Ο Ομπάμα ήρθε, είδε και μας χαιρέτησε! Εκπληρώσαμε το παιδικό του όνειρο, να δει την Ακρόπολη και να μαγευτεί από τον Παρθενώνα και αυτός τι έκανε για εμάς; Θα σου πούμε εμείς τι έκανε! Μας απέδειξε ότι άξιος ο μισθός του λογογράφου του. Τα πήγε περίφημα με την ελληνική ιστορία και με την ερμηνεία των εννοιών της δημοκρατίας και της ειρήνης.
Χαΐστας και φοβερά καλοντυμένος, αποφάσισε να γίνει ο τέταρτος εν ενεργεία Αμερικανός πρόεδρος, που επισκέπτεται την Ελλάδα στα πλαίσια του τελευταίου υπερατλαντικού ταξιδιού του, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το επικοινωνιακό του ταλέντο είναι προς μίμηση και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε, έστω και με βαριά καρδιά.
Πολλά είδαμε, ακόμη περισσότερα ακούσαμε και δεν κωλώνουμε να αντιδράσουμε…
Έναν καλό λόγο θα τον πούμε και μετά θα τον ρίξουμε κάτω. Το βίντεο που μας έστειλε ο Πλανητάρχης, από την εμπειρία του με την κούκλα Ακρόπολη, ήταν καλό. Χάζεψε την Αθήνα από ψηλά, γέμισε το βλέμμα του με το πανέμορφο μνημείο και μετά βόλταρε στο Μουσείο, να μετρήσει και εκεί τις απώλειες του πολιτισμού μας. Θα κρατήσουμε αυτό σαν θετικό, μιας και δυσκολευόμαστε να βρούμε άλλo.
Φοβερή έμπνευση της αριστερής κυβέρνησης να υποδεχθεί τον Αμερικανό Πρόεδρο, παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου. Αυτοί που μέχρι πρότινος, ζωγράφιζαν στα πανό “Έξω το ΝΑΤΟ” και “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”, τώρα υποψιάστηκαν ότι μπορούν να σκάσουν παρεάκι και να κάνουν κατάθεση στεφάνου. Εντάξει, “υπέροχη” και η ιδέα να τοποθετηθεί πανό, πάνω στο κεφάλι του μνημείου του Πολυτεχνείου, σαν σεντόνι. Αυτή η χώρα προοδεύει καταπληκτικά…
Υπάρχουν άνθρωποι που λάμπουν με την απουσία τους και ένας τέτοιος είναι ο Λεβέντης (μας). Δεν τον νοιάζει παιδί μου σου λέει το πρωτόκολλο, που δεν προβλέπει πρόσκληση των αρχηγών κομμάτων. Στα παλιά του τα παπούτσια το γράφει. Βγήκε έξαλλος όπως άλλωστε μπήκε και στην πολιτική και πιο συγκεκριμένα είπε: “Θεωρούμε ότι η απόφαση αυτή, προδίδει κλειστοφοβική διπλωματία και δείχνει ότι εμποδίζουν κάποιοι τον Αμερικανό Πρόεδρο να γίνει γνώστης, των θέσεων των υπολοίπων κομμάτων”. Άστραψε και βρόντηξε, που δεν τον άφησαν να διδάξει την αλήθεια. Η Φώφη επίσης εκτός κλίματος, αναφέρθηκε στο ότι αυτός φεύγει, τα προβλήματα όμως μένουν και ο Κυριάκος του έσφιξε το χέρι λέγοντας του ότι με ΣΥΡΙΖΑ, δουλίτσα δεν θα γίνει. Πολλά γέλια, που καμία αμφιβολία δεν υπάρχει, ότι θα μας βγούνε ξινά.
Δεν μας άρεσε απλώς! Δεν ήταν τέλειο, δεν ήταν αστείο. Ήταν απλά ΟΥΑΟΥ! Δε μας νοιάζει που ο πρωθυπουργός μας δεν ξέρει αγγλικά. Αναθαρρήσαμε όταν καταλάβαμε ότι θα μιλήσει στα ελληνικά, με μεταφραστή. Ωραία λέμε, τώρα θα γίνει δουλίτσα, θα μπει στα σοβαρά θέματα, με πιο απαιτητικό λεξιλόγιο. Μόνο ο πατέρας μου αρνείται μέχρι και τώρα να καταλάβει τη ζημία. Μίλαγε γκρίκλις! Ελέγξαμε τον ήχο, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας μήπως κάτι δεν καταλαβαίνουμε εμείς, αλλά μπα… Πως, τι και γιατί θα σε γελάσουμε! Απλά Αλέξη, αν μας ακούς ΦΤΑΝΕΙ. Μας τσαλάκωσες το κούτελο βγάζοντας σε για αριστερό, μη μας τρελαίνεις και τα αφτιά.
Ακούσαμε τον Ομπάμα, στο κατά τα άλλα υπέροχο Σταύρος Νιάρχος και κάπως μας χάλασε το κέφι. Νέοι και νέες, αποθέωσαν τον Πρόεδρο με το Νόμπελ Ειρήνης, στην καμία σχέση με την πραγματικότητα ομιλία του. Φήμες θέλουν να σκάει και από μια βόμβα σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Υεμένη, Σενεγάλη, Λιβύη και Συρία, κάθε φορά που ανέφερε τη λέξη δημοκρατία και ειρήνη. Δεν ξέρω πως μετράμε σήμερα το κακό και πως το προτείναμε από το χειρότερο. Μπορώ να υποθέσω παρόλα αυτά, ότι τα τόσο μεγάλα παιχνίδια εξουσίας, έχουν ως δεδομένο τις ανθρώπινες απώλειες. Το ότι το ξέρω όμως, δεν σημαίνει ότι το δέχομαι, ούτε ότι ανέχομαι κάποιον που σκότωσε έστω και έναν άνθρωπο, για πολιτικό συμφέρον. Δεν με νοιάζει αν ο Μπους ήταν χειρότερος από τον Ομπάμα. Δε με νοιάζει αν ο τελευταίος, ήταν ο πιο υποφερτός! Ο Ομπάμα, ανέχτηκε τη σφαγή αθώων και είναι υπόλογος για αυτό.
Συγκινήθηκαν οι εξαθλιωμένοι Έλληνες, που ο Ομπάμα είπε 5 λέξεις στα ελληνικά. “Φιλοξενία”, “Κράτος”, “Ζήτω η Ελλάς” και “Καλησπέρα”. Σαν να παραθέρισε σε ελληνικό νησί ένα πράγμα και έμαθε τα βασικά, εκτός από το “Σε αγαπώ” και το “Βοήθεια μας”. Ευγνωμοσύνη μας είπε νιώθει για την Ελλάδα και τον πολιτισμό που προσέφερε στη Δύση. Φίλες οι χώρες μας, γιατί όποια χώρα είναι δημοκρατική την αγαπάει η Αμερική. Κάλεσε και στο βήμα τον Θουκυδίδη, τον Σωκράτη, τον Αισχύλο και για ένα γρήγορο guest τον Λούθερ Κινγκ και έχτισε ένα μανιφέστο προόδου και ανθρωπισμού. Δεν αντέχεται άλλο αυτή η υποκρισία, το μασκαριλίκι και καμία ελπίδα δεν θρέφουμε ότι θα αλλάξει. Τράμπ η σειρά σου. Βγάλε τα βίτσια σου πάνω μας!
