Στον τάφο μου, θέλω να γράφει “Ήμουν από αυτές“. Από αυτές που πιστεύουν ότι μία φορά ερωτευόμαστε. Το υπόλοιπο της ζωής μας διηγούμαστε πως καταφέραμε να επιβιώσουμε. Από αυτές που μπορούν να αντέξουν αυτήν τη σκέψη. Είμαι από αυτές που όταν κατάλαβα ότι έκαψα αυτή τη μία φορά, ζήτησα άλλη μια ευκαιρία να τα κάνω όλα ίδια και χειρότερα.
Άκου λοιπόν δεύτερη ευκαιρία τι πρέπει να κάνεις, αν πάρεις το ρίσκο και έρθεις! Σύμφωνα με τον μπαμπά μου, που δίνει και αυτός παραγγελιές στο ενδεχόμενο θαύμα, δεν μας νοιάζει η εθνικότητα σου, η ομάδα αίματος ούτε καν η γηπεδική σου καψούρα. Μας νοιάζει η ψήφος σου να πέφτει επαναστατική και να μυρίζει δακρυγόνο. Μελανιές από γκλοπ, και πρόβλημα στο διάφραγμα από σπασμένη με μπουνιά μύτη, θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα…
Δεύτερη ευκαιρία, καλό θα είναι να ακούς μουσική. Να φτάσεις με το Brindo του Devendra Banhart, να με κάνεις να σε καψουρευτώ άσχημα με το Neutron Star Collision των Muse και να με προδώσεις τελικά με το Ήταν Ψεύτικα του Στράτου του Διονυσίου. Σαν άλλη Ρίτα θα σου ζητήσω ένα τραγούδι να μου πεις ακόμα, σαν παλιά πασόκα θα σου ζητήσω να βάψεις τον ήλιο με μαύρο χρώμα.
Αν αποφασίσεις τελικά να έρθεις, φέρε δώρο βιβλία να έχω να τα καίω όταν θα σε κλαίω. Ξενέρωσε με με Ελύτη και φτιάξε με με Βάρναλη, όμως για τον θεό μη ξεχάσεις τον Μπρέχτ! Δεύτερη ευκαιρία, παίξε δυνατά και σκόραρε στο 90’ με Πωλ Βαλερύ και το Θαλασσινό κοιμητήρι. Θα είναι σαν τα ματς που νικάς, αλλά δεν προκρίνεσαι. Τα έχεις όμως πανηγυρίσει, ιδρώνοντας από καύλα στο γύρο του θριάμβου.
Μη φέρεις το πορτοφόλι σου. Μην ξοδέψεις για εμένα, απλά περπάτα μαζί μου στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και αγνόησε τη συγκίνηση μου όταν δύει ο ήλιος. Δεν ξέρω πως το κάνει, απλά δύει και με διαλύει. Γενικά μην περπατάς μπροστά μου και προσπάθησε αν μπορείς να γελάς πιο δυνατά από εμένα. Δύσκολο, αλλά όλα όσα γράφονται αυτήν τη στιγμή είναι ένα άσκοπο παραλήρημα ενός υποθετικού έρωτα, οπότε ίσως και να τα καταφέρεις.
Να ρίχνεις ξύλο στους φασίστες και να γελάς με τις fashion bloggers που φωτογραφίζονται σαν να ετοιμάζονται να φτερνιστούν. Να έχεις φίλους καρδιακούς για να μην ασχολήσαι συνέχεια μαζί μου και να θυμάσαι ότι δεν μου καίγεται καρφί για τις υπερτέλειες πρώην γκόμενες σου. Να αγαπάς τις γάτες που δεν συμπαθώ, να ξέρεις ότι ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ και όμως να παλεύεις κάθε στιγμή για αυτό.
Είχα κάποτε ένα φίλο, που του άρεσε να σιγοτραγουδάει “Δεν μου αρέσουν τα καλά παιδιά, γιατί στο κρεβάτι είναι βαρετά”. Δεύτερη ευκαιρία να είσαι μια περήφανη τσούλα. Αυτός ο κόσμος χόρτασε από συντηρητικά πηδήματα. Μείνε πρόστυχη και γεμάτη συναίσθημα. Κανείς που ξέρει να απολαμβάνει τη ζωή του δεν θα σε παρεξηγήσει!
Αυτή είναι η παραγγελιά μου στην ορχήστρα της μοίρας, ποντάροντας φυσικά ότι αν αρχίσει να παίζει, δεν θα θυμάμαι τα χορευτικά βήματα. Αλλά παιδιά ας είμαστε ειλικρινείς. Κανείς ποτέ δεν είναι έτοιμος για τον έρωτα και καλά κάνει. Μπορεί να έρθει και να ακούει Κιάμο διαβάζοντας Esquire. Τότε μπορεί να γίνει άνετα η δεύτερη ευκαιρία μιας άλλης…
