Ξέρω τι έκανες πέρυσι το καλοκαίρι. Μάλλον ό,τι κάνεις και φέτος, τραβώντας απανωτές κρίσεις καθώς δοκιμάζεις περσινά μαγιό και σορτς και σκέφτεσαι ότι του χρόνο θα προσέξεις για να έχεις, κορμάκι φιδίσιο να το λούζεις στο λάδι καθώς το ξαπλώνεις σαν τηγανιτή πατάτα στις πλαζ, μαζεύοντας βιταμίνη D. Ψέκασμα με αντηλιακό καρύδα για τροπικό Survivor χρώμα και καλοκαιρινά σουξέ, η μόνη συνταγή της επιτυχίας.

Μέσα λοιπόν στο γενικευμένο πανικό, μεταξύ λευκών μπουτιών και κυτταρίτιδας, ΕΙΔΗΣΗ ΒΟΜΒΑ ΣΟΚ για τη Rihanna που πάχυνε χωρίς να είναι έγκυος και κυρίως χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Έφαγε η σεξοβόμβα; Όχι αποκλείεται, κάτι άλλο κρύβεται μέσα στο large παντελόνι της, που καταπιέζει το small παρελθόν της. Μια κατάθλιψη από χωρισμό που έγινε μπόλικο αλκοόλ και ναρκωτικά; Ποιος την ξέρει;

Τα social διχάστηκαν. “Μπράβο!” από τη μια, “Σαν φοράδα έγινε” από την άλλη. Δεν είναι βιολί αυτό παιδιά. Στο Instagram δε, μακελειό. Ζουμερά μοντέλα με μπικινάκια, ραγάδες και ουλές, γράφουν ότι κανένα πρόβλημα δεν έχουν με τα κορμιά τους, που μπορούν να είναι όμορφα και σέξι. Δεν τις σταματάει κανείς σου λέει. Για κάθε μικροκαμωμένο brazilian, υπάρχει πλέον και ένας κορίτσαρος με στιγμές αδυναμίας και την αυτοπεποίθηση να τις ομολογήσει.

Λυσσάνε από την άλλη οι καρακαηδόνες, που όλο τον χειμώνα σηκώνουν τα οπίσθια τους μέχρι το σβέρκο και έφτασε η στιγμή να αλληθωρίσουν μαζί τους όλα τα καυτά αγόρια στις αμμουδιές. Ώπα σου λέει! Μου φεύγει η ψυχή στο ελλειπτικό, για να έρθει μια κάποια αφράτη να μας κάνει την ποθητή;

Αν τώρα νομίζεις, ότι αυτή είναι μια μάχη που δίνεται κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο, με κοινό έπαθλο το καλύτερο μαύρισμα, κάνεις λάθος. Χοντρές και κοκαλιάρες, παλεύουν σε όλες τις prime time ζώνες. Και λέω χοντρές και κοκαλιάρες, γιατί δεν βρίσκω τίποτα κακό σε καμία από τις δύο λέξεις, εκτός από αυτό που θα επιλέξει κανείς να σκεφτεί ακούγοντας τες. Όπως εσύ έτσι και εγώ, ξέρουμε καλά ότι οι πρώτες είναι πολύ μεγαλύτερος στόχος για κάποιους που έχουν γυμνάσει καλά τους μυς της κοιλιάς, αλλά ξέχασαν παντελώς αυτόν του μυαλού.

Η Σοφία Μουτίδου, εξηγεί πόσο βίαια αντιλήφθηκε ξανά ότι ζούμε σε μια κοινωνία που ακόμη και οι σέλες ποδηλάτων θέλουν επιδέξιους κώλους. Δεν μπορεί σου λέει να στέκει η χοντρή στο φανάρι μπροστά μας και να μας θυμίζει την κοιλιά που κρύβουμε κάτω από το τιμόνι. Να ήταν κανένας πωπός που μας φτιάχνει οκ! Να του κορνάρουμε με ρυθμό σεξουλιάρικο. Τώρα, “Προχώρα μωρή που θες και ποδήλατο, δεν βλέπεις τα χάλια σου κουράδα”. Έρχονται οι ξένοι και αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας.


Μια ασταμάτητη αδιακρισία και χυδαιότητα, ανάμεσα σε ανθρώπους που ταΐζουν τον φασισμό τους με κουτάλι της σούπας αδιαφορώντας για τις θερμίδες του. Κάτι έχει γίνει αντιληπτό εντελώς λάθος. Το κορμάκι του ο καθένας το έχει χώρια και το έχει για να το καμαρώνει ο ίδιος και μετά για να το πασπατεύουν οι άλλοι. Αυτοί που τραβάνε ζόρι με την περιφέρεια του άλλου, έχουν διάφορα συμπλέγματα που λογικά δεν τους επιτρέπουν πολλές χαρές και καταλήγουν σε πικρόχολα σχόλια, που αγγίζουν το xsmall της πραγματικής αξίας.

Αυτό φυσικά ισχύει και για όλες εκείνες τις γυναίκες και τους άνδρες που έχασαν πολλά κιλά. Αν το αποτέλεσμα πληροί την φτωχή αισθητική μας το επικροτούμε. Βρίσκουμε το ΠΡΙΝ και περνάμε ακτινογραφία το ΜΕΤΑ, παίρνοντας κουράγιο στη δίαιτα που αρχίζει από Δευτέρα και μοιάζει με κινητή γιορτή. Αν πάλι μας μοιάζει αλλόκοτο, αρχίζει ένας νέος κύκλος αδιακρισίας με αποτέλεσμα, παχουλά και αδύνατα κορίτσια να ακροβατούν η μια πάνω στην άλλη και μαζί στα βλέμματα άλλων γυναικών, που γενικά δεν ντρέπονται να ασχολούνται με θέματα άλλων.

Τη διαφορετικότητα, θα την έχουμε αντιμετωπίσει όταν δεν θα μπορούμε να την αναγνωρίσουμε πια, όταν τα σώματα μας θα μπορούν να είναι όπως γουστάρουμε, προστατεύοντας τη ψυχή μας. Πότε φτάσαμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε δημόσια και με περίσσια ανοχή, γιατί οι άνθρωποι πάχυναν ή αδυνάτισαν, αν παίρνουν χάπια ή αν τους συμβαίνει κάτι ορμονικό; Ένας άνθρωπος που έχει δικαίωμα στα 60 κιλά, έχει και στα 70 και στα 80 και σε όσα μπορεί να φέρει μια καλή ή κακή στιγμή της ζωής του.

Δεν είναι απόδειξη η ύπαρξη φωτογραφιών με παχουλά μοντέλα, ότι η κοινωνία αρχίζει και σκέφτεται διαφορετικά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα, από το να προσπαθούν να αποδείξουν τα κορίτσια αυτά το αυτονόητο. Δεν αποδεικνύονται με φωτογραφίες τα βήματα μας προς το καλύτερο, αντίθετα δημιουργούν μια νέα βιομηχανία, που θα χτιστεί στο νέο αυτό “φαινόμενο”. Αυτό που είναι να βγει από μέσα σου θα βγει ό,τι νούμερο και αν είναι το πουκάμισο σου και αυτό είναι η μόνη απάντηση στους γαμάτους, που το άσχημο μέσα τους, το κάνουν σφιχτά μπούτια.