος, περήφανος και βρίσκει το δρόμο του στη ζωή. Βρίσκει άλλους κύκνους και πετάνε ελεύθεροι πάνω απ’ τη λίμνη με τις πάπιες. Κι οι πάπιες ακόμα αναρωτιούνται τι διάολο φταίει και δεν μπορούνε να πετάξουν πέρα απ’ τη λάσπη και τη μιζέρια τους…
Η Τελευταία Μαύρη Γάτα
Ένα απ’ τα καλύτερα βιβλία στον κόσμο, γράφτηκε για παιδιά, σαν κι εσένα. Και ξεκινάει ως εξής: Ένα μάτσο προληπτικοί, βασισμένοι στην παράλογη φοβία τους για τις μαύρες γάτες, αρχίζουν να τις εξαφανίζουν μία – μία. Κι ύστερα, όταν δεν μένουνε πια μαύρες, καθαρίζουν όποια γάτα έχει λίγο μαύρο πάνω της. Κι ύστερα όλες τις γάτες, ακόμα και τις ολόλευκες! Το ‘πιασες; Μαύρο, λίγο μαύρο, λευκό. Κι όσο για την αιτία του αφανισμού, τη… γρουσουζιά; Δεν θα σποϊλάρω τον Τριβιζά, αλλά θ’ ανακαλύψεις, μικρέ, πως πάντα κρύβονται άλλα αίτια πίσω από τέτοιες ιστορίες. Ο φόβος είναι το χέρι που κρατάει το όπλο, αλλά το κέρδος (κάποιων) είναι πάντα εκείνο που οπλίζει το χέρι.
(Όσο το ξανασκέφτομαι, πόσο απίστευτη, ψαγμένη, υπέρτατη βιβλιάρα έγραψες ρε δάσκαλε!).
Το Κόκκινο Μπαλόνι
Ένας πιτσιρίκος που λες, σαν και του λόγου σου, ανακάλυψε μια μέρα ένα μπαλόνι. Το μπαλόνι του δεν ήταν σαν και τ’ άλλα μπαλόνια. Μπορούσε να τον ακολουθεί και να τον καταλαβαίνει. Τον ακολούθησε, κι ο πιτσιρίκος άρχισε να κάνει παρέα με το μπαλόνι του. Οι άλλοι άνθρωποι δεν γούσταραν το μπαλόνι. (Μερικοί το κρυφογούσταραν, αλλά δεν τους ήθελε εκείνο). Τα άλλα παιδιά δεν καταλάβαιναν το μπαλόνι. Ζήλεψαν που τα δικά τους μπαλόνια δεν είχανε προσωπικότητα. Το κυνήγησαν. Του πέταξαν πέτρες. Το πάτησαν. Το έσκασαν. Τι κακό είχε κάνει το μπαλόνι; Ξεχώρισε. Κι αγαπήθηκε…
Πριν κλάψεις, μικρέ, δες την ταινία ως το τέλος. Γιατί αυτό το τέλος θα ‘ρθει. Και τότε, πίστεψέ με, θα είσαι ευτυχισμένος αν είσαι από ‘κείνους που πετάνε αγκαλιά με τα μπαλόνια. Κι όχι από ‘κείνους που αρπάζουν πέτρες μα δεν μπορούνε πλέον να τα φτάσουν.
Χ – ΜΕΝ
Ξέρεις τι παίζει. Οι άνθρωποι μισούνε τους μεταλλαγμένους. Γιατί τους μισούν; Γιατί τους φοβούνται. Οι μεταλλαγμένοι είναι ο διάολος, γιατί ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ διαφορετικοί απ’ τους υπόλοιπους. Με διαφορετικά ταλέντα, με άλλες δυνατότητες, με διαφορετική εμφάνιση κι ανάγκες. Nαι αλλά ο Μαγκνίτο είναι κακός, θα μου πεις. Είναι; Ήταν πάντα; Ποιος γέμισε με μίσος τον Μαγκνίτο;
Μικρέ, ο κόσμος των X-Men είναι ο δικός μας κόσμος. Και είναι στο χέρι σου, να ‘χεις καθηγητές Χ περισσότερους από Μαγκνίτο. Είναι στο χέρι σου, γιατί (χώνεψέ το, τώρα που ‘ναι νωρίς), εχθρός δεν είναι ο μεταλλαγμένος. Εχθρός είναι ο εαυτός σου. Σταμάτα να μισείς αυτούς που δεν σου μοιάζουν, και θα ‘χεις κερδίσει έναν πόλεμο πριν καν αυτός ν’ αρχίσει.
Οι Βάρβαροι
Λίγο πριν ξεσπάσει η μάχη ανάμεσα στους Ινδιάνους και τους Ευρωπαίους (στην Ποκαχόντας ντε), οι δυο στρατοί προετοιμάζονται και τραγουδάνε. Κι αν κάτσεις ν’ ακούσεις τα λόγια αυτού του τραγουδιού, θα καταλάβεις. Εσύ, στα 7 σου θα καταλάβεις, αυτό που εμείς στα “τόσα” μας δεν θέλουμε να καταλάβουμε.
Τι λένε οι λευκοί; “Ελεεινές ετούτες οι φυλές!”.
Γιατί; “Διαφέρουν από μας, ΚΑΙ ΑΡΑ είναι κτήνη”.
Τι λένε οι Ινδιάνοι; “Διαβόλοι είναι τούτοι οι λευκοί”.
Γιατί; “Διαφέρουν από μας, ΓΙ’ ΑΥΤΟ δεν έχουν μπέσα”.
Το αποτέλεσμα μικρέ, αν μάθεις να σκέφτεσαι έτσι, είναι πάντα το ίδιο. Θάνατος.
