Λετς τοκ αμπάουτ σεξ! Γιατί αν μιλούσαμε πιο ανοιχτά για τον έρωτα και τα κορμιά μας, αυτή η κοινωνία θα είχε λιγότερα κόμπλεξ και απωθημένα. Δεν θα πήδαγε από τα παράθυρα, αλλά σε ιδρωμένα σεντόνια που εκτονώνουν τα άγχη μας και μια απροσδιόριστη καύλα που μας πιάνει κάθε φορά που η θερμοκρασία στον πλανήτη είναι τρομακτικά ιδανική για βόλτα, με μπερδεμένους ώμους στα στενά της πόλης.

Η ισότητα όμως άργησε μια μέρα και σας το γράφω αυτό φορώντας το σουτιέν μου και μακριά από εμένα γραφικά φεμινιστικά μανιφέστα. Μιλάω για την πραγματική ισότητα των φύλων. Αυτή που επιτρέπει την αγάπη και τον σεβασμό, δίνει την ευκαιρία ο εραστής σου, να γίνει άντρας και κολλητός σου. Χωρίς ντροπές, μακριά από φόβους. Ακόμα και σήμερα, σε μια εικονική απελευθέρωση, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ξεκάθαρα τι προσδιορίζει το κορμί που έχουμε δίπλα μας. Δυσκολεύει πολλές φορές η σκέψη, του ότι μπορείς με κάποιον να μοιραστείς λογοτεχνία και ποίηση και το επόμενο λεπτό να κάνεις άγριο έρωτα.

Χρειαζόμαστε ελεύθερους ανθρώπους που απολαμβάνουν τα σώματα τους. Λιγότερα “καλά κορίτσια” και “μπήχτες”. Αυτός ο αγώνας δρόμου για να αποδείξουμε πόσο απελευθερωμένοι είμαστε κάνοντας αδιάφορο, χωρίς φαντασία σεξ είναι αποτέλεσμα του τι δεν μπορούμε τελικά να αντέξουμε. Γιατί αν ήμασταν τόσο απελευθερωμένοι, θα φαντασιωνόμασταν περισσότερο, θα νιώθαμε και δεν θα προσποιούμασταν οργασμό μέχρι και στις παρέες μας.

Η κοινωνία εφαρμόζει διαφορετικά πρότυπα, παρόλα τα βήματα που έχει κάνει προς μια κάποια ισότητα. Αυτή όμως θα έρθει όταν άντρες και γυναίκες θα απολαμβάνουν το ίδιο το θαύμα της φύσης, που λέγεται σεξ. Οι γυναίκες θα πάψουν να φτιάχνουν την τέλεια νευρωτική εικόνα τους και οι άντρες θα αντέχουν το κορίτσι τους να διεκδικεί την ευχαρίστηση του, χωρίς να κομπλάρουν.

Αντ’ αυτού οι γυναίκες τείνουμε να είμαστε όλο και πιο ανασφαλής σχετικά με τη φυσική μας εμφάνιση, καθώς είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε στα νέα πρότυπα που μας φοράει η κοινωνία και μας στενεύουν στην περιφέρεια. Αποφασίσαμε να είμαστε διακριτικές με τη σεξουαλικότητα μας και θα το πληρώσουμε. Φοβηθήκαμε μην μας πουν εταίρες ή στην καλύτερη πουτάνες. Δεν κοιμόμαστε με όλους αυτούς που μπορούμε γιατί απλά μπορούμε, αλλά γιατί γουστάρουμε. Και αυτό είναι το κάτι άλλο άμα συμβαίνει…

Το σεξ δεν είναι κάτι σχετικό. Είναι κινητήριος δύναμη για να γυρνά ο πλανήτης. Είναι ειλικρινές, είναι αναγνώριση, είναι αξιοπρέπεια και συνεργασία. Είναι ένα καθημερινό θαύμα που έχουν όλοι δικαίωμα να ζήσουμε στον απόλυτο βαθμό, με τους ανθρώπους που θέλουμε, γνωρίζοντας το σώμα μας και επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη μας στην πράξη. Και τι κάνει αυτό το θαύμα αιώνιο; Η αγάπη! Ο φίλος που θα βρεις και θα εμπιστευτείς το σώμα σου στα χέρια του. Να το κρατήσει, να το φιλήσει, να αγκαλιάσει κάθε του σπασμό. Η μόνη υπόσχεση που είναι αναγκαία είναι η προστασία της αξιοπρέπειας του άλλου. Να αφήσει τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά, την υποκρισία. Δεν έχει να κάνει με αποκλειστικότητες και συμβιβασμούς. Άλλωστε η μονογαμία είναι μια επιλογή, δεν είναι απαίτηση.

Το γυναικείο σώμα δεν “πουλάει”. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να προσδοκούμε ότι ο κάθε μας σύντροφος είναι ο φίλος της ζωής μας. Το να μοιραζόμαστε το σώμα μας, δεν μας δεσμεύει ούτε χάνουμε κάποιο ηθικό κομμάτι μας. Είναι μια πράξη ευχαρίστησης και αγάπης, αλλά όχι αντάλλαγμα. Δεν είναι αντικείμενο το γυναικείο κορμί. Δεν μπορεί κανείς να το κάνει να αισθανθεί βρώμικο ή λιγότερο άξιο να “ταξιδεύει” ελεύθερο στην ηδονή.

Είμαστε μια σχέση μεταξύ σεξουαλικότητας και επιθυμίας. Μια βιολογική πτυχή και μια οντολογική. Ο έρωτας, το σεξ ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε δυο ανθρώπους που χάνονται ο ένας μέσα στον άλλον, είναι λόγος να ξυπνάμε το πρωί. Χωράει κάθε σκέψη, κάθε φαντασίωση, κάθε λέξη που μπορεί να διεγείρει και τους δύο. Δεν χωράει η ενοχή, η ντροπή και ο φόβος. Αυτό δεν είναι έρωτας, είναι βιασμός της ψυχής.

Αγκαλιαστείτε πολύ μέχρι να ενωθούν όλα τα σπασμένα μέσα σας!