Στα βάθη της Αφρικής, εκεί που ο δυτικός πολιτισμός δεν έχει καταφέρει να αλλοιώσει τον πολιτισμό των ιθαγενών, η θρησκεία είναι ουσιαστικά εκείνη που ορίζει τον τρόπο ζωής. Σε ένα από τα χωριά εκεί υπάρχει το εξής έθιμο: Ο μάγος του χωριού, ο σοφός που λειτουργεί ως πνευματικός ηγέτης, μετά τον θάνατό του «αγιοποιείται» και γίνεται αυτόματα αντικείμενο λατρείας. Το νεκρό του σώμα υφίσταται διάφορες χημικές επεξεργασίες για να διατηρείται σχεδόν αναλλοίωτο και οι πιστοί το περιφέρουν στα άλλα χωριά για λαϊκό προσκύνημα. Εκεί οι πιστοί έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν αναμνηστικά και να δουν από κοντά το νεκρό σώμα του μάγου.

Ευτυχώς εμείς είμαστε Ευρωπαίοι και δεν κάνουμε τέτοια πράγματα.

Όλο αυτό μας θυμίζει μια όμορφη (;) ιστορία που εκτυλίσσεται κάθε τόσο στη χώρα μας και που έγινε ξανά χοτ, χάρη στο σκήνωμα της Αγίας Ελένης που ήρθε από τα μέρη μας για να βγουν μερικά φραγκάκια από συγκινημένους πιστούς που θα αφήσουν τον οβολό τους για την αποπεράτωση κάποιου ναού.

Μια ερώτηση. ΓΙΑΤΙ;

Είναι απόλυτα αποδεκτό να πιστεύει ο καθένας όπου γουστάρει και να εκφράζει την πίστη του με όποιον τρόπο επιθυμεί αρκεί να μην παραβιάζει τον νόμο. Αλλά… Αν το δούμε τελείως κυνικά και βγάζοντας κάθε συναισθηματισμό έξω από τη συζήτηση, πόσο φυσιολογικό είναι σε μια χώρα (που θέλει να λέγεται) Δυτική να περιφέρεται ένα πτώμα που έφτασε εδώ με τιμές αρχηγού κράτους, για χάρη του εκκλησιαστικού μάρκετινγκ;

Κάθε θρησκεία επιχειρεί και καταφέρνει να περάσει το νόημά της μέσω των συμβολισμών. Οι εικόνες των ορθόδοξων εκκλησιών ας πούμε, είναι ένας συμβολικός τρόπος για να δείχνουν οι χριστιανοί την πίστη τους. Το χειροφίλημα ή το προσκύνημα ενός σώματος σε αποσύνθεση μόλις… 1700 ετών, τι συμβολισμό μπορεί να έχει; Για να μην αναλύσουμε τα τεράστια οικονομικά έσοδα που αποκομίζει η εκκλησία της Ελλάδας.

Βασικά ας τα αναλύσουμε…

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ακόμη και για έναν μετριοπαθή πιστό ότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις λειτουργούν λίγο-πολύ σαν μάρκετινγκ. Γιατί είναι αλλιώς να ζητάς από τον πιστό να αφήσει τα λεφτάκια του τις Κυριακές που απλά προσεύχεται και προσκυνά και αλλιώς να του έχεις φέρει ολόκληρο σκήνωμα Αγίας Ελένης. Σκέψου το λίγο, ο οπαδός το πληρώνει με χαρά το εισιτήριο όταν η ομάδα του παίζει με τη Ρεάλ. Γιατί οκ, καλά είναι και με τον Λεβαδειακό αλλά έχει άλλο γκλάμουρ το τσάμπιον λιγκ βρε αδερφέ.

Υπερβολικός ο παραλληλισμός λες; Για τσέκαρε…

Για το παρτάκι με την Αγιά Ελένη έχουν στηθεί και διάφορα χάπενινγκς που λειτουργούν σαν προωθητικές ενέργειες. Έχει δημιουργηθεί το site agiaeleni.gr (ναι δεν υπήρχε, φτιάχτηκε με αφορμή την επίσκεψη του σκηνώματος στη χώρα μας) στο οποίο μπορείς να μάθεις τα πάντα για τη ζωή της Αγίας Ελένης, να μάθεις τους χορηγούς (!) των εκδηλώσεων αλλά και να δεις Live το προσκύνημα των πιστών από το live video της Αποστολικής Διακονίας στο YouTube.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν στο Vice και την δημοσιογράφο Άννα Νίνη οι υπεύθυνοι της Αποστολικής Διακονίας, όλη αυτή η φιέστα δεν κοστίζει ούτε ένα ευρώ αφού τα έξοδα καλύφθηκαν εξ ολοκλήρου από τις χορηγίες. Οι ίδιοι άνθρωποι αποκάλυψαν πως πέρυσι για 20 μέρες που έμεινε στη χώρα μας ένα άλλο νεκρό σώμα, αυτό της Αγίας Βαρβάρας, μπήκαν στα παγκάρια της εκκλησίας (κρατήσου) 200.000€. Ποδοσφαιρικά θα λέγαμε ότι η μεταγραφή βγήκε από τις φανέλες που πούλησε. Οι εκτιμήσεις βέβαια λένε πως η Αγία Ελένη θα το σπάσει το ρεκόρ. Ένας θεός ξέρει βέβαια…

Συμφωνούμε ότι είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου θέλει, να προσκυνάει ό,τι θέλει, να δίνει τα λεφτά του όπου εκείνος επιθυμεί.

Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι είναι επίσης δικαίωμα του καθενός να βρίσκει αποκρουστικό το θέαμα της περιφοράς ενός πτώματος (ή κάποιων κομματιών αυτού, θα σε γελάσω);

Και κάτι άσχετο… Αν πήγαινα αύριο το πρωί και ξέθαβα το πτώμα του παππού μου και το τριγυρνούσα στο χωριό μέσα σε ένα κουτί, θα επενέβαινε η δικαιοσύνη ή όλα καλά;