Στην Ελλάς του 2000 γίναμε όλοι βασιλιάδες! Δεκαεπτά χρόνια μετά, μείναμε γυμνοί με τις κορόνες μας, γιουχάροντας όσους μας έδωσαν την ψευδαίσθηση των χρυσών πιρουνιών και των καλογυαλισμένων παπουτσιών. Με κορόιδεψαν κύριε δικαστά! Μπουρλότο και φωτιά θέλει ο κώλος τους, να μάθουν να βαράνε τον δικό μου. Όχι κύριε δικαστά δεν τα λέω σκληρά, με κορόιδεψαν για να κόβουν βόλτες με υποβρύχια, λες και εγώ δεν ήθελα να πάω με τον Παντελή στην Αίγινα να παραθερίσω σαν γυναίκα.
Θέλει να βγει τώρα από το κελί ο Άκης, να μου θυμίσει πόσο με πρόδωσε κύριε δικαστά! Και καλά γέρασε και αρρώστησε! Ρε που τα πουλάει αυτά ο γέρος; Να σαπίσει στη φυλακή, να τον πάρουν τέσσερις και αυτοί κακοντυμένοι. Τι εννοείτε σαπίζει στα αλήθεια; Δεν με νοιάζει αν αιμορραγούν τα πόδια του, ούτε αν ανά δέκα λεπτά χρειάζεται να αλλάξει κάλτσες επειδή αυτές παπαριάζουν στο αίμα. Δικό μας είναι το αίμα και μας το ρούφηξε. Ναι ξέρω ότι οι φλέβες του έχουν γεμίσει κοριούς από τη φυλακή, το είπε ο συνήγορος του. Εμένα όμως που υποσχέθηκε άλλα κύριε δικαστά. Εκείνος παντρευόταν στα Παρίσια και εγώ στο Ελεύθερο Κονίτσης. Και μου είπε παντρέψου εκεί για την ώρα και όταν έρθεις στη Αθήνα θα σε φτιάξω. Τι να με φτιάξει κύριε δικαστά; Σιγά τον γκόμενο! Πώς στραβώθηκε και αυτή η Βίκυ;
Αχ όχι τι μου βάζετε τον Ξηρό στην υπόθεση τώρα και με μπερδεύετε; Αυτός είναι τρομοκράτης. Κάτσε αυτόν με την περούκα δεν λέμε; Ααα υπάρχει και άλλος; Ναι τι θέλει τώρα; Α να βγει και αυτός! Τι σκλήρυνση κατά πλάκας, τύφλωση και βαρηκοΐα μου λέτε κύριε δικαστά; Να βγει να μας τινάξει όλους στον αέρα ο χαμένος πάλι; Καλά, αναπνευστικά είχε και ο αδερφός μου και σταμάτησε τη μπάλα, σιγά μην τον βγάλουμε για αυτό από την φυλακή. Αυτό που λένε ότι δεν μπορεί να περπατήσει, δεν καταλαβαίνω τι τον εμποδίζει να με σκοτώσει το βράδυ στον ύπνο μου. ΕΜΕΝΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗΣΥΧΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!
Αχ κύριε δικαστά μόνο εσείς με καταλαβαίνετε και φαίνεται! Είναι πολιτικό και όχι νομικό το θέμα θα συμφωνήσω μαζί σας! Το ήξερα ότι η δικαιοσύνη γεννήθηκε τυφλή και ότι δεν την ξεμάτιασε κάποιος πιο μάγκας από τον Άκη που δεν κατάφερε να συλληφθεί. Ε καλά το ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί σαν τον Άκη εκεί έξω, καμιά χαζή είμαι; Ναι και ότι δεν θα τους πιάσετε ποτέ το ξέρω. Εμένα; Ναι φυσικά μου αρκεί να σαπίσει ο Άκης. Ικανοποιεί όλα μου τα ένστικτα και κυρίως το θυμό μου για τον Παντελή που μου τον άφησε αδιόριστο να τον θρέφω τον άχρηστο στον καναπέ και να παχαίνει. Καλά προφανώς και ο Παντελής τα έχει πάρει με τον Άκη. Γιατί να πεθάνει σπίτι του μου λέει και δίκιο έχει το στεφάνι μου! Αχ πόσο το χάρηκε το βρωμόξυλο που έφαγε πριν λίγο καιρό ο γέρος. Να πεθάνει και στην κηδεία του να τρώμε μαστίχα σε νερό.
Όχι όχι μην επανέλθεις στον τρομοκράτη να χαρείς, αγριεύομαι. Καθόλου μη με απασχολείς με αυτόν, που ούτε βραχιολάκι δεν θέλει να φορέσει γιατί λέει δεν είναι κοινωνικό πειραματόζωο. Μωρέ τι μας λες, που έχεις και άποψη! Παλιοτρομοκράτη. Δεν είναι άνθρωποι αυτοί κύριε δικαστά, κτήνη είναι…
Σε έναν κόσμο μαγικό, που σίγουρα δεν θα προλάβουμε να δούμε, οι παραπάνω σκέψεις δεν θα είχαν θέση σε νοήμονα όντα που παλεύουν να διατηρήσουν την ανθρωπιά και την ψυχραιμία τους μέσα στο παράλογο. Θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι οι συνθήκες είναι πάντα υποκειμενικές και ότι το σύστημα που καλούμαστε να υπερασπιστούμε είναι σωφρονιστικό και όχι τιμωρητικό. Ο Άκης Τζοχατζόπουλος, ο Σάββας Ξηρός, όπως και πολλοί άλλοι είναι εγκληματίες που δικάστηκαν και σωστά καταδικάστηκαν για τις πράξεις τους. Δεν είναι όμως μάρτυρες! Δεν είναι εξιλαστήρια θύματα μιας κοινωνίας που προδόθηκε από την ματαιοδοξία της και λυσσάει να ρίξει τις ευθύνες της αλλού. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως και όσοι αντιμετωπίζουν τόσο σοβαρά προβλήματα υγείας, ήρθε η ώρα να πάνε σπίτια τους, να πεθάνουν βυθισμένοι στα πάθη τους. Αν νομίζετε ότι αυτός είναι ένας ήρεμος θάνατος, είστε γελασμένοι…
