Σιγά να μην ήταν δικός μου ο τίτλος που διάβασες… Μια ωραία τύπισσα σχολίασε κάτω από ένα χιουμοριστικό μας άρθρο, που έκανε γνωστά τα επιπλέον προνόμια των 300 πιο αγαπημένων ανθρώπων της χώρας και μας έκανε λίγο παραπάνω ρεαλιστές.
300 πραγματικοί ήρωες. Παλεύουν για ισονομία και κοινωνική ισότητα. Για οικονομικά κριτήρια που εξασφαλίζουν αυτόν που απειλεί με αυτοκτονία.
Είναι γαμάτοι. Ωραίοι τύποι. Στις καταιγίδες κρύβονται στα δάση, στον ήλιο βγαίνουν για ανέκδοτα.
Είναι φανταστικοί. Νιώθουν τεράστια περηφάνια στο ρόλο τους και μεθυστικά όμορφα που κατάφεραν να κάνουν το μελόδραμα 6 χρόνων, εμπορική επιτυχία παγκοσμίου επιπέδου.
Μας κάνουν τρέντινγκ χάσταγκ κάθε 3μηνο κι αυτό είναι τεράστια επιτυχία στα analytics της χώρας.
Βλέποντας πίσω από τα νούμερα, 11.00.000 μαλάκες λούζονται από τον ιδρώτα του σκληρού αγώνα των 300. Γουστάρουν κι αυτούς που λέγονται Κυβέρνηση. Τους έβγαλαν πρώτους σε λάικ τρεις φορές και τώρα γελούν με τις μαλακίες τους σε σατιρικές εκπομπές.
Είναι ωραίος ο αέρας όταν κοιτάς τον Ελληνικό Ήλιο. Μπορεί να ξεχάσεις τα πάντα και να γίνεις απαθής.
Μπορεί αυτοί που σε κυβερνούν να υπακούουν κάθε εντολή, να στη σερβίρουν με χιούμορ Σεφερλή κι εσύ να διασκεδάζεις.
Είναι τόσο καλοί κι αυτοί όμως. Μπαίνουν στα καλύτερα ξενοδοχεία και κάτω από το φως χλιδάτων πολυελαίων παίρνουν ιστορικές αποφάσεις βλέποντας νούμερα: Πάνω από 180.000 ανάπηροι που δεν θα υποστηρίξουν ποτέ την καθημερινότητα τους, 13.000 και πλέον νεφροπαθείς που αναπνέουν τον αέρα της αλλαγής, 1.100.000+ άνεργοι wating for a change και πολλοί άλλοι που μάλλον θα πάνε σε άλλη χώρα για να κυνηγήσουν βιοπορισμό. Ναι, είναι κι αυτός νούμερο, αντικατέστησε την καριέρα και κάνει ρουά ματ στις ζωές μας.
Είναι εκεί για να συμφωνήσουν και για εκατομμύρια συνταξιούχους. Σε αεροπλάνα, ελικόπτερα, πεντάστερα, μητροπόλεις του κόσμου. Παντού και Πάντα για εμάς. Με επιτελεία ικανότατα και χαρτοφύλακες συνδικαλιστικούς.
Η ιστορία το έδειξε. 40 χρόνια τώρα, οι Πρώτοι Πολίτες της χώρας είχαν Πρώτο Πολίτη και όλοι μαζί έκαναν τους μαλάκες χαρούμενους. Δεν εξυπηρετούσαν συμφέρον, αλλά κοιτούσαν το μέλλον.
Σήμερα, λοιπόν, προς τήρηση ισονομίας Κατρούγκαλου, μήπως να τους εξαιρέσουμε κι από ανθρώπους ως ύψιστη τιμή; Η εκκλησία δεν θα έχει σίγουρα πρόβλημα σ’αυτό, είναι δυνατόν να έχουμε εμείς μωρέ;
